သတၱပုတၱခါဒေပတဝတၴဳ- (သတတၱ=၇-ခု။ ပုတၱ=သား။ ခါဒ=စားသည္)
လင္တူမိန္းမက မယားငယ္ ကိုယ္ဝန္ရွိခိုက္ ကိုယ္ဝန္ကို ခ်ခဲ့ရာ ေသြးျပည္ျဖစ္၍ က်ခဲ႔၏။ အမႈေပၚေသာအခါ ''သား၏ အသားကို စားရေစသား'' ဟု က်ိန္ဆို ခဲ့ ေသာ မုသားေၾကာင့္ ေသေသာအခါ နံနက္ သားခုႏွစ္ေယာက္ ညေနခ်မ္း သား ခုႏွစ္ေယာက္တို႔ကို စားေသာက္ကာ အစဥ္ဆာေလာင္ေနေသာ ျပိတၱာ ျဖစ္ရသူ။
သင္သည္ အဝတ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ အနံ႔ရွိသည္ျဖစ္၍ အပုပ္နံ႔လႈိင္ဘိ၏၊ ယင္ေကာင္တို႔ျဖင့္ ဝုိင္းအံု လ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္ေသာ သင္သည္ အဘယ္သူပါနည္းဟု (သံဃာ့မဟာေထရ္ က ေမး၏)။၃၅
အရွင္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံု၌ အကြၽမ္းဝင္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ၿပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကံကို ျပဳမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႕ေလာကမွ ၿပိတၱာေလာကသို႔ ေရာက္ရပါ၏။၃၆
အကြၽႏု္ပ္သည္ နံနက္ကာလ၌ သားခုနစ္ေယာက္ကို လည္းေကာင္း, ညေနခ်မ္း အခါ၌ အျခားသားခုနစ္ေယာက္တို႔ကို လည္းေကာင္း ဖြားျမင္ၿပီးလွ်င္ (ထုိသားတို႔ ကို) ခဲစားရပါ၏၊ ထုိသားတစ္ဆယ့္ ေလးေယာက္တို႔ပင္ေသာ္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား (ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ရန္) မစြမ္းႏိုင္ပါ။၃၇
အကြၽႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသားသည္ ဆာေလာင္ျခင္းျဖင့္ ပူေလာင္ပါ၏၊ အခိုးတေထာင္း ေထာင္း ထသကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါ၏၊ ေနပူ၍ မီးေလာင္သကဲ့သို႔ ၿငိမ္းေအးျခင္းကို မရခဲ့ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။၃၈
သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, ႏႈတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, စိတ္ျဖင့္ လည္း ေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ေမြးဖြားေသာ သားတို႔၏ အသားတို႔ကို စားရဘိသနည္းဟု (ေမး၏)။၃၉
အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား သားႏွစ္ေယာက္ ရွိပါ၏၊၊ သားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အရြယ္သို႔ေရာက္ပါကုန္၏၊ ထုိတပည့္ေတာ္မသည္ သားတည္းဟူေသာ အားႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လင္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳခဲ့ပါ၏။၄၀
ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ လင္သည္ စိတ္ဆိုး၍ မယားအငယ္ကို ေဆာင္ယူခဲ့ပါ၏၊ ထုိလင္တူ မိန္းမမယားငယ္သည္လည္း ကိုယ္ဝန္ကို ရခဲ့ပါ၏၊ ထုိလင္တူမိန္းမ၏ မယားငယ္ အေပၚ၌ ယုတ္မာေသာ အမႈကို အားထုတ္ခဲ့ပါ၏။၄၁
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ျပစ္မွားေသာ စိတ္ျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ခ်ျခင္းကို ျပဳခဲ့ပါ၏။ ထုိလင္တူ မိန္းမ မယားငယ္၏ သံုးလရွိေသာ ကိုယ္ဝန္သည္ ေသြးျပည္ျဖစ္၍ က်၏။၄၂
ထုိအခါဝယ္ ထုိလင္တူမိန္းမ၏ အမိသည္ အကြၽႏု္ပ္အား အမ်က္ထြက္၍ အကြၽႏု္ပ္ ၏ ေဆြမ်ဳိးတို႔ကို စုေဝးေစပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္၏ က်ိန္စာဆိုျခင္းကိုလည္း ျပဳေစခဲ့ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ကို ေဘးျဖင့္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ က်ိန္ဆိုေစပါ၏။၄၃
