ေသာဏသုတ္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ...
ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ အသွ်င္ေသာဏသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ယင္းတုိက္ေတာ၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဆိတ္ၿငိမ္ရာအရပ္သုိ႔ ကပ္လ်က္ တစ္ပါးတည္းကိန္းေအာင္း ေနေသာ အသွ်င္ေသာဏအား ဤအၾကံသည္ ထင္ရွား ျဖစ္ေပၚ၏။
''ထက္သန္ေသာ ဝီရိယ ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနၾကသည့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ သာဝကဟူသမွ်တုိ႔တြင္ ငါသည္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္၏၊သုိ႔ျဖစ္ပါလ်က္ ငါ၏ စိတ္သည္ (တဏွာ ဒိ႒ိတုိ႔ျဖင့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အာ႐ံုကို) မစြဲလမ္းမူ၍ အာသေဝါ တရားတုိ႔မွ မလြတ္ေျမာက္ေခ်၊ ငါ၏ အိမ္၌ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔ကိုခံစားရန္ ေကာင္းမႈတုိ႔ကို ျပဳရန္တတ္ႏိုင္၏၊ ငါသည္ သိကၡာခ်၍ လူထြက္ၿပီးလွ်င္ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔ကိုလည္း ခံစားရမူ ေကာင္းမႈတုိ႔ကိုလည္း ျပဳရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု (အၾကံ ျဖစ္ေပၚ၏)။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ေသာဏ၏ စိတ္အၾကံကို (ကိုယ္ေတာ္၏) စိတ္ျဖင့္ သိေတာ္မူ၍ ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေကြးထားေသာ လက္ ေမာင္းကို ဆန္႔သကဲ့သုိ႔ လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔ထားေသာ လက္ေမာင္းကို ေကြးသ ကဲ့သုိ႔ လည္းေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္မွ ကြယ္ခဲ့၍ ယင္းတုိက္ ေတာ၌ ထင္ရွား ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခင္းထားေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေတာ္မူ၏၊
အသွ်င္ေသာဏသည္လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေန၏၊ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္ေနေသာ အသွ်င္ေသာဏအား ျမတ္စြာဘုရား သည္ -
ေသာဏ ဆိတ္ၿငိမ္ရာသုိ႔ကပ္လ်က္ တစ္ပါးတည္း ကိန္းေအာင္းေနေသာ သင့္အား ''ထက္သန္ေသာ ဝီရိယ ရွိကုန္သည္ ျဖစ္၍ ေနၾကသည့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သာဝက ဟူသမွ်တုိ႔တြင္ ငါသည္ တစ္ပါး အပါအဝင္ ျဖစ္၏၊သုိ႔ျဖစ္ပါလ်က္ ငါ၏ စိတ္သည္ (တဏွာ ဒိ႒ိတုိ႔ျဖင့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အာ႐ံုကို) မစြဲလမ္းမူ၍ အာသေဝါတုိ႔မွ မလြတ္ေျမာက္ေခ်၊ ငါ၏ အိမ္၌ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔ကို ခံစားရန္ ေကာင္းမႈတုိ႔ကို ျပဳရန္ တတ္ႏိုင္၏၊ ငါသည္ သိကၡာခ် ၍ လူထြက္ၿပီးလွ်င္ စည္းစိမ္ ဥစၥာတုိ႔ကိုလည္း ခံစားရမူ ေကာင္းမႈတုိ႔ကိုလည္း ျပဳရမူ ေကာင္းေလစြ'' ဟု စိတ္အၾကံျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
မွန္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား။
ေသာဏ ထုိအရာကို အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း။
သင္သည္ ေရွးအခါ လူျဖစ္စဥ္က ေစာင္းတီးမႈ၌ လိမၼာသည္ မဟုတ္ပါေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ မွန္ပါသည္ အသွ်င္ဘုရား။ ေသာဏ ထုိအရာကို အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း။ သင္၏ေစာင္းညႇဳိ႔ 'ႀကဳိး' တုိ႔ တင္းလြန္းေသာအခါ သင္၏ ေစာင္း သည္ အသံသာပါမည္ေလာ၊ တီးရန္လည္း ေကာင္းပါမည္ေလာ။
အသွ်င္ဘုရား မေကာင္းပါ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
ေသာဏ ထုိအရာကို အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း။
