၁၃ - သုေမဓဗုဒၶ၀င္
၁။ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ သုေမဓမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရား (ထိပါးရန္) ခ်ဥ္းကပ္၀ံ့ေသာသူ ရွိေတာ္မမူ၊ ထက္ျမက္ေသာ တန္ခိုးရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ ေလာကထက္ ျမတ္ေတာ္မူပါ ေပ၏။
၂။ (ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္) ၾကည္လင္ေသာမ်က္လံုး ရွိေတာ္မူ၏၊ လွပတင့္တယ္ ေသာ မ်က္ႏွာရွိေတာ္မူ၏၊ ႀကီးက်ယ္ေျဖာင့္စင္း ထြန္းလင္းေသာ ကိုယ္ {ကာယ} ရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ အစီးအပြါးကို ရွာမွီးေတာ္မူတတ္၏၊ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို အေႏွာင္အဖြဲ႕ {သံေယာဇဥ္} မွ လြတ္ေျမာက္ေစေတာ္ မူ၏။
၃။ အၾကင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္ သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ သုဒႆနၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၄။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေဟာျပမႈေၾကာင့္ (သတၱ၀ါတို႔၏) သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းတို႔သည္လည္း သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏၊ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၅။ ေနာက္တစ္ဖန္ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ကုမၻကဏၰဘီလူးကို ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ကုေဋကိုးေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ ေနာက္တစ္ဖန္ မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ေသာ ေက်ာ္ေစာျခင္း ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးကို ျပေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ကုေဋရွစ္ေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၇။ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္တို႔ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ အၾကင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သုဒႆနမည္ေသာ ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူ ၏၊ ထုိအခါ ကုေဋတစ္ရာေသာ ရဟႏၲာရဟန္းတို႔သည္ (ေရွးဦးစြာ) စည္းေ၀းၾက ကုန္၏။
၉။ ေနာက္တစ္ဖန္ ေဒ၀ကူဋေတာင္၀ယ္ ကထိန္ခင္းရာ ထုိအခါ၌ ကုေဋကိုးဆယ္ ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ ၏။
၁၀။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဒသစာရီကို လွည့္လည္ ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ သံုးႀကိမ္ ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၁၁။ ထုိအခါ ငါသည္ ဥတၱရမည္ေသာ လုလင္ (ျဖစ္၍) ငါ၏အိမ္၌ သုိမွီးသိမ္း ဆည္း ထားေသာ ဥစၥာသည္ ကုေဋရွစ္ဆယ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၁၂။ သံဃာႏွင့္တကြေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ဥစၥာအားလံုးကို အႂကြင္းမဲ့ လွဴဒါန္း ၿပီးလွ်င္ ထုိျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ခဲ့၏၊ ရဟန္းအျဖစ္ကို လည္း အလြန္ ႏွစ္သက္ (ရဟန္းျပဳခဲ့၏)။
၁၃။ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း အႏုေမာဒနာျပဳလ်က္ ဤလုလင္သည္ ကမၻာ သံုးေသာင္းထက္၌ ဘုရား ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ငါ့ကို ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
၁၄။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလို၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၅။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ ၾကည္ၫိုေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၆။ ငါသည္ သုတၱန္ကို လည္းေကာင္း၊ ၀ိနည္းကို လည္းေကာင္း၊ အဂၤါကိုးပါးရွိ ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမ အားလံုးကို လည္းေကာင္း သင္ၾကား၍ ျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာကို တင့္တယ္ေစခဲ့၏။
၁၇။ ငါသည္ ထုိျမတ္စြာဘုရား သာသနာတြင္ ထုိင္ျခင္း ရပ္ျခင္း စႀကႍသြားျခင္း၌ မေမ့မေလ်ာ့ ေနသည္ ရွိေသာ္ အဘိညာဥ္တို႔၌ အၿပီးအဆံုးသို႔ ေရာက္၍ ျဗဟၼာ့ ျပည္သို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