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ''အကယ္၍ ထုိကိုယ္ဝန္ခ်ျခင္းကို ငါ ျပဳမိသည္ ျဖစ္ပါမူ ငါ့သား ၏ အသားတို႔ကို ခဲစားရပါေစသား''ဟု ၾကမ္းတမ္းေသာ က်ိန္စာကို လည္းေကာင္း, မုသားစကားကို လည္းေကာင္း ဆိုခဲ့ပါ၏။၄၄
ထုိ(ကိုယ္ဝန္ခ်ေသာပါဏာတိပါတ) ကံ၏ လည္းေကာင္း, မုသားစကား ေျပာဆို ျခင္း၏ လည္းေကာင္း ႏွစ္ပါးစံုေသာ ကံအက်ဳိးေၾကာင့္ ေသြးျပည္တို႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံ ေသာ ေမြးဖြားေသာသား၏ အသားတို႔ကို ခဲစားရပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
၇ - သတၱပုတၱခါဒေပတဝတၴဳ၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ ေပတ၀တၳဳ။ ခုဒၵကနိကာယ္။
လင္တူမိန္းမက မယားငယ္ ကိုယ္ဝန္ရွိခိုက္ ကိုယ္ဝန္ကို ခ်ခဲ့ရာ ေသြးျပည္ျဖစ္၍ က်ခဲ႔၏။ အမႈေပၚေသာအခါ ''သား၏ အသားကို စားရေစသား'' ဟု က်ိန္ဆို ခဲ့ ေသာ မုသားေၾကာင့္ ေသေသာအခါ နံနက္ သားခုႏွစ္ေယာက္ ညေနခ်မ္း သား ခုႏွစ္ေယာက္တို႔ကို စားေသာက္ကာ အစဥ္ဆာေလာင္ေနေသာ ျပိတၱာ ျဖစ္ရသူ။
သင္သည္ အဝတ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ မေကာင္းေသာ အနံ႔ရွိသည္ျဖစ္၍ အပုပ္နံ႔လႈိင္ဘိ၏၊ ယင္ေကာင္တို႔ျဖင့္ ဝုိင္းအံု လ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္ေသာ သင္သည္ အဘယ္သူပါနည္းဟု (သံဃာ့မဟာေထရ္ က ေမး၏)။၃၅
အရွင္ဘုရားတို႔ အကြၽႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံု၌ အကြၽမ္းဝင္ေသာ မေကာင္းေသာ လားရာရွိေသာ ၿပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကံကို ျပဳမိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဤလူ႕ေလာကမွ ၿပိတၱာေလာကသို႔ ေရာက္ရပါ၏။၃၆
အကြၽႏု္ပ္သည္ နံနက္ကာလ၌ သားခုနစ္ေယာက္ကို လည္းေကာင္း, ညေနခ်မ္း အခါ၌ အျခားသားခုနစ္ေယာက္တို႔ကို လည္းေကာင္း ဖြားျမင္ၿပီးလွ်င္ (ထုိသားတို႔ ကို) ခဲစားရပါ၏၊ ထုိသားတစ္ဆယ့္ ေလးေယာက္တို႔ပင္ေသာ္လည္း အကြၽႏု္ပ္အား (ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈကို ပယ္ေဖ်ာက္ရန္) မစြမ္းႏိုင္ပါ။၃၇
အကြၽႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသားသည္ ဆာေလာင္ျခင္းျဖင့္ ပူေလာင္ပါ၏၊ အခိုးတေထာင္း ေထာင္း ထသကဲ့သို႔ ျဖစ္ပါ၏၊ ေနပူ၍ မီးေလာင္သကဲ့သို႔ ၿငိမ္းေအးျခင္းကို မရခဲ့ပါဟု (ေလွ်ာက္၏)။၃၈
သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, ႏႈတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, စိတ္ျဖင့္ လည္း ေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ေမြးဖြားေသာ သားတို႔၏ အသားတို႔ကို စားရဘိသနည္းဟု (ေမး၏)။၃၉
အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္အား သားႏွစ္ေယာက္ ရွိပါ၏၊၊ သားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ အရြယ္သို႔ေရာက္ပါကုန္၏၊ ထုိတပည့္ေတာ္မသည္ သားတည္းဟူေသာ အားႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လင္ကို မထီမဲ့ျမင္ ျပဳခဲ့ပါ၏။၄၀
ထို႔ေၾကာင့္ အကြၽႏု္ပ္၏ လင္သည္ စိတ္ဆိုး၍ မယားအငယ္ကို ေဆာင္ယူခဲ့ပါ၏၊ ထုိလင္တူ မိန္းမမယားငယ္သည္လည္း ကိုယ္ဝန္ကို ရခဲ့ပါ၏၊ ထုိလင္တူမိန္းမ၏ မယားငယ္ အေပၚ၌ ယုတ္မာေသာ အမႈကို အားထုတ္ခဲ့ပါ၏။၄၁
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ျပစ္မွားေသာ စိတ္ျဖင့္ ကိုယ္ဝန္ခ်ျခင္းကို ျပဳခဲ့ပါ၏။ ထုိလင္တူ မိန္းမ မယားငယ္၏ သံုးလရွိေသာ ကိုယ္ဝန္သည္ ေသြးျပည္ျဖစ္၍ က်၏။၄၂
ထုိအခါဝယ္ ထုိလင္တူမိန္းမ၏ အမိသည္ အကြၽႏု္ပ္အား အမ်က္ထြက္၍ အကြၽႏု္ပ္ ၏ ေဆြမ်ဳိးတို႔ကို စုေဝးေစပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္၏