သင္၏ ေစာင္းညႇိ 'ႀကဳိး' တုိ႔ ေလ်ာ့လြန္းေသာအခါ သင္၏ ေစာင္းသည္ အသံသာ ပါမည္ေလာ၊ တီးရန္လည္း ေကာင္းပါမည္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား မေကာင္းပါ။
ေသာဏ ထုိအရာကို အဘယ္သုိ႔ မွတ္ထင္သနည္း။
သင္၏ေစာင္းညႇဳိ႔ 'ႀကဳိး' တုိ႔ မတင္းလြန္း မေလ်ာ့လြန္းမူ၍ ညီမွ်ေသာ ႀကဳိးအျဖစ္၌ တည္ေသာအခါ သင္၏ေစာင္းသည္ အသံသာပါမည္ေလာ၊ တီးရန္လည္း ေကာင္း ပါမည္ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ေကာင္းပါ၏။
ေသာဏ ဤအတူသာလွ်င္ ထက္သန္လြန္းေသာ ဝီရိယသည္ ပ်ံ႕လြင့္ရန္ ျဖစ္၏၊ ေလ်ာ့လြန္းေသာ ဝီရိယသည္ ပ်င္းရိရန္ ျဖစ္၏၊ ေသာဏ ထုိ႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဝီရိယႏွင့္ သမာဓိမွ်သည္၏ အျဖစ္ကို ေဆာက္တည္ေလာ့၊ (သဒၶါစေသာ) ဣေႁႏၵ တုိ႔၏ ညီမွ်ေသာ အျဖစ္ကိုလည္း သိေလာ့၊ ထုိသုိ႔ ညီမွ်လတ္ေသာ္ (သမထ စေသာ) နိမိတ္ကို ျဖစ္ေစေလာ့ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
''ေကာင္းပါၿပီ အသွ်င္ဘုရား'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားအား ဝန္ခံ၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အသွ်င္ေသာဏကို ဤအဆံုးအမျဖင့္ ဆံုးမေတာ္မူ၍ ခြန္အားရွိေသာ ေယာက်္ားသည္ ေကြးထားေသာ လက္ေမာင္းကို ဆန္႔တန္း သကဲ့သုိ႔ လည္းေကာင္း၊ ဆန္႔တန္းေသာ လက္ေမာင္းကို ေကြးသကဲ့သုိ႔ လည္း ေကာင္း ဤအတူသာလွ်င္ ယင္းတုိက္ေတာမွ ကြယ္ခဲ့၍ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္၌ ထင္ရွား ျဖစ္ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ေသာဏသည္ အခါတစ္ပါး၌ ဝီရိယႏွင့္ သမာဓိမွ်သည္၏ အျဖစ္ကို ေဆာက္တည္၏၊ (သဒၶါစေသာ) ဣေႁႏၵတုိ႔၏ ညီမွ်ေသာ အျဖစ္ကိုလည္း သိ၏၊ ထုိသုိ႔ ညီမွ်လတ္ေသာ္ (သမထစေသာ) နိမိတ္ကို ျဖစ္ေစ၏။
ထုိအခါ အသွ်င္ေသာဏသည္ တစ္ေယာက္တည္း ဆိတ္ၿငိမ္ရာသုိ႔ ကပ္လ်က္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာအားထုတ္ကာ (နိဗၺာန္သုိ႔) ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနသည္ ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာသာလွ်င္ လူ႔ေဘာင္မွ ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ဝင္ၾက ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသားတုိ႔ လိုလားအပ္ေသာ အတုမရွိေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ ၏ အဆံုးျဖစ္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) အက်ဳိးကို မၾကာမီ ယခုဘဝ၌ပင္ ကိုယ္တုိင္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ ျပဳလ်က္ ေရာက္၍ ေန၏၊ ''ပဋိသေႏၶေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ (မဂ္)ကိစၥကို ျပဳၿပီးၿပီ၊ ဤ (မဂ္) ကိစၥ အလို႔ငွါ တပါးေသာ ျပဳဖြယ္ မရွိေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏၊ အသွ်င္ေသာဏသည္ ရဟႏၲာတုိ႔တြင္ တစ္ပါးအပါအဝင္ ျဖစ္ေလ၏။
ထုိအခါ အရဟတၱဖိုလ္သုိ႔ ေရာက္ေသာ အသွ်င္ေသာဏအား ''ငါသည္ ျမတ္စြာ ဘုရား၏ အထံေတာ္ထံ၌ အရဟတၱဖိုလ္ကို ေလွ်ာက္ထားရမူကား ေကာင္းေလရာ ၏''ဟု အၾကံျဖစ္၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္ေသာဏသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ ၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထုိင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏ -
အသွ်င္ဘုရား အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ (မဂ္အက်င့္ကို) က်င့္သံုးၿပီးေသာ မဂ္ကိစၥ ကို ျပဳၿပီးေသာ (ခႏၶာ)ဝန္ကို ခ်ၿပီးေသာ မိမိအက်ဳိး (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ အစဥ္ အတုိင္း ေရာက္ၿပီးေသာ ဘဝသံေယာဇဥ္ ကုန္ၿပီးေသာ ေကာင္းစြာသိ၍ (ကိေလ သာမွ) လြတ္ေျမာက္ၿပီးေသာ ရဟႏၲာျဖစ္ေသာ ရဟန္းသည္ ေျခာက္မ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးျဖစ္၏၊
