၁၈ - သိဒၶတၳဗုဒၶ၀င္
၁။ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ လူတို႔၏ ေရွ႕သြား ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထိုအခါ ထိုျမတ္စြာဘုရား သည္ အလံုးစံုေသာ (ေမာဟ) အမိုက္ေမွာင္ကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ {ေနမင္းကဲ့သို႔} တက္ထြန္းေတာ္မူ၏။
၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ နတ္ႏွင့္ တကြေသာ လူတို႔ကို ကယ္တင္ေတာ္ မူသည္ရွိေသာ္ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာက ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေစလ်က္ တရားမိုးျဖင့္ ရြာသြန္းေတာ္မူ၏။
၃။ အတုမရွိေသာ တန္ခိုးရွိေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏လည္း လူနတ္တို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းတို႔သည္လည္း သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏။ ကုေဋတစ္သိန္း ေသာ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၄။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ ဘီမရထၿမိဳ႕ (ဟိမတိုင္းႏိုင္ငံ)၌ (တရား)စည္ကို တီးေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါး ကို) သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း)ျဖစ္ေလ၏။
၅။ အၾကင္အခါ ထိုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀ဘာရၿမိဳ႕ေတာ္၌ တရားကို ေဟာေတာ္ မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္း သည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိသူ နတ္လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔ သည္ သံုးႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏။
၇။ ကုေဋတစ္ရာေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း အစည္းအေ၀း၌ သံုးပါးေသာ ဤစည္းေ၀းျခင္း အေၾကာင္းအရာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ ထိုအခါ ငါသည္ မဂၤလမည္ေသာ ရေသ့ျဖစ္၍ ထက္ျမက္ေသာ တန္ခိုးရွိသူ၊ (သူတစ္ပါးတို႔) မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ၊ အဘိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ခဲ့၏။
၉။ ငါသည္ ဇမၺဳသေျပပင္မွ အသီးကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္ယူ၍ သိဒၶတၳျမတ္စြာ ဘုရားအား ေပးလွဴ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခံယူၿပီးလွ်င္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္ မူ၏-
၁၀။ ဆံက်စ္ရွိလ်က္ အက်င့္ထက္ေသာ ဤရေသ့ကို ႐ႈၾကည့္ကုန္ေလာ့၊ ဤရေသ့ သည္ ဤကမၻာမွ ကိုးဆယ့္ေလး ကမၻာထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႔ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၁။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ)ျမတ္စြာဘုရား ၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ၾကည္ၫိုေစခဲ့၏၊ ပါရမီ ဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၃။ သိဒၶတၳျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {ေ၀ဘာရ} မည္၏၊ (ခမည္းေတာ္) မင္းသည္ {ဥေဒနမင္း}* မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {သုဖႆာမိဖုရား} မည္၏။
၁၄။ ထိုဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္တစ္ေသာင္းတို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထိုဘုရားေလာင္းအား) ေကာက သုပၸလ ေကာကနဒအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၁၅။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္း ရွစ္ေထာင္ တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ထို (ဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ကား {ေသာမနႆာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {အႏူပမ} မည္၏။
၁၆။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ေ၀ါယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ဆယ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၁၇။ ႀကီးမားေသာ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ မိဂဒါ၀ုန္ (သမင္ေတာ) ၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၁၈။ သမၺလသည္ လည္းေကာင္း၊ သုမိတၱသည္ လည္းေကာင္း သိဒၶတၳျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာတပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ (ထိုျမတ္စြာဘုရား၏) အလုပ္အေကြၽးသည္ {ေရ၀တ} မည္၏။
