၂၁ - ၀ိပႆီဗုဒၶ၀င္
၁။ ဖုႆျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌လည္း အေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရွိသူ နတ္လူတို႔ ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ စကၡဳငါးမ်ဳိးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ အမည္အားျဖင့္ {၀ိပ ႆီ} ဟု ထင္ရွားေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေလာက၌ ပြင့္ေတာ္မူ၏။
၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အ၀ိဇၨာအားလံုးကို ဖ်က္ဆီး၍ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ ေတာ္သို႔ ေရာက္ေတာ္ မူလတ္ေသာ္ ဓမၼစၾကာကို ေဟာျခင္းငွါ ဗႏၶဳမတီၿမိဳ႕သို႔ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။
၃။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာကိုေဟာ၍ (ခႏၶႏွင့္တိႆ) ႏွစ္ဦးတို႔ကို (သစၥာ ေလးပါးကို) သိေစေတာ္မူ၏၊ ေရွးဦးစြာ (နတ္လူတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္း သည္ ဂဏန္း (အေရအတြက္)အားျဖင့္ မေျပာဆိုႏိုင္ေသာ သိျခင္း ျဖစ္ေလ၏။
၄။ ေနာက္တစ္ဖန္ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုဗႏၶဳမတီၿမိဳ႕၌ သစၥာေလးပါးကို ျပေတာ္မူ၏၊ (ထိုအခါ ) ရွစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ေသာ လူ နတ္ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္း သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၅။ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားကို အတု လိုက္၍ ရဟန္းျပဳကုန္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေက်ာင္းတိုက္သို႔ ေရာက္လာေသာ ထိုသူတို႔အား တရားကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၆။ ထိုသူတို႔သည္လည္း အလံုးစံုေသာ အျခင္းအရာအားျဖင့္ ေဟာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို မွီ၍ တရားျမတ္ကို ၾကားနာရကုန္သည္ရွိေသာ္ သစၥာေလးပါးကို သိၾကကုန္၏၊ ထိုသူတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၇။ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတ႔ို၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ ေျခာက္သန္းရွစ္သိန္းေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေလ၏၊ တစ္သိန္းေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ အစည္းအေ၀း ျဖစ္ေလ၏။
၉။ ရွစ္ေသာင္းေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ အစည္း အေ၀း ျဖစ္ေလ၏၊ ထိုရဟန္း အေပါင္းတို႔၏ အလယ္၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလြန္ တင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၁၀။ ထိုအခါ ငါသည္ တန္ခိုးႀကီးေသာ ဘုန္းရွိေသာ အလင္းေရာင္ကို ေဆာင္ေသာ အမည္အားျဖင့္ {အတုလ} မည္ေသာ နဂါးမင္း ျဖစ္ခဲ့၏။
၁၁။ ထိုအခါ ငါသည္ အကုေဋမက မ်ားစြာေသာ နဂါးတို႔ျဖင့္ ျခံရံ၍ နတ္၌ ျဖစ္ေသာ တူရိယာတို႔ျဖင့္ တီးမႈတ္လ်က္ ေလာက၏ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသို႔ ဆည္းကပ္ခဲ့၏။
၁၂။ ငါသည္ ေလာက၏ အႀကီးအမွဴးျဖစ္ေသာ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား(ထံ)သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ပင့္ဖိတ္၍ ပတၱျမား ပုလဲရတနာတို႔ျဖင့္ ခ်ယ္စီအပ္ေသာ အလံုးစံုေသာ အဆင္တန္ဆာတို႔ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေရႊအင္းပ်ဥ္ကို လွဴဒါန္းခဲ့၏။
၁၃။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း သံဃာ့အလယ္၌ ထိုင္ေန၍ ငါ့ကို ဤနဂါးမင္း သည္ ဤသာရကမၻာမွ ကိုးဆယ့္တစ္ကမၻာထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႔ဟု ဗ်ာဒိတ္ စကား မိန္႔ၾကားေတာ္ မူ၏။
၁၄။ ထိုအခါ ဘုရားေလာင္းသည္ ေပ်ာ္ေမြ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကပၸိလၿမိဳ႕မွ ထြက္၍ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္လ်က္ ျပဳႏိုင္ခဲေသာ အက်င့္ကို ျပဳက်င့္ၿပီး လွ်င္ ဘုရား ျဖစ္လတၱံ႔။
၁၅။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဆိတ္ေက်ာင္းေညာင္ပင္ရင္း၌ ထိုင္ေန၍ ထိုေညာင္ပင္ ရင္း၌ ႏို႔ဃနာကို ခံယူၿပီးလွ်င္ ေနရဥၨရာျမစ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္လတၱံ႔။
၁၆။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ေနရဥၨရာျမစ္ကမ္း၌ ႏို႔ဃနာကို ဘုဥ္းေပးၿပီးလွ်င္ (နတ္တို႔) စီရင္အပ္ေသာ ျမတ္ေသာ ခရီး (လမ္း) ျဖင့္ ေဗာဓိပင္ရင္းသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ လတၱံ႔။
၁၇။ ထို႔ေနာက္ အတုမရွိေသာ မ်ားေသာ အျခံအရံရွိေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဗာဓိမ႑ိဳင္ကို လက္ယာရစ္ လွည့္ၿပီးလွ်င္ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ရင္း၌ သမၼာ သေမၺာဓိဉာဏ္ကို သိလတၱံ႔။
၁၈။ ဤျမတ္စြာဘုရား၏ မယ္ေတာ္ရင္းသည္ {မာယာ} မည္ေသာ မိဖုရားျဖစ္၍ ခမည္းေတာ္သည္ {သုေဒၶါဒန} မည္ေသာ မင္း ျဖစ္လတၱံ႕၊ ဤျမတ္စြာဘုရား၏ အမည္သည္ {ေဂါတမ} ျဖစ္လတၱံ႔။
၁၉။ ေကာလိတသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပတိႆသည္ လည္းေကာင္း အာသေ၀ါ မရွိကုန္ေသာ ရာဂကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ တည္တံ့ ကုန္ေသာ အျမတ္ဆံုးတပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။ အာနႏၵာ မည္ေသာ ရဟန္းသည္ အလုပ္အေကြၽးျဖစ္၍ ဤျမတ္စြာဘုရားကို လုပ္ေကြၽး လတၱံ႔။
