သမၼပၸဓာန္ ေလးပါး (တရားအားထုတ္ျခင္း လုံ႔လ ေလးမ်ဳိး)
ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္
(၁) အကုသိုလ္ မျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ေသးေသာ အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ မျဖစ္ေပၚေအာင္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၂) အကုသိုလ္ပယ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ (မျဖစ္ေတာ့ဟု မဆိုႏိုင္ေသာ) အကုသိုလ္ တရားယုတ္တို႔ကို ပယ္ရန္ ဆႏၵကိုျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၃) ကုသိုလ္ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
မျဖစ္ဖူးေသးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္အားထုတ္၏။
(၄) ကုသိုလ္တည္တံ့တိုးပြါးရန္ ႀကိဳးစားမႈ ...
ျဖစ္ၿပီးေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ တည္တံ့ရန္ မေပ်ာက္ပ်က္ရန္ မ်ားစြာျဖစ္ပြါးရန္ ျပန္႔ေျပာရန္ တိုးပြါးရန္ ျပည့္စံုေစရန္ ဆႏၵကို ျဖစ္ေစ၏၊
လုံ႔လျပဳ၏၊
လုံ႔လထုတ္၏၊
စိတ္ကို ေျမႇာက္ပင့္၏၊
အဆက္မျပတ္ အားထုတ္၏။
သမၼပၸဓာန၀ိဘဂၤ၊ အဘိဓမၼာပိဋက။