ကိေလသာမွ ထြက္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး ျဖစ္၏၊
(ကိေလသာမွ) ဆိတ္သုဥ္းမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ ၿပီး ျဖစ္၏၊
ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး ျဖစ္၏၊
တဏွာ၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး ျဖစ္၏၊
ဥပါဒါန္တုိ႔၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး ျဖစ္၏၊
ေမာဟ ကင္းမႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး ျဖစ္၏၊
အသွ်င္ဘုရား တရံတစ္ခါ အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္အား ''ဤအသွ်င္သည္ သက္သက္ ယံုၾကည္မႈ(သဒၶါ)မွ်ကို မွီ၍ (ကိေလသာတုိ႔မွ) လြတ္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္၏ ဟု ေျပာၾကားေလသေလာ'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ရာ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအရာကို ဤသုိ႔ မမွတ္သင့္ပါ။ အသွ်င္ဘုရား (မဂ္အက်င့္ကို) က်င့္သံုးၿပီးေသာ မဂ္ကိစၥကို ျပဳၿပီးေသာ မိမိျပဳရမည့္ ကိစၥႏွင့္ ျပဳၿပီး (ကိစၥ)၏ ပြါးျခင္းကို မျမင္ေသာ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ ရာဂ ကုန္ျခင္း ရာဂ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ရာဂ)မွ ထြက္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေဒါသကုန္ျခင္း ေဒါသကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ေဒါသမွ)ထြက္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေမာဟကုန္ျခင္း ေမာဟ ကင္းျခင္း ေၾကာင့္ (ေမာဟမွ) ထြက္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား တရံတစ္ခါ အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္အား ''ဤအသွ်င္သည္ လာဘ္ ပူေဇာ္သကာ အေက်ာ္ အေစာကို ေတာင့္တ၍ (ကိေလသာတုိ႔မွ) ကင္းဆိတ္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္၏ ဟု ေျပာၾကားေလသေလာ'' ဟု အၾကံ ျဖစ္ရာပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအရာကို ဤသုိ႔ မမွတ္သင့္ပါ။
အသွ်င္ဘုရား (မဂ္အက်င့္ကို) က်င့္သံုးၿပီးေသာ မဂ္ကိစၥကို ျပဳၿပီးေသာ မိမိျပဳရ မည့္ ကိစၥႏွင့္ ျပဳၿပီး(ကိစၥ)၏ ပြါးမ်ားျခင္းကို မျမင္ေသာ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္းသည္ ရာဂကုန္ျခင္း ရာဂကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ရာဂ)မွ ကင္းဆိတ္မႈ (အရ-ဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေဒါသ ကုန္ျခင္း ေဒါသကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ေဒါသ)မွ ကင္းဆိတ္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေမာဟ ကုန္ျခင္း ေမာဟ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ (ေမာဟ)မွ ကင္းဆိတ္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား တရံတစ္ခါ အခ်ဳိ႕ေသာ အသွ်င္အား ''ဤအသွ်င္သည္ မွားေသာ အားျဖင့္ သံုးသပ္အပ္ေသာ အေလ့အက်င့္ကို အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ယံုၾကည္သည္ ျဖစ္၍ ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္) သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္၏ ဟု ေျပာၾကား ေလ သေလာ'' ဟူ၍ အၾကံ ျဖစ္ရာပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤအရာကို ဤသုိ႔ မမွတ္သင့္ပါ။