၂၀။ ေခမာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥပၸလ၀ဏၰာသည္ လည္းေကာင္း အာသေ၀ါ မရွိကုန္ေသာ ရာဂကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ တည္တံ့ကုန္ေသာ အျမတ္ဆံုးတပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို ေညာင္ဗုဒၶေဟဟု ေခၚဆို အပ္လတၱံ႔။
၂၁။ စိတၱသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ဟတၳာဠ၀ကမင္းသားသည္ လည္း ေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္ အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္လတၱံ႔။ နႏၵမာတာသည္ လည္းေကာင္း၊ ဥတၱရာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္ အေကြၽးဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ}တို႔ ျဖစ္ကုန္ လတၱံ႔။ ျမတ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာရွိေသာ ထိုေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၏ အသက္တမ္းသည္ တစ္ရာ ရွိလတၱံ႔ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၂၂။ ဤစကားကို ၾကားနာရ၍။ပ။ ဤ (ေဂါတမ) ျမတ္စြာဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟုဆုေတာင္းကုန္၏)။
၂၃။ ငါသည္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ ၾကည္ညိဳေစခဲ့၏၊ ပါရမီ ဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၂၄။ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {ဗႏၶဳမတီ} မည္၏၊ (ခမည္းေတာ္) မင္းသည္ {ဗႏၶဳမာမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {ဗႏၶဳမတီမိဖုရား} မည္၏။
၂၅။ ထိုဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ရွစ္ေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထိုဘုရားေလာင္းအား) နႏၵ သုနႏၵ သိရိမာအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၂၆။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္း သံုးေထာင္* တို႔သည္လည္း ရွိကုန္၏၊ (ထိုဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ကား {သုဒႆနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {သမ၀တၱကၡႏၶ}မည္၏။
၂၇။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ရထားယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ရွစ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္ မူ၏။
၂၈။ ႀကီးေသာ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ ၀ိပႆီျမတ္စြာ ဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ မိဂဒါ၀ုန္ (သမင္ေတာ) ၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၂၉။ ခ႑သည္ လည္းေကာင္း၊ တိႆအမည္ရွိသူသည္ လည္းေကာင္း ၀ိပႆီ ျမတ္စြာဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ (ထိုျမတ္စြာ ဘုရား၏ ) အလုပ္အေကြၽးသည္ {အေသာက} မည္၏။
၃၀။ စႏၵာသည္ လည္းေကာင္း၊ စႏၵမိတၱာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို သခြတ္ပင္ဟူ၍ ေခၚဆိုအပ္၏။
၃၁။ ပုနဗၺသုမိတၱသည္ လည္းေကာင္း၊ နာဂသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ သိရိမာသည္ လည္း ေကာင္း၊ ဥတၱရာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၃၂။ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ အေတာင္ရွစ္ဆယ္ ျမင့္ေတာ္မူ၏၊ ထိုျမတ္စြာ ဘုရား၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္သည္ ထက္၀န္းက်င္ ခုနစ္ယူဇနာတိုင္ေအာင္ ေျပးသြား (ကြန္႔ျမဴး)လ်က္ ရွိ၏။
၃၃။ ထုိအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ရွစ္ေသာင္း ရွိ၏၊ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။
၃၄။ မ်ားစြာေသာ နတ္လူတို႔ကို သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြန္ေျမာက္ေစေတာ္ မူ၏၊ ႂကြင္းေသာ ပုထုဇဥ္တို႔အား လမ္းဟုတ္သည္ လမ္းမဟုတ္သည္ကိုလည္း ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏။
၃၅။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ အလင္းေရာင္ကို ျပ၍ အၿမိဳက္နိဗၺာန္ကို ေဟာၿပီးလွ်င္ {မီးပံုႀကီးကဲ့သို႔} ထြန္းလင္းေတာက္ပ၍ တပည့္သာ၀ကႏွင့္တကြ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူေလၿပီ။
၃၆။ (ထိုျမတ္စြာဘုရား၏) ျမတ္ေသာ တန္ခိုးေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ျမတ္ ေသာ ဘုန္းေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ပြင့္ေသာ လကၡဏာေတာ္သည္ လည္း ေကာင္း ရွိေပ၏။ ထိုအားလံုးသည္ပင္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ေလၿပီ၊ အလံုးစံုေသာ သခၤါရ တို႔သည္ အခ်ည္းႏွီးတို႔သာ ျဖစ္ကုန္သည္ မဟုတ္ပါေလာ။
၃၇။ (သစၥာေလးပါးကို) သိေတာ္မူေသာ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားသည္ သုမိတၱာရာမ ေက်ာင္းတိုက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူေလ၏၊ ထိုေက်ာင္းတိုက္၌ပင္ ထိုျမတ္စြာ ဘုရား၏ ေစတီ (ပုထိုး)ေတာ္သည္ ခုနစ္ ယူဇနာျမင့္လ်က္ တည္ရွိေလသတည္း။
ဆယ့္ကိုးခုေျမာက္ ၀ိပႆီဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
* ။ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္း (အ႒ကထာ)။