၁၉။ သီ၀လာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရာမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကုိ {ေတာင္ဖက္၀န္း} မဟာ ေလွကားဟု ေခၚဆိုအပ္၏။
၂၀။ သုပၸိယသည္ လည္းေကာင္း၊ သမုဒၵသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္ အေကြၽး ဒါယကာ{အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ရမၼာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရမၼာ သည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၁။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း အေတာင္ေျခာက္ဆယ္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း ကင္သို႔ ျမင့္တက္ေတာ္မူ၏၊ ေရႊတု႐ိုဏ္တိုင္ႏွင့္တူလ်က္ ေလာကဓာတ္ တစ္ ေသာင္း၌ အထူးတင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ အတုမရွိေသာ ဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္သာ တူေတာ္မူေသာ တုဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္ မမူေသာ ၿပိဳင္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္မမူေသာ စကၡဳ (ငါးမ်ဳိး)ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ေလာက၌ အႏွစ္တစ္သိန္းတို႔ပတ္လံုး တည္ေနေတာ္ မူ၏။
၂၃။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ျပန္႔ေျပာေသာ အလင္းေရာင္ကို ျပ၍ တပည့္သာ၀က တို႔ကို ပြင့္ေစၿပီးလွ်င္ ျမတ္ေသာသမာပတ္ျဖင့္ တင့္တယ္စံပယ္လ်က္ တပည့္ သာ၀ကႏွင့္တကြ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူေလၿပီ။
၂၄။ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳျမတ္စြာဘုရားသည္ အေနာမာရာမ (ဥယာဥ္)၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူ၏၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ပင္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေစတီ (ပုထိုး)ေတာ္သည္ ေလးယူဇနာ ျမင့္လ်က္ တည္ရွိေလသတည္း။
ဆယ့္ေျခာက္ခုေျမာက္ သိဒၶတၳဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
* ။ ဇယေသနမင္းလည္း မည္၏ (အ႒ကထာ)။
၁။ ဓမၼဒႆီျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ လူတို႔၏ ေရွ႕သြား ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထိုအခါ ထိုျမတ္စြာဘုရား သည္ အလံုးစံုေသာ (ေမာဟ) အမိုက္ေမွာင္ကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ {ေနမင္းကဲ့သို႔} တက္ထြန္းေတာ္မူ၏။
၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း သမၼာသေမၺာဓိဉာဏ္ေတာ္သို႔ ေရာက္၍ နတ္ႏွင့္ တကြေသာ လူတို႔ကို ကယ္တင္ေတာ္ မူသည္ရွိေသာ္ နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာက ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေစလ်က္ တရားမိုးျဖင့္ ရြာသြန္းေတာ္မူ၏။
၃။ အတုမရွိေသာ တန္ခိုးရွိေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏လည္း လူနတ္တို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းတို႔သည္လည္း သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏။ ကုေဋတစ္သိန္း ေသာ လူနတ္ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၄။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ ဘီမရထၿမိဳ႕ (ဟိမတိုင္းႏိုင္ငံ)၌ (တရား)စည္ကို တီးေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါး ကို) သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း)ျဖစ္ေလ၏။
၅။ အၾကင္အခါ ထိုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ေ၀ဘာရၿမိဳ႕ေတာ္၌ တရားကို ေဟာေတာ္ မူ၏၊ ထိုအခါ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ (သစၥာေလးပါးကို) သိျခင္း သည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ အေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ရွိသူ နတ္လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ေတာ္၌ (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔ သည္ သံုးႀကိမ္ ျဖစ္ကုန္၏။
၇။ ကုေဋတစ္ရာေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ ကုေဋကိုးဆယ္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ လည္းေကာင္း အစည္းအေ၀း၌ သံုးပါးေသာ ဤစည္းေ၀းျခင္း အေၾကာင္းအရာတို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ ထိုအခါ ငါသည္ မဂၤလမည္ေသာ ရေသ့ျဖစ္၍ ထက္ျမက္ေသာ တန္ခိုးရွိသူ၊ (သူတစ္ပါးတို႔) မလႊမ္းမိုးႏိုင္သူ၊ အဘိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ ျပည့္စံုသူ ျဖစ္ခဲ့၏။
