၁၄ - သုဇာတဗုဒၶ၀င္
၁။ ထိုမ႑ကမၻာ၌ပင္ သုဇာတမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထုိ ျမတ္စြာဘုရားသည္ {ျခေသၤ့မင္း၏ ေမးကဲ့သို႔} ေမးရွိေတာ္မူ၏၊ {(ႏြားလား) ဥသဘပခံုးကဲ့သို႔} ပခံုး ရွိေတာ္မူ၏၊ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာဂုဏ္ ရွိေတာ္မူ၏၊ (ထိပါး ရန္) ခ်ဥ္းကပ္၀ံ့သူ ရွိေတာ္မမူေခ်။
၂။ အညစ္အေၾကး ကင္းလ်က္ စင္ၾကယ္ေသာ လမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ထြန္း လင္း ေတာက္ပေသာ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသေရျဖင့္ အခါခပ္သိမ္း ေတာက္ပလ်က္ တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၃။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ သုမဂၤလၿမဳိ႕ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၄။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ တရားကို ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ေရွးဦးစြာ ဓမၼစၾကာတရားေဟာရာ၌ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔သည္ (သစၥာေလးပါးကို) သိၾကေလကုန္၏။
၅။ အၾကင္အခါ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ နတ္ျပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) သံုးသန္းခုနစ္ သိန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ အၾကင္အခါ အတုမရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔ႏွင့္သာ တူေတာ္မူေသာ သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခမည္းေတာ္ အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ေျခာက္ သန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၇။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ အဘိညာဥ္စြမ္းအားသို႔ ေရာက္လ်က္ ဘ၀ႀကီးငယ္၌ မျဖစ္မေရာက္လတၱံ႕ေသာ ေျခာက္သန္းေသာ ထုိရဟႏၲာတို႔သည္ ေရွးဦးစြာ စည္းေ၀းၾကကုန္၏။
၉။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္ရာ အစည္း အေ၀း၌ ငါးသန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၁၀။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ အဂၢသာ၀ကသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္ မူသည္ ရွိေသာ္ ေလးသိန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔ႏွင့္အတူ ျမတ္စြာဘုရားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ တတိယ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေလ၏)၊၊
၁၁။ ထုိအခါ ငါသည္ ေလးကြၽန္းလံုးကို အစိုးရေသာ ေကာင္းကင္၌ လွည့္လည္ႏိုင္ ေသာ စစ္သည္ ဗိုလ္ပါ မ်ားစြာရွိေသာ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ခဲ့၏။
၁၂။ ထုိငါသည္ ေလာက၌ အံ့ဖြယ္ရွိေသာ ၾကက္သီးေမြးညင္းကို ထေစတတ္ေသာ သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္၍ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ရွိခိုးခဲ့၏။
၁၃။ ေလးကြၽန္းလံုး၌ ျမတ္ေသာ မင္းအျဖစ္ကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ ရတနာ ခုနစ္ပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရားအား အပ္ႏွင္းလွဴဒါန္း၍ ထုိျမတ္စြာ ဘုရား၏ အထံ၌ ရဟန္းျပဳခဲ့၏။
၁၄။ အရံေစာင့္ (ကပၸိယ)တို႔သည္ ဇနပုဒ္ (ၿမိဳ႕နယ္ခ႐ုိင္) (တစ္ကြၽန္းလံုး)၌ ထြက္ေသာ အခြန္အတုတ္ကို စုေပါင္း၍ ရဟန္းသံဃာ၏ ပစၥည္းေလးပါးအက်ဳိးငွါ ေက်ာင္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ လွဴဒါန္းၾကကုန္၏။
၁၅။ ေလာကဓာတ္ တစ္ေသာင္း၌ အစိုးရေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ငါ့ကို ဤစၾက၀ေတးမင္းသည္ ကမၻာသံုးေသာင္းထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဗ်ာဒိတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
