တလသတၱိက သိကၡာပုဒ္ - (လက္၀ါးျပင္)
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ ေသာအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္း တို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔ အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္၏။
ထုိရဟန္းတို႔သည္ ပုတ္ခတ္ျခင္း ခံရဖန္မ်ားေသာေၾကာင့္ ငုိေႂကြးကုန္၏။
(ဆဗၺဂၢီ=ေျခာက္ေယာက္အစု) (သတၱရသ=၁၇)
ရဟန္းတို႔သည္ ...
''ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငုိေႂကြးကုန္သနည္း'' ဟု ေမးကုန္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္ ၍ ငါတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္၏ဟု (ေျပာဆုိကုန္၏)။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ...
အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္ဘိသနည္း ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ...
အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔အား လက္ ဝါးျဖင့္ ပုတ္ခတ္ရန္ ရြယ္ကုန္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။
(မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီ ရဟန္းတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္ဘိသနည္း။ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ ဤ (သင္တို႔ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။
''အၾကင္ရဟန္းသည္ ရဟန္းအား အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္အံ့၊ (ထုိရဟန္းအား) ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - တလသတၱိက သိကၡာပုဒ္၊
သဟဓမၼိကဝဂ္၊ ဘိကၡုပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ ေသာအခါ ဆဗၺဂၢီရဟန္း တို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔ အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္၏။
ထုိရဟန္းတို႔သည္ ပုတ္ခတ္ျခင္း ခံရဖန္မ်ားေသာေၾကာင့္ ငုိေႂကြးကုန္၏။
(ဆဗၺဂၢီ=ေျခာက္ေယာက္အစု) (သတၱရသ=၁၇)
ရဟန္းတို႔သည္ ...
''ငါ့သွ်င္တို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ငုိေႂကြးကုန္သနည္း'' ဟု ေမးကုန္၏။
ငါ့သွ်င္တို႔ ဤဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္ ၍ ငါတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္၏ဟု (ေျပာဆုိကုန္၏)။
အလုိနည္းေသာ ရဟန္းတို႔သည္ ...
အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီရဟန္းတို႔သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္ဘိသနည္း ဟု ကဲ့ရဲ႕ကုန္၏၊ ႐ႈတ္ခ်ကုန္၏၊ အျပစ္ျပ ေျပာဆုိၾကကုန္၏။ပ။
ရဟန္းတို႔ သင္တို႔သည္ ...
အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီရဟန္းတို႔အား လက္ ဝါးျဖင့္ ပုတ္ခတ္ရန္ ရြယ္ကုန္၏ဟူသည္ မွန္သေလာ''ဟု စိစစ္ ေမးျမန္းေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ ျမတ္စြာဘုရားဟု (ေလွ်ာက္ၾကကုန္၏)။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူ၏။ပ။
(မဂ္ဖုိလ္မွ) အခ်ည္းႏွီးျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ သင္တို႔သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ သတၱရသဝဂၢီ ရဟန္းတို႔အား လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္ကုန္ဘိသနည္း။ (မဂ္ဖိုလ္မွ) အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္ေသာ ေယာက်္ားတို႔ ဤ (သင္တို႔ျပဳမိေသာအမႈ) သည္ မၾကည္ညိဳေသးေသာ သူတို႔အား ၾကည္ညိဳ ေစျခင္းငွါ လည္းေကာင္း။ပ။
ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ ဤသိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပၾကကုန္ေလာ့။
''အၾကင္ရဟန္းသည္ ရဟန္းအား အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္၍ ႏွလံုးမသာသည္ျဖစ္၍ လက္ဝါးျဖင့္ (ပုတ္ခတ္ရန္) ရြယ္အံ့၊ (ထုိရဟန္းအား) ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏'' ဤသို႔ (ျပၾကကုန္ေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၅ - တလသတၱိက သိကၡာပုဒ္၊
သဟဓမၼိကဝဂ္၊ ဘိကၡုပါစိတ္အခန္း၊ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