၁၈။ သုေမဓျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သုဒႆန} မည္၏၊ ခမည္းေတာ္ သည္ {သုဒတၱမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {သုဒတၱာမိဖုရား} မည္၏။
၁၉။ ထုိဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ကိုးေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စို္း၍ ေန၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) သုစႏၵ ကဥၥန သိရိ၀ၯုနအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္ တို႔သည္ရွိကုန္၏။
၂၀။ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္ထားေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္းရွစ္ေထာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ကား {သုမနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ပုနဗၺသု (မိတၱ)} မည္၏။
၂၁။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ဆင္ယာဥ္ျဖင့္ ေတာ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ေသာ လ၀က္ပတ္လံုး (ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း) လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ ေလာက၏ အႀကီးအမွဴးျဖစ္ေသာ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ သုဒႆနဥယ်ာဥ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၂၃။ သရဏသည္ လည္းေကာင္း၊ သဗၺကာမသည္ လည္းေကာင္း သုေမဓျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ (ထုိျမတ္စြာဘုရား၏) အလုပ္အေကြၽးသည္ {သာဂရ} မည္၏။
၂၄။ ရာမာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရာမာသည္ လည္းေကာင္း (သုေမဓျမတ္စြာ ဘုရား၏) ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို တမာႀကီးပင္ဟူ၍ ေခၚဆိုအပ္၏။
၂၅။ ဥ႐ုေ၀လာသည္ လည္းေကာင္း၊ ယသ၀ါသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယေသာဓရာသည္ လည္းေကာင္း၊ သိရိမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၆။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေတာင္တုိင္ေအာင္ ျမင့္ေတာ္မူ၏၊ {ၾကယ္ တာရာ အေပါင္းတို႔၏အလယ္၌ လမင္းကဲ့သို႔} အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစေတာ္မူ၏။
၂၇။ စၾက၀ေတးမင္း၏ ပတၱျမားမည္သည္ တစ္ယူဇနာတုိင္ေအာင္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပသကဲ့သို႔ ထို႔အတူပင္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ရတနာသည္ ထက္၀န္းက်င္ တစ္ယူဇနာတုိင္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏။
၂၈။ ထုိအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ကိုးေသာင္းရွိ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။
၂၉။ ဤသာသနာေတာ္သည္ ၀ိဇၨာသံုးပါး အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ ေသာ တန္ခုိးစြမ္းအားသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟႏၲာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေရာႁပြမ္းလ်က္ ရွိေလ၏။
၃၀။ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိႈင္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိကုန္ေသာ ကိေလသာမွ ကင္းလြတ္ ကုန္ေသာ ဥပဓိေလးပါး မရွိကုန္ေသာ ထုိရဟႏၲာ အားလံုးတို႔သည္ပင္ ဉာဏ္အလင္းေရာင္ကို ျပဳၿပီး၍ မ်ားျမတ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာရွိေသာ ထုိဘုရား ရဟႏၲာတို႔သည္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူကုန္ၿပီ။
၃၁။ (သစၥာေလးပါးကို) သိေတာ္မူေသာ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားသည္ ေမဓာရာမ ေက်ာင္းတုိက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ဓာတ္ေတာ္သည္ ထုိထုိအရပ္တို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ လ်က္ ရွိေလသတည္း။
ဆယ္တစ္ခုေျမာက္ သုေမဓဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
၁။ ပဒုမုတၱရျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္အဖို႔၌ သုေမဓမည္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပြင့္ေတာ္မူေလ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရား (ထိပါးရန္) ခ်ဥ္းကပ္၀ံ့ေသာသူ ရွိေတာ္မမူ၊ ထက္ျမက္ေသာ တန္ခိုးရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ ေလာကထက္ ျမတ္ေတာ္မူပါ ေပ၏။
၂။ (ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္) ၾကည္လင္ေသာမ်က္လံုး ရွိေတာ္မူ၏၊ လွပတင့္တယ္ ေသာ မ်က္ႏွာရွိေတာ္မူ၏၊ ႀကီးက်ယ္ေျဖာင့္စင္း ထြန္းလင္းေသာ ကိုယ္ {ကာယ} ရွိေတာ္မူ၏၊ အလံုးစံုေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ အစီးအပြါးကို ရွာမွီးေတာ္မူတတ္၏၊ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါတို႔ကို အေႏွာင္အဖြဲ႕ {သံေယာဇဥ္} မွ လြတ္ေျမာက္ေစေတာ္ မူ၏။
၃။ အၾကင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အလံုးစံုေသာ ျမတ္ေသာ ေဗာဓိဉာဏ္ေတာ္ သို႔ ေရာက္ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ သုဒႆနၿမိဳ႕ေတာ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၄။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေဟာျပမႈေၾကာင့္ (သတၱ၀ါတို႔၏) သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းတို႔သည္လည္း သံုးႀကိမ္ျဖစ္ကုန္၏၊ ကုေဋတစ္သိန္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ ေရွးဦးစြာ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၅။ ေနာက္တစ္ဖန္ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ကုမၻကဏၰဘီလူးကို ဆံုးမေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ကုေဋကိုးေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၆။ ေနာက္တစ္ဖန္ မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ေသာ ေက်ာ္ေစာျခင္း ရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ ဘုရားသည္ သစၥာေလးပါးကို ျပေတာ္မူ၏၊ (ထုိအခါ) ကုေဋရွစ္ေသာင္းေသာ လူ နတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ သစၥာေလးပါးကို သိျခင္းသည္ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ (သိျခင္း) ျဖစ္ေလ၏။
၇။ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားအား (ကိေလသာ) အညစ္အေၾကး ကင္းကုန္ေသာ ၿငိမ္သက္ေသာစိတ္ ရွိကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ေသာ ရဟႏၲာတို႔၏ အစည္းအေ၀းတို႔သည္ သံုးႀကိမ္တို႔ျဖစ္ကုန္၏။
၈။ အၾကင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သုဒႆနမည္ေသာ ၿမိဳ႕သို႔ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ္မူ ၏၊ ထုိအခါ ကုေဋတစ္ရာေသာ ရဟႏၲာရဟန္းတို႔သည္ (ေရွးဦးစြာ) စည္းေ၀းၾက ကုန္၏။
၉။ ေနာက္တစ္ဖန္ ေဒ၀ကူဋေတာင္၀ယ္ ကထိန္ခင္းရာ ထုိအခါ၌ ကုေဋကိုးဆယ္ ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ ၏။
၁၀။ ေနာက္တစ္ဖန္ အၾကင္အခါ၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေဒသစာရီကို လွည့္လည္ ေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ကုေဋရွစ္ဆယ္ေသာ ရဟန္းတို႔၏ အစည္းအေ၀းသည္ သံုးႀကိမ္ ေျမာက္ (အစည္းအေ၀း) ျဖစ္ေလ၏။
၁၁။ ထုိအခါ ငါသည္ ဥတၱရမည္ေသာ လုလင္ (ျဖစ္၍) ငါ၏အိမ္၌ သုိမွီးသိမ္း ဆည္း ထားေသာ ဥစၥာသည္ ကုေဋရွစ္ဆယ္တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၁၂။ သံဃာႏွင့္တကြေသာ ျမတ္စြာဘုရားအား ဥစၥာအားလံုးကို အႂကြင္းမဲ့ လွဴဒါန္း ၿပီးလွ်င္ ထုိျမတ္စြာဘုရားအား ကိုးကြယ္ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ခဲ့၏၊ ရဟန္းအျဖစ္ကို လည္း အလြန္ ႏွစ္သက္ (ရဟန္းျပဳခဲ့၏)။
၁၃။ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္လည္း အႏုေမာဒနာျပဳလ်က္ ဤလုလင္သည္ ကမၻာ သံုးေသာင္းထက္၌ ဘုရား ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ငါ့ကို ဗ်ာဒိတ္စကား မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
၁၄။ ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း လုပ္ငန္းကို အားထုတ္၍။ပ။ ဤ(ေဂါတမ) ျမတ္စြာ ဘုရား၏ မ်က္ေမွာက္၌ ျဖစ္ရပါလို၏ (ဟု ဆုေတာင္းကုန္၏)။
၁၅။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ စကားကို ၾကားနာရ၍ စိတ္ကို အလြန္ ၾကည္ၫိုေစခဲ့၏၊ ပါရမီဆယ္ပါးတို႔ကို ျဖည့္က်င့္ျခင္းငွါ လြန္ကဲေသာ အက်င့္ကို ေဆာက္တည္ခဲ့၏။