၁၆။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၇။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကိုလည္း ၾကားနာရ၍ ငါသည္ အလြန္ရႊင္လန္းျခင္း ကို ျဖစ္ေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးတို႔ကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ ထက္ျမက္ေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၈။ ငါသည္ သုတၱန္ကို လည္းေကာင္း၊ ၀ိနည္းကို လည္းေကာင္း၊ အဂၤါကိုးပါးရွိ ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္ အားလံုးကို လည္းေကာင္း သင္ၾကား၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ကို တင့္တယ္ေစခဲ့၏။
၁၉။ ငါသည္ ထုိျမတ္စြာဘုရား သာသနာ၌ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ေနလ်က္ ျဗဟၼ၀ိဟာရ ဘာ၀နာကို ပြါး၍ အဘိညာဥ္တို႔၌ အၿပီးအဆံုးသုို႔ ေရာက္ၿပီးလွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
၂၀။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သုမဂၤလ} မည္၏၊ ခမည္းေတာ္ သည္ {ဥဂၢတမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {ပဘာ၀တီမိဖုရား} မည္၏။
၂၁။ ထုိဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ကုိးေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) သိရီ ဥပသိရီ နႏၵအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၂၂။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ႏွစ္ေသာင္း သံုးေထာင္ တို႔သည္လည္း ရွိကုန္၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ {သိရိနႏၵာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ဥပေသန} မည္၏။
၂၃။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ျမင္းယာဥ္ျဖင့္ ေတာ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ဆယ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၂၄။ ေလာက၏ အႀကီးအမွဴး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ သုမဂၤလဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၂၅။ သုဒႆနသည္ လည္းေကာင္း၊ သုေဒ၀သည္ လည္းေကာင္း သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရား၏ အလုပ္အေကြၽးသည္ {နာရဒ} မည္၏။
၂၆။ နာဂါသည္ လည္းေကာင္း၊ နာဂသမာလာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို ျမတ္ ေသာ ၾကခတ္၀ါးဟူ၍ ေခၚဆုိအပ္၏။
၂၇။ ထုိၾကခတ္ ေဗာဓိပင္သည္ကား တစ္ခဲနက္ (စိမ္းညဳိေသာ) အေရာင္ရွိ၏၊ ေသးငယ္ေသာ အေပါက္ ရွိ၏၊ အရြက္တို႔ျဖင့္ ဖံုးအုပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ၀ါးပင္သည္ ႀကီးထြားလ်က္ရွိ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ေကာင္း၏၊ စိတ္ကို ေပ်ာ္ေမြ႔ေစတတ္၏။
၂၈။ ပင္စည္တစ္ခုတည္း ႀကီးပြါး၍ ထုိပင္စည္မွ ခက္မငါးျဖာသည္ ျဖာထြက္၏၊ ထုိေဗာဓိပင္သည္ {ေကာင္းစြာ ဖဲြ႕အပ္ေသာ ဥေဒါင္းၿမီးစည္းကဲ့သို႔}တင့္တယ္လွပ ၏။
၂၉။ ထုိေဗာဓိပင္အား ဆူးတို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ က်ယ္ေသာ အေခါင္းအေပါက္ လည္း မရွိေခ်၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အခက္လည္း ရွိ၏၊ မၾကဲေသာ အရြက္လည္း ရွိ၏၊ ေအးျမေသာ အရိပ္လည္း ရွိ၏၊ စိတ္ကိုလည္း ေပ်ာ္ေမြ႕ေစတတ္၏။
၃၀။ သုဒတၱသည္ လည္းေကာင္း၊ စိတၱသည္ လည္းေကာင္း ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သုဘဒၵါသည္ လည္းေကာင္း၊ ပဒုမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၃၁။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမင့္အားျဖင့္ အေတာင္ငါးဆယ္ ရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုး စံု ျမတ္ေသာ အျခင္းအရာႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ ဂုဏ္တို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏။
