ဂႏၶေတၱနသုတ္- (နံ႔သာကိုခိုးေသာသူ)

ဂႏၶေတၱနသုတ္- (နံ႔သာကိုခိုးေသာသူ)

အခါတစ္ပါး၌ ရဟန္းတစ္ပါးသည္ ေကာသလတုိင္း ေတာအုပ္တစ္ခု၌ ေန၏၊ ထုိအခါ ထုိ ရဟန္းသည္ ဆြမ္စားၿပီးေနာက္ ဆြမ္းခံရြာမွ ဖဲခဲ့ သည္ရွိေသာ္ ေရကန္သို႔ သက္ဆင္း၍ ပဒုမၼာၾကာကုိနမ္း၏၊ ထုိအခါ ထုိ ေတာအုပ္၌ စုိးအုပ္၍ေနေသာ နတ္သည္ ထုိရဟန္းအား အစဥ္သနားျခင္း ရွိသည္ ျဖစ္၍ အက်ဳိးစီးပြားကုိ လုိေသာေၾကာင့္ ထုိရဟန္းကုိ ထိတ္လန္႔ ေစလုိရကား ထုိရဟန္းထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ဂါထာျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ေလွ်ာက္ ထား၏-

''အခ်င္း သင္သည္အရွင္မေပးအပ္ေသာ ၾကာပန္းကုိနမ္းဘိ၏၊ ထုိနမ္းျခင္း သည္ ခုိးျခင္းတို႔တြင္ အဂၤါတစ္ပါးတည္း၊ အခ်င္း သင္သည္ အနံ႕သူခုိး ျဖစ္၏'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

''နတ္သား ငါသည္ ပဒုမၼာၾကာကုိ ယူလည္း မယူ၊ ခ်ဳိးလည္း မခ်ဳိး၊ အေဝး မွကား နမ္းမိ၏၊ သို႔ျဖစ္လ်က္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ငါ့ကုိ အနံ႕သူခုိး ဟူ၍ ဆုိအပ္သနည္း။ အၾကင္သူသည္ ၾကာစြယ္တို႔ကုိ တူး၏၊ ၾကာျဖဴပြင့္ တို႔ကုိ ခ်ဳိးဖဲ့ဖ်က္ဆီး၏၊ မစင္ၾကယ္ေသာ အက်င့္ရွိေသာ ထုိ သူကုိမူကား ၾကာသူခုိးဟူ၍ အဘယ့္ေၾကာင့္ မဆုိအပ္သနည္း'' ဟု ျပန္ေျပာ၏။

ေယာက်္ားသည္ မေကာင္းမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ႁပြမ္း၍ ေန၏၊
'ႏို႔ထိန္းသည္ မိန္းမ၏ အဝတ္ကဲ့သို႔'
အညစ္အေၾကးတို႔ျဖင့္ အလိမ္းလိမ္း ကပ္ေန၏၊
ထုိသူ၌ ငါ့အား ဆုိဖြယ္စကား မရွိ၊
သင့္ကုိသာလွ်င္ ဆုိထိုက္၏။

ကိေလသာ မရွိေသာ အျမဲ စင္ၾကယ္ျခင္းကုိ ရွာမီွးေလ့ရွိေသာ ေယာက်္ား အား သားၿမီးဖ်ားမွ်ေလာက္ရွိေသာ မေကာင္းမႈသည္ 'တိမ္တုိက္ကဲ့သို႔' ထင္၏'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။

''ေတာေစာင့္နတ္ စင္စစ္ သင္သည္ ငါ့ကုိ (စင္ၾကယ္၏ဟု) သိေပ၏၊ သင္ သည္ ငါ့ကုိ အစဥ္သနား ေစာင့္ေရွာက္ေပ၏။ အၾကင္အခါ ဤသို႔သေဘာ ရွိေသာ အမႈကုိ သင္ျမင္၏၊ ထုိအခါ၌လည္း ေနာက္ထပ္ ဆုိလွည့္ပါေလာ့'' ဟု (ဆုိ၏)။

ရဟန္း ငါတို႔သည္ သင့္ကုိ မွီ၍ အသက္မေမြးကုန္၊
သင္၏ အခစား မဟုတ္ကုန္။
အၾကင္ အမႈျဖင့္ သုဂတိဘံုသို႔ ေရာက္ရာ၏၊
ထုိအမႈကုိ သင္သည္သာလွ်င္ သိေလေလာ့ ဟု ေလွ်ာက္၏။

ထုိအခါ ထုိရဟန္းသည္ ထုိနတ္ ထိတ္လန္႔ေစအပ္သည္ ျဖစ္၍ ထိတ္လန္႔ ျခင္းသို႔ ေရာက္၏။

၁၄ - ဂႏၶေတၱနသုတ္၊ ၀နသံယုတ္၊ သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။