ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္သူႏွင့္ လြတ္ႏိုင္သူ...
ရဟန္းတို႔ ...
အၾကင္သူသည္ အဆင္းတို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
အၾကင္သူသည္
အသံတို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
အနံ႕တို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
အရသာတို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
အထိအေတြ႕တို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
သေဘာတရားတို႔ကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို ႏွစ္သက္၏၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ မလြတ္ႏိုင္ဟု ငါ ဆို၏။
ရဟန္းတို႔ ...
အၾကင္သူသည္ကား အဆင္းတို႔ကို မႏွစ္သက္၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို မႏွစ္သက္။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲ ကို မႏွစ္သက္၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ကင္းႏိုင္၏ဟု ငါ ဆို၏။
အၾကင္သူသည္
အသံတို႔ကို...။ပ။ အနံ႕တို႔ကို...။ပ။ အရသာတို႔ကို...။ပ။ အထိအေတြ႔တို႔ကို...။ပ။
သေဘာတရားတို႔ကို မႏွစ္သက္၊
ထိုသူသည္ ဆင္းရဲကို မႏွစ္သက္။
အၾကင္သူသည္ ဆင္းရဲကို မႏွစ္သက္၊
ထိုသူသည္ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ကင္းႏိုင္၏ဟု ငါဆို၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
၈ - ဒုတိယာဘိနႏၵသုတ္၊ ယမက၀ဂ္၊ သဠာယတန၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