၃၂။ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ အတူမရွိေသာ အေရာင္တို႔ႏွင့္သာ တူေသာ ေရာင္ ျခည္ေတာ္သည္ ထက္၀န္းက်င္မွ ေျပးသြား (ကြန္႔ျမဴး)လ်က္ ရွိ၏၊ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ ေသာ ဂုဏ္ရွိေတာ္မူ၏၊ အတုမရွိေသာပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ဥပမာတို႔ျဖင့္ မႏိႈင္း ယွဥ္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၃၃။ ထုိအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ကိုးေသာင္းရွိ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။
၃၄။ သမုဒၵရာ၌ လႈိင္းတံပိုးကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ ၾကယ္တာရာတို႔ ကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ ထုိအခါ (ျမတ္စြာဘုရား) သာသနာေတာ္သည္ ရဟႏၲာတို႔ျဖင့္ ဆန္းၾကယ္၏။
၃၅။ အတူမရွိေသာ ဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္သာ တူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္း ေကာင္း၊ အတူမရွိေသာ ထုိဂုဏ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း (ရွိကုန္၏)။ ထုိအားလံုး သည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ ခဲ့ေလၿပီ၊ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
၃၆။ (သစၥာေလးပါးကို) သိေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ သီလာရာမ ေက်ာင္းတုိက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ထုိေက်ာင္းတုိက္၌ပင္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေစတီ(ပုထိုး)ေတာ္သည္ သံုးဂါ၀ုတ္တို႔ တုိင္ေအာင္ ျမင့္ေလသတည္း။
ဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ သုဇာတဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
၁။ ထိုမ႑ကမၻာ၌ပင္ သုဇာတမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထုိ ျမတ္စြာဘုရားသည္ {ျခေသၤ့မင္း၏ ေမးကဲ့သို႔} ေမးရွိေတာ္မူ၏၊ {(ႏြားလား) ဥသဘပခံုးကဲ့သို႔} ပခံုး ရွိေတာ္မူ၏၊ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာဂုဏ္ ရွိေတာ္မူ၏၊ (ထိပါး ရန္) ခ်ဥ္းကပ္၀ံ့သူ ရွိေတာ္မမူေခ်။
၂။ အညစ္အေၾကး ကင္းလ်က္ စင္ၾကယ္ေသာ လမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ထြန္း လင္း ေတာက္ပေသာ ေနမင္းကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသေရျဖင့္ အခါခပ္သိမ္း ေတာက္ပလ်က္ တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၃။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ သုမဂၤလၿမဳိ႕ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၄။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ ျမတ္ေသာ တရားကို ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ေရွးဦးစြာ ဓမၼစၾကာတရားေဟာရာ၌ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔သည္ (သစၥာေလးပါးကို) သိၾကေလကုန္၏။
၅။ အၾကင္အခါ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ နတ္ျပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) သံုးသန္းခုနစ္ သိန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ အၾကင္အခါ အတုမရွိေသာ ေရွးဘုရားတို႔ႏွင့္သာ တူေတာ္မူေသာ သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခမည္းေတာ္ အထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ေျခာက္ သန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၇။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ အဘိညာဥ္စြမ္းအားသို႔ ေရာက္လ်က္ ဘ၀ႀကီးငယ္၌ မျဖစ္မေရာက္လတၱံ႕ေသာ ေျခာက္သန္းေသာ ထုိရဟႏၲာတို႔သည္ ေရွးဦးစြာ စည္းေ၀းၾကကုန္၏။
