အနာဂတဘယသုတ္-မွ...
ပဌမ အနာဂတ္ေဘး...
ရဟန္းတို႔ အနာဂတ္ေဘး ငါးမ်ဳိးတို႔ကုိ ေကာင္းစြာျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ မေရာက္ ေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လံု႔လျဖင့္(နိဗၺာန္)သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ဤသို႔ဆင္ျခင္၏-
''ယခုအခါ ငါသည္ကား ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္ ငယ္ရြယ္၍ မည္းနက္ေသာ ဆံပင္ရွိေသး၏၊ ပဌမအရြယ္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းေသာ အရြယ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသး၏၊ ဤကုိယ္သို႔ အိုျခင္း 'ဇရာ' ထိေရာက္ေသာ အခါသည္ ျဖစ္လာလိမ့္ဦးမည္၊ အိုျခင္း 'ဇရာ' ႏွိပ္စက္သည္ ျဖစ္၍ အိုသူသည္ ဘုရားသွ်င္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းရန္ မလြယ္ကူ၊ အစြန္အဖ်ား က်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကုိ မွီဝဲရန္ မလြယ္ကူ၊ အလုိမရွိအပ္ မႏွစ္ သက္အပ္ မျမတ္ႏိုးအပ္ေသာ ထိုအိုျခင္း သေဘာတရားသည္ ငါ့ထံသို႔ မေရာက္ လာမီ ငါသည္ မေရာက္ေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ယခုေစာေစာကပင္ လံု႔လကုိ အားထုတ္ေတာ့မည္၊ ငါသည္ ယင္း (စ်ာန္မဂ္ ဖိုလ္) တရားႏွင့္ ျပည့္စံုပါမူ အိုေသာ္လည္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရေပလိမ့္မည္'' ဟု (ဆင္ျခင္၏)။
ရဟန္းတို႔ ဤပဌမ အနာဂတ္ေဘးကုိ ေကာင္းစြာ ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ မေရာက္ေသးသည့္ (စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္) သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လံု႔လျဖင့္ (နိဗၺာန္) သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
၈ - ဒုတိယ အနာဂတဘယသုတ္၊ ေယာဓာဇီ၀၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ပဌမ အနာဂတ္ေဘး...
ရဟန္းတို႔ အနာဂတ္ေဘး ငါးမ်ဳိးတို႔ကုိ ေကာင္းစြာျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ မေရာက္ ေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လံု႔လျဖင့္(နိဗၺာန္)သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာ စိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
အဘယ္ငါးမ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ-
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ ဤသို႔ဆင္ျခင္၏-
''ယခုအခါ ငါသည္ကား ပ်ဳိမ်စ္ႏုနယ္ ငယ္ရြယ္၍ မည္းနက္ေသာ ဆံပင္ရွိေသး၏၊ ပဌမအရြယ္ျဖစ္ေသာ ေကာင္းေသာ အရြယ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသး၏၊ ဤကုိယ္သို႔ အိုျခင္း 'ဇရာ' ထိေရာက္ေသာ အခါသည္ ျဖစ္လာလိမ့္ဦးမည္၊ အိုျခင္း 'ဇရာ' ႏွိပ္စက္သည္ ျဖစ္၍ အိုသူသည္ ဘုရားသွ်င္တို႔၏ အဆံုးအမေတာ္ကုိ ႏွလံုးသြင္းရန္ မလြယ္ကူ၊ အစြန္အဖ်ား က်ေသာ ေတာေက်ာင္းတို႔ကုိ မွီဝဲရန္ မလြယ္ကူ၊ အလုိမရွိအပ္ မႏွစ္ သက္အပ္ မျမတ္ႏိုးအပ္ေသာ ထိုအိုျခင္း သေဘာတရားသည္ ငါ့ထံသို႔ မေရာက္ လာမီ ငါသည္ မေရာက္ေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္)ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ ျပဳရန္ ယခုေစာေစာကပင္ လံု႔လကုိ အားထုတ္ေတာ့မည္၊ ငါသည္ ယင္း (စ်ာန္မဂ္ ဖိုလ္) တရားႏွင့္ ျပည့္စံုပါမူ အိုေသာ္လည္း ခ်မ္းသာစြာ ေနရေပလိမ့္မည္'' ဟု (ဆင္ျခင္၏)။
ရဟန္းတို႔ ဤပဌမ အနာဂတ္ေဘးကုိ ေကာင္းစြာ ျမင္ေသာ ရဟန္းသည္ မေရာက္ေသးသည့္ (စ်ာန္ မဂ္ဖိုလ္) သို႔ ေရာက္ရန္ မရေသးသည့္ (စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္) ကုိ ရရန္ မ်က္ေမွာက္ မျပဳရေသးသည့္ (နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ မေမ့မေလ်ာ့ ျပင္းစြာ အားထုတ္ေသာ လံု႔လျဖင့္ (နိဗၺာန္) သို႔ ေစလႊတ္အပ္ေသာစိတ္ရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနျခင္းငွါ သင့္ေလ်ာ္သည္ သာလွ်င္တည္း။
၈ - ဒုတိယ အနာဂတဘယသုတ္၊ ေယာဓာဇီ၀၀ဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။