အသွ်င္ဘုရား (မဂ္အက်င့္ကို) က်င့္သံုးၿပီးေသာ မဂ္ကိစၥကို ျပဳၿပီးေသာ မိမိျပဳရ မည့္ ကိစၥႏွင့္ ျပဳၿပီး(ကိစၥ)၏ ပြါးျခင္းကို မျမင္ေသာ အာသေဝါ ကုန္ၿပီးေသာ ရဟန္း သည္ ရာဂ ကုန္ျခင္း ရာဂ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေဒါသ ကုန္ျခင္း ေဒါသ ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။ ေမာဟကုန္ျခင္း ေမာဟ ကင္း ျခင္းေၾကာင့္ ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ရာဂ ကုန္ျခင္း ရာဂ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
တဏွာ၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေဒါသ ကုန္ျခင္း ေဒါသ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
တဏွာ၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေမာဟကုန္ျခင္း ေမာဟကင္းျခင္းေၾကာင့္
တဏွာ၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ရာဂ ကုန္ျခင္း ရာဂ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
ဥပါဒါန္၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေဒါသ ကုန္ျခင္း ေဒါသ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
ဥပါဒါန္၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေမာဟကုန္ျခင္း ေမာဟကင္းျခင္းေၾကာင့္
ဥပါဒါန္၏ ကုန္ဆံုးမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီး သူ ျဖစ္ပါ၏။
ရာဂ ကုန္ျခင္း ရာဂ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
ေမာဟ မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေဒါသ ကုန္ျခင္း ေဒါသ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
ေမာဟ မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
ေမာဟ ကုန္ျခင္း ေမာဟ ကင္းျခင္းေၾကာင့္
ေမာဟ မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ျဖစ္ပါ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဤသုိ႔ (ကိေလသာတုိ႔မွ) ေကာင္းစြာ လြတ္ၿပီးေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟန္းအား စကၡဳ ဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ေသာ လြန္ကဲသည့္ အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' တုိ႔သည္ အကယ္၍ မ်က္စိအား ထင္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ၾကေစကာမူ ထုိရဟန္း၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံး၍ မယူႏိုင္ကုန္၊ ထုိရဟန္း၏ စိတ္သည္ ကိေလသာတုိ႔ႏွင့္ မေရာေႏွာ သည္ သာလွ်င္ ျဖစ္၏၊ တည္တံ့၏၊ မတုန္လႈပ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ ထုိစိတ္၏ အျဖစ္
အပ်က္ကိုသာ ႐ႈ၏၊ ေသာတဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ လြန္ကဲသည့္ အသံ 'သဒၵါ႐ံု'။ ဃာနဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ အနံ႔ 'ဂႏၶာ႐ံု'။ ဇိဝွာဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ ကုန္ေသာ အရသာ 'ရသာ႐ံု'။ ကာယ ဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု'။ စိတ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဓမၼာ႐ံုတုိ႔သည္ အကယ္၍ စိတ္အား ထင္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ၾကေစကာမူ ထုိရဟန္း၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံး၍ မယူႏိုင္ကုန္၊ ထုိရဟန္း၏ စိတ္သည္ ကိေလသာတုိ႔ႏွင့္ မေရာေႏွာသည္သာလွ်င္ ျဖစ္၏၊ တည္ တံ့၏၊ မတုန္လႈပ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ ထုိစိတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကိုသာ ႐ႈ၏။