၉။ ထို႔ေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တာ၀တႎသာနတ္ျပည္မွ ဆင္းသက္ရာ အစည္း အေ၀း၌ ငါးသန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၁၀။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ အဂၢသာ၀ကသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္ မူသည္ ရွိေသာ္ ေလးသိန္းေသာ ရဟႏၲာတို႔ႏွင့္အတူ ျမတ္စြာဘုရားသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ ေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ တတိယ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေလ၏)၊၊
၁၁။ ထုိအခါ ငါသည္ ေလးကြၽန္းလံုးကို အစိုးရေသာ ေကာင္းကင္၌ လွည့္လည္ႏိုင္ ေသာ စစ္သည္ ဗိုလ္ပါ မ်ားစြာရွိေသာ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ခဲ့၏။
၁၂။ ထုိငါသည္ ေလာက၌ အံ့ဖြယ္ရွိေသာ ၾကက္သီးေမြးညင္းကို ထေစတတ္ေသာ သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးျမင္၍ ခ်ဥ္းကပ္လ်က္ ရွိခိုးခဲ့၏။
၁၃။ ေလးကြၽန္းလံုး၌ ျမတ္ေသာ မင္းအျဖစ္ကို လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ေသာ ရတနာ ခုနစ္ပါးတို႔ကို လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရားအား အပ္ႏွင္းလွဴဒါန္း၍ ထုိျမတ္စြာ ဘုရား၏ အထံ၌ ရဟန္းျပဳခဲ့၏။
၁၄။ အရံေစာင့္ (ကပၸိယ)တို႔သည္ ဇနပုဒ္ (ၿမိဳ႕နယ္ခ႐ုိင္) (တစ္ကြၽန္းလံုး)၌ ထြက္ေသာ အခြန္အတုတ္ကို စုေပါင္း၍ ရဟန္းသံဃာ၏ ပစၥည္းေလးပါးအက်ဳိးငွါ ေက်ာင္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ လွဴဒါန္းၾကကုန္၏။
၁၅။ ေလာကဓာတ္ တစ္ေသာင္း၌ အစိုးရေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ငါ့ကို ဤစၾက၀ေတးမင္းသည္ ကမၻာသံုးေသာင္းထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႕ဟု ဗ်ာဒိတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
၁၆။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၇။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကိုလည္း ၾကားနာရ၍ ငါသည္ အလြန္ရႊင္လန္းျခင္း ကို ျဖစ္ေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးတို႔ကုိ ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ ထက္ျမက္ေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၈။ ငါသည္ သုတၱန္ကို လည္းေကာင္း၊ ၀ိနည္းကို လည္းေကာင္း၊ အဂၤါကိုးပါးရွိ ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမေတာ္ အားလံုးကို လည္းေကာင္း သင္ၾကား၍ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္ကို တင့္တယ္ေစခဲ့၏။
၁၉။ ငါသည္ ထုိျမတ္စြာဘုရား သာသနာ၌ မေမ့မေလ်ာ့ဘဲ ေနလ်က္ ျဗဟၼ၀ိဟာရ ဘာ၀နာကို ပြါး၍ အဘိညာဥ္တို႔၌ အၿပီးအဆံုးသုို႔ ေရာက္ၿပီးလွ်င္ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
၂၀။ သုဇာတျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သုမဂၤလ} မည္၏၊ ခမည္းေတာ္ သည္ {ဥဂၢတမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {ပဘာ၀တီမိဖုရား} မည္၏။
၂၁။ ထုိဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ကုိးေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) သိရီ ဥပသိရီ နႏၵအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၂၂။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ႏွစ္ေသာင္း သံုးေထာင္ တို႔သည္လည္း ရွိကုန္၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ {သိရိနႏၵာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ဥပေသန} မည္၏။
