သဒၶါသုတ္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၳိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံ ျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုအခါ သူေတာ္ ေကာင္းတရားကို ေျပာေဟာ၍ နတ္ျပည္၌ ျဖစ္ကုန္ေသာ မ်ားစြာကုန္ေသာ နတ္သားတို႔သည္ အလြန္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေသာ အဆင္းရွိ ကုန္သည္ ျဖစ္၍ ညဥ့္ဦး ယံလြန္ၿပီးေသာ (သန္းေခါင္ယံ) အခ်ိန္၌ ေဇတဝန္တစ္ေက်ာင္းလံုးကို ထြန္းလင္း ေစလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ကုန္၏၊
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္...
ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-
''ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ'သည္ ေယာက်္ား၏ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္၏၊
မယံုၾကည္မႈသည္ အကယ္၍ မတည္သည္ျဖစ္အံ့၊
ထိုသို႔ မတည္ေသာေၾကာင့္ အျခံအရံသည္ လည္းေကာင္း၊
အေက်ာ္အေစာသည္ လည္းေကာင္း ထိုသူ႕အား ျဖစ္၏။
ထိုသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔ရေသာ္ နတ္ျပည္သို႔လည္း လားရ၏''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္...
ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-
''အမ်က္ထြက္မႈ 'ေကာဓ'ကို ပယ္စြန္႔ရာ၏၊
ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'ကို ပယ္စြန္႔ရာ၏၊
အလံုးစံုေသာ သံေယာဇဥ္ကို လြန္ေျမာက္ရာ၏၊
နာမ္႐ုပ္၌ ကပ္ၿငိမႈ မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိေသာ ထိုသူသို႔-
(ငါးပါးေသာ) ကပ္ၿငိျခင္းတို႔သည္ မက်ေရာက္ကုန္'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မိုက္ကုန္ေသာ ပညာနည္းကုန္ေသာ သူတို႔သည္-
ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ'ကို အားထုတ္ကုန္၏၊
ပညာရွိသည္ 'ျမတ္ေသာဥစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔-
မေမ့မေလ်ာ့မႈ 'အပၸမာဒ' ကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္၏။
ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ'ကို အားမထုတ္ရာ၊
ကာမဂုဏ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ေပါင္းေဖာ္မႈကို အားမထုတ္ရာ။
မွန္၏...
မေမ့ေလ်ာ့သည္ ျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကို ႐ႈိ႕ၿမႇိဳက္ေသာ သူသည္
အလြန္ျမတ္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) ခ်မ္းသာသို႔ ေရာက္ရ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၆ - သဒၶါသုတ္၊ သတုလႅပကာယိကဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္။
တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ရပ္တည္ၿပီးေသာ္ နတ္သားတစ္ေယာက္သည္...
ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-
''ယံုၾကည္မႈ 'သဒၶါ'သည္ ေယာက်္ား၏ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္၏၊
မယံုၾကည္မႈသည္ အကယ္၍ မတည္သည္ျဖစ္အံ့၊
ထိုသို႔ မတည္ေသာေၾကာင့္ အျခံအရံသည္ လည္းေကာင္း၊
အေက်ာ္အေစာသည္ လည္းေကာင္း ထိုသူ႕အား ျဖစ္၏။
ထိုသူသည္ ခႏၶာကိုယ္ကို စြန္႔ရေသာ္ နတ္ျပည္သို႔လည္း လားရ၏''ဟု ေလွ်ာက္၏။
ထိုအခါ တစ္ပါးေသာ နတ္သားသည္...
ျမတ္စြာဘုရား၏ ထံေတာ္ပါး၌ ဤဂါထာကို ေလွ်ာက္၏-
''အမ်က္ထြက္မႈ 'ေကာဓ'ကို ပယ္စြန္႔ရာ၏၊
ေထာင္လႊားမႈ 'မာန'ကို ပယ္စြန္႔ရာ၏၊
အလံုးစံုေသာ သံေယာဇဥ္ကို လြန္ေျမာက္ရာ၏၊
နာမ္႐ုပ္၌ ကပ္ၿငိမႈ မရွိေသာ ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိေသာ ထိုသူသို႔-
(ငါးပါးေသာ) ကပ္ၿငိျခင္းတို႔သည္ မက်ေရာက္ကုန္'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မိုက္ကုန္ေသာ ပညာနည္းကုန္ေသာ သူတို႔သည္-
ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ'ကို အားထုတ္ကုန္၏၊
ပညာရွိသည္ 'ျမတ္ေသာဥစၥာကို ေစာင့္ေရွာက္သကဲ့သို႔-
မေမ့မေလ်ာ့မႈ 'အပၸမာဒ' ကိုလည္း ေစာင့္ေရွာက္၏။
ေမ့ေလ်ာ့မႈ 'ပမာဒ'ကို အားမထုတ္ရာ၊
ကာမဂုဏ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္မႈ ေပါင္းေဖာ္မႈကို အားမထုတ္ရာ။
မွန္၏...
မေမ့ေလ်ာ့သည္ ျဖစ္၍ မေကာင္းမႈကို ႐ႈိ႕ၿမႇိဳက္ေသာ သူသည္
အလြန္ျမတ္ေသာ (အရဟတၱဖိုလ္) ခ်မ္းသာသို႔ ေရာက္ရ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၆ - သဒၶါသုတ္၊ သတုလႅပကာယိကဝဂ္၊ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္။