အသွ်င္ဘုရား ဥပမာေသာ္ကား အေပါက္အေခါင္း မရွိ တစ္ခဲနက္ေသာ ေက်ာက္ ေတာင္သည္ ရွိသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ အေရွ႕အရပ္မွ ေလျပင္း မုန္တုိင္းသည္ အကယ္၍ လာေစကာမူ ထုိေတာင္ကို မေရြ႕ရွား ေစႏိုင္ရာ၊ မလႈပ္ရွားေစႏိုင္ရာ၊ ထုိမွ ဤမွ မတုန္လႈပ္ ေစႏိုင္ရာ၊ အေနာက္အရပ္မွ ေလျပင္းမုန္တုိင္းသည္ အကယ္၍ လာေစကာမူ၊ ေျမာက္အရပ္မွ ေလျပင္း မုန္တုိင္းသည္ အကယ္၍ လာေစကာမူ၊ ေတာင္အရပ္မွ ေလျပင္း မုန္တုိင္းသည္ အကယ္၍ လာေစကာမူ ထုိေတာင္ကို မေရြ႕ရွားေစႏိုင္ရာ၊ မလႈပ္ရွားေစႏိုင္ရာ၊ ထုိမွဤမွ မတုန္လႈပ္ေစႏိုင္ရာ။
အသွ်င္ဘုရား ဤအတူသာလွ်င္ ဤသုိ႔ (ကိေလသာတုိ႔မွ) ေကာင္းစြာ လြတ္ၿပီး ေသာ စိတ္ရွိေသာ ရဟန္းအား စကၡဳဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ လြန္ကဲသည့္ အဆင္း '႐ူပါ႐ံု' တုိ႔သည္ အကယ္၍ မ်က္စိအား ထင္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ၾကေစကာမူ ထုိရဟန္း၏ စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံး၍ မယူႏိုင္ကုန္၊ ထုိရဟန္း၏ စိတ္သည္ ကိေလသာ တုိ႔ႏွင့္ မေရာေႏွာသည္ သာလွ်င္ ျဖစ္၏၊ တည္တံ့၏၊ မတုန္လႈပ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။
ထုိစိတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကိုသာ ႐ႈ၏၊ ေသာတ ဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ လြန္ကဲသည့္ အသံ 'သဒၵါ႐ံု'။ ဃာနဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ အနံ႔ 'ဂႏၶာ႐ံု'။ ဇိဝွာ ဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ အရသာ 'ရသာ႐ံု'။ ကာယဝိညာဥ္ျဖင့္ သိအပ္ ကုန္ေသာ အေတြ႕ 'ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု'။ စိတ္ျဖင့္ သိအပ္ကုန္ေသာ ဓမၼာ႐ံုတုိ႔သည္ အ ကယ္၍ စိတ္အား ထင္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ၾကေစကာမူ ထုိရဟန္း၏စိတ္ကို သိမ္းက်ဳံး၍ မယူႏိုင္ကုန္၊ ထုိရဟန္း၏ စိတ္သည္ ကိေလသာတုိ႔ႏွင့္ မေရာေႏွာသည္သာလွ်င္ ျဖစ္၏၊ တည္တံ့၏၊ မတုန္လႈပ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္၏။ ထုိစိတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကိုသာ ႐ႈ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။ ထြက္ေျမာက္မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)၊ ကိေလသာတုိ႔မွ ကင္းဆိတ္
မႈ (အရဟတၱဖိုလ္)၊ ေၾကာင့္ၾက မရွိမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)၊ ဥပါဒါန္တုိ႔၏ ကုန္ခန္းမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)၊ တဏွာ၏ ကုန္ခန္းမႈ (အရဟတၱဖိုလ္)၊ စိတ္၏ ေမာဟမရွိမႈ အရဟတၱဖိုလ္သုိ႔ သက္ဝင္ၿပီးသူ ရဟႏၲာ ပုဂၢဳိလ္၏ စိတ္သည္ အာယတနတုိ႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ေကာင္းစြာ ျမင္၍ (ကိေလသာတုိ႔မွ လြတ္ေျမာက္၏)။
ေကာင္းစြာ (ကိေလသာတုိ႔မွ) လြတ္သည္ ျဖစ္၍ ၿငိမ္သက္ေသာ စိတ္ရွိေသာ ထုိ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္အား ျပဳၿပီးကိစၥကို တစ္ဖန္ ပြါးေစျခင္း မရွိ၊ ျပဳရမည့္ ကိစၥလည္း မရွိ။ တခဲနက္ေသာ ေက်ာက္ေတာင္သည္ (ျပင္းထန္စြာ တုိက္ခတ္ေသာ) ေလေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္ သကဲ့သုိ႔ ထုိ႔အတူ ႐ူပါ႐ံု သဒၵါ႐ံု ဂႏၶာ႐ံု ရသာ႐ံု ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု အားလံုးတုိ႔ သည္ လည္းေကာင္း၊ ေကာင္းေသာ ဓမၼာ႐ံု မေကာင္းေသာ ဓမၼာ႐ံုတုိ႔သည္ လည္း ေကာင္း တာဒိဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟႏၲာပုဂၢဳိလ္၏ တည္ၾကည္ေသာ (ကိေလ သာတုိ႔မွ) လြတ္ေသာ စိတ္ကို မတုန္လႈပ္ ေစႏိုင္ကုန္၊ ထုိစိတ္၏ အျဖစ္အပ်က္ကို သာ ႐ႈ၏။
၁ - ေသာဏသုတ္၊ မဟာ၀ဂ္၊ ဒုတိယပဏၰာသ၊ ဆကၠနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