၂၃။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ျမင္းယာဥ္ျဖင့္ ေတာ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ဆယ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၂၄။ ေလာက၏ အႀကီးအမွဴး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ သုမဂၤလဥယ်ာဥ္ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၂၅။ သုဒႆနသည္ လည္းေကာင္း၊ သုေဒ၀သည္ လည္းေကာင္း သုဇာတ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိျမတ္စြာ ဘုရား၏ အလုပ္အေကြၽးသည္ {နာရဒ} မည္၏။
၂၆။ နာဂါသည္ လည္းေကာင္း၊ နာဂသမာလာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို ျမတ္ ေသာ ၾကခတ္၀ါးဟူ၍ ေခၚဆုိအပ္၏။
၂၇။ ထုိၾကခတ္ ေဗာဓိပင္သည္ကား တစ္ခဲနက္ (စိမ္းညဳိေသာ) အေရာင္ရွိ၏၊ ေသးငယ္ေသာ အေပါက္ ရွိ၏၊ အရြက္တို႔ျဖင့္ ဖံုးအုပ္လ်က္ ရွိ၏၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ၀ါးပင္သည္ ႀကီးထြားလ်က္ရွိ၏၊ ႐ႈခ်င္ဖြယ္ေကာင္း၏၊ စိတ္ကို ေပ်ာ္ေမြ႔ေစတတ္၏။
၂၈။ ပင္စည္တစ္ခုတည္း ႀကီးပြါး၍ ထုိပင္စည္မွ ခက္မငါးျဖာသည္ ျဖာထြက္၏၊ ထုိေဗာဓိပင္သည္ {ေကာင္းစြာ ဖဲြ႕အပ္ေသာ ဥေဒါင္းၿမီးစည္းကဲ့သို႔}တင့္တယ္လွပ ၏။
၂၉။ ထုိေဗာဓိပင္အား ဆူးတို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ က်ယ္ေသာ အေခါင္းအေပါက္ လည္း မရွိေခ်၊ က်ယ္ျပန္႔ေသာ အခက္လည္း ရွိ၏၊ မၾကဲေသာ အရြက္လည္း ရွိ၏၊ ေအးျမေသာ အရိပ္လည္း ရွိ၏၊ စိတ္ကိုလည္း ေပ်ာ္ေမြ႕ေစတတ္၏။
၃၀။ သုဒတၱသည္ လည္းေကာင္း၊ စိတၱသည္ လည္းေကာင္း ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သုဘဒၵါသည္ လည္းေကာင္း၊ ပဒုမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၃၁။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အျမင့္အားျဖင့္ အေတာင္ငါးဆယ္ ရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုး စံု ျမတ္ေသာ အျခင္းအရာႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ ဂုဏ္တို႔ႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏။
၃၂။ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ အတူမရွိေသာ အေရာင္တို႔ႏွင့္သာ တူေသာ ေရာင္ ျခည္ေတာ္သည္ ထက္၀န္းက်င္မွ ေျပးသြား (ကြန္႔ျမဴး)လ်က္ ရွိ၏၊ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ ေသာ ဂုဏ္ရွိေတာ္မူ၏၊ အတုမရွိေသာပုဂၢဳိလ္ ျဖစ္ေတာ္မူ၏၊ ဥပမာတို႔ျဖင့္ မႏိႈင္း ယွဥ္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
၃၃။ ထုိအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ကိုးေသာင္းရွိ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။
၃၄။ သမုဒၵရာ၌ လႈိင္းတံပိုးကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းကင္၌ ၾကယ္တာရာတို႔ ကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း ဤအတူ ထုိအခါ (ျမတ္စြာဘုရား) သာသနာေတာ္သည္ ရဟႏၲာတို႔ျဖင့္ ဆန္းၾကယ္၏။
၃၅။ အတူမရွိေသာ ဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္သာ တူေသာ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ လည္း ေကာင္း၊ အတူမရွိေသာ ထုိဂုဏ္တို႔သည္ လည္းေကာင္း (ရွိကုန္၏)။ ထုိအားလံုး သည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ ခဲ့ေလၿပီ၊ အလံုးစံုေသာ သခၤါရတို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
၃၆။ (သစၥာေလးပါးကို) သိေတာ္မူေသာ သုဇာတျမတ္စြာဘုရားသည္ သီလာရာမ ေက်ာင္းတုိက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ထုိေက်ာင္းတုိက္၌ပင္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေစတီ(ပုထိုး)ေတာ္သည္ သံုးဂါ၀ုတ္တို႔ တုိင္ေအာင္ ျမင့္ေလသတည္း။
ဆယ့္ႏွစ္ခုေျမာက္ သုဇာတဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