၁၆။ ငါသည္ သုတၱန္ကို လည္းေကာင္း၊ ၀ိနည္းကို လည္းေကာင္း၊ အဂၤါကိုးပါးရွိ ေသာ ျမတ္စြာဘုရား အဆံုးအမ အားလံုးကို လည္းေကာင္း သင္ၾကား၍ ျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာကို တင့္တယ္ေစခဲ့၏။
၁၇။ ငါသည္ ထုိျမတ္စြာဘုရား သာသနာတြင္ ထုိင္ျခင္း ရပ္ျခင္း စႀကႍသြားျခင္း၌ မေမ့မေလ်ာ့ ေနသည္ ရွိေသာ္ အဘိညာဥ္တို႔၌ အၿပီးအဆံုးသို႔ ေရာက္၍ ျဗဟၼာ့ ျပည္သို႔ ေရာက္ခဲ့၏။
၁၈။ သုေမဓျမတ္စြာဘုရား၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ {သုဒႆန} မည္၏၊ ခမည္းေတာ္ သည္ {သုဒတၱမင္း} မည္၏၊ မယ္ေတာ္သည္ {သုဒတၱာမိဖုရား} မည္၏။
၁၉။ ထုိဘုရားေလာင္းသည္ အႏွစ္ကိုးေထာင္တို႔ပတ္လံုး ထီးနန္းကို အုပ္စို္း၍ ေန၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) သုစႏၵ ကဥၥန သိရိ၀ၯုနအားျဖင့္ ျမတ္ေသာ ျပာသာဒ္သံုးေဆာင္ တို႔သည္ရွိကုန္၏။
၂၀။ (ထုိဘုရားေလာင္းအား) ေကာင္းစြာ တန္ဆာဆင္ထားေသာ ေမာင္းမေပါင္း ေလးေသာင္းရွစ္ေထာင္တို႔သည္ ရွိကုန္၏၊ (ထုိဘုရားေလာင္း၏) မိဖုရားသည္ကား {သုမနာ} မည္၏၊ သားေတာ္သည္ {ပုနဗၺသု (မိတၱ)} မည္၏။
၂၁။ ဘုရားေလာင္းသည္ နိမိတ္ေလးပါးတို႔ကို ေတြ႕ျမင္၍ ဆင္ယာဥ္ျဖင့္ ေတာ ထြက္ေတာ္မူ၏၊ မယုတ္မေလ်ာ့ေသာ လ၀က္ပတ္လံုး (ကမၼ႒ာန္းစီးျဖန္းျခင္း) လုံ႔လကို အားထုတ္ေတာ္မူ၏။
၂၂။ ေလာက၏ အႀကီးအမွဴးျဖစ္ေသာ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားသည္ ျဗဟၼာမင္း ေတာင္းပန္အပ္သည္ ျဖစ္၍ သုဒႆနဥယ်ာဥ္၌ ဓမၼစၾကာကို ေဟာေတာ္မူ၏။
၂၃။ သရဏသည္ လည္းေကာင္း၊ သဗၺကာမသည္ လည္းေကာင္း သုေမဓျမတ္စြာ ဘုရား၏ ျမတ္ေသာ တပည့္ {အဂၢသာ၀က}တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ (ထုိျမတ္စြာဘုရား၏) အလုပ္အေကြၽးသည္ {သာဂရ} မည္၏။
၂၄။ ရာမာသည္ လည္းေကာင္း၊ သုရာမာသည္ လည္းေကာင္း (သုေမဓျမတ္စြာ ဘုရား၏) ျမတ္ေသာ တပည့္မ {အဂၢသာ၀က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေဗာဓိပင္ကို တမာႀကီးပင္ဟူ၍ ေခၚဆိုအပ္၏။
၂၅။ ဥ႐ုေ၀လာသည္ လည္းေကာင္း၊ ယသ၀ါသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယကာ {အဂၢဥပ႒က} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။ ယေသာဓရာသည္ လည္းေကာင္း၊ သိရိမာသည္ လည္းေကာင္း ျမတ္ေသာ အလုပ္အေကြၽး ဒါယိကာမ {အဂၢဥပ႒ိကာ} တို႔ ျဖစ္ကုန္၏။
၂၆။ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ေတာင္တုိင္ေအာင္ ျမင့္ေတာ္မူ၏၊ {ၾကယ္ တာရာ အေပါင္းတို႔၏အလယ္၌ လမင္းကဲ့သို႔} အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစေတာ္မူ၏။
၂၇။ စၾက၀ေတးမင္း၏ ပတၱျမားမည္သည္ တစ္ယူဇနာတုိင္ေအာင္ ထြန္းလင္း ေတာက္ပသကဲ့သို႔ ထို႔အတူပင္ ထုိျမတ္စြာဘုရား၏ ေရာင္ျခည္ေတာ္ ရတနာသည္ ထက္၀န္းက်င္ တစ္ယူဇနာတုိင္ေအာင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔၏။
၂၈။ ထုိအခါ အသက္တမ္းသည္ အႏွစ္ကိုးေသာင္းရွိ၏၊ ထုိျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိမွ်ေလာက္ အသက္တည္ေနလ်က္ မ်ားစြာေသာ သတၱ၀ါအေပါင္းကို ကယ္တင္ ေတာ္မူ၏။
၂၉။ ဤသာသနာေတာ္သည္ ၀ိဇၨာသံုးပါး အဘိညာဥ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္ ေသာ တန္ခုိးစြမ္းအားသို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟႏၲာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ျဖင့္ ေကာင္းစြာ ေရာႁပြမ္းလ်က္ ရွိေလ၏။
၃၀။ မႏႈိင္းယွဥ္ႏိႈင္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ ရွိကုန္ေသာ ကိေလသာမွ ကင္းလြတ္ ကုန္ေသာ ဥပဓိေလးပါး မရွိကုန္ေသာ ထုိရဟႏၲာ အားလံုးတို႔သည္ပင္ ဉာဏ္အလင္းေရာင္ကို ျပဳၿပီး၍ မ်ားျမတ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာရွိေသာ ထုိဘုရား ရဟႏၲာတို႔သည္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူကုန္ၿပီ။
၃၁။ (သစၥာေလးပါးကို) သိေတာ္မူေသာ သုေမဓျမတ္စြာဘုရားသည္ ေမဓာရာမ ေက်ာင္းတုိက္၌ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳေတာ္မူ၏၊ ဓာတ္ေတာ္သည္ ထုိထုိအရပ္တို႔၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ လ်က္ ရွိေလသတည္း။
ဆယ္တစ္ခုေျမာက္ သုေမဓဗုဒၶ၀င္ ၿပီး၏။
ဗုဒၶ၀ံသပါဠိေတာ္