၉။ ငါသည္ ဇမၺဳသေျပပင္မွ အသီးကို ေကာင္းစြာ ေဆာင္ယူ၍ သိဒၶတၳျမတ္စြာ ဘုရားအား ေပးလွဴ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခံယူၿပီးလွ်င္ ဤစကားကို မိန္႔ေတာ္ မူ၏-
၁၀။ ဆံက်စ္ရွိလ်က္ အက်င့္ထက္ေသာ ဤရေသ့ကို ႐ႈၾကည့္ကုန္ေလာ့၊ ဤရေသ့ သည္ ဤကမၻာမွ ကိုးဆယ့္ေလး ကမၻာထက္၌ ဘုရားျဖစ္လတၱံ႔ဟု(မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁၁။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ)ျမတ္စြာဘုရား ၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလိုကုန္၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၂။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ၾကည္ၫိုေစခဲ့၏၊ ပါရမီ ဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၃။ သိဒၶတၳျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {ေ၀ဘာရ} မည္၏၊ (ခမည္းေတာ္) မင္းသည္ {ဥေဒနမင္း}* မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {သုဖႆာမိဖုရား} မည္၏။
၁၄။ ထိုဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္တစ္ေသာင္းတို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စိုး၍ ေန၏၊ (ထိုဘုရားေလာင္းအား) ေကာက သုပၸလ ေကာကနဒအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏။
၁၅။ ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္း ရွစ္ေထာင္ တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ထို (ဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ကား {ေသာမနႆာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {အႏူပမ} မည္၏။
၁၆။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ေ၀ါယာဥ္ျဖင့္ ေတာထြက္ ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ ဆယ္လတို႔ပတ္လံုး ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၁၇။ ႀကီးမားေသာ လုံ႔လရွိေတာ္မူေသာ လူတို႔ထက္ ျမတ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ မိဂဒါ၀ုန္ (သမင္ေတာ) ၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၁၈။ သမၺလသည္ လည္းေကာင္း၊ သုမိတၱသည္ လည္းေကာင္း သိဒၶတၳျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာတပည့္ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏၊ (ထိုျမတ္စြာဘုရား၏) အလုပ္အေကြၽးသည္ {ေရ၀တ} မည္၏။
၁၉။ သီ၀လာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရာမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကုိ {ေတာင္ဖက္၀န္း} မဟာ ေလွကားဟု ေခၚဆိုအပ္၏။
၂၀။ သုပၸိယသည္ လည္းေကာင္း၊ သမုဒၵသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္ အေကြၽး ဒါယကာ{အဂၢဥပ႒က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ရမၼာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရမၼာ သည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၁။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း အေတာင္ေျခာက္ဆယ္တိုင္ေအာင္ ေကာင္း ကင္သို႔ ျမင့္တက္ေတာ္မူ၏၊ ေရႊတု႐ိုဏ္တိုင္ႏွင့္တူလ်က္ ေလာကဓာတ္ တစ္ ေသာင္း၌ အထူးတင့္တယ္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ အတုမရွိေသာ ဘုရားရွင္တို႔ႏွင့္သာ တူေတာ္မူေသာ တုဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္ မမူေသာ ၿပိဳင္ဘက္ပုဂၢိဳလ္ ရွိေတာ္မမူေသာ စကၡဳ (ငါးမ်ဳိး)ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း ေလာက၌ အႏွစ္တစ္သိန္းတို႔ပတ္လံုး တည္ေနေတာ္ မူ၏။
၂၃။ ထိုျမတ္စြာဘုရားသည္ ျပန္႔ေျပာေသာ အလင္းေရာင္ကို ျပ၍ တပည့္သာ၀က တို႔ကို ပြင့္ေစၿပီးလွ်င္ ျမတ္ေသာသမာပတ္ျဖင့္ တင့္တယ္စံပယ္လ်က္ တပည့္ သာ၀ကႏွင့္တကြ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူေလၿပီ။
၂၄။ ရဟန္းျမတ္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ သိဒၶတၳျမတ္စြာဘုရားသည္ အေနာမာရာမ (ဥယာဥ္)၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူ၏၊ ထိုဥယ်ာဥ္၌ပင္ ထိုျမတ္စြာဘုရား၏ ေစတီ (ပုထိုး)ေတာ္သည္ ေလးယူဇနာ ျမင့္လ်က္ တည္ရွိေလသတည္း။
ဆယ့္ေျခာက္ခုေျမာက္ သိဒၶတၳဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
* ။ ဇယေသနမင္းလည္း မည္၏ (အ႒ကထာ)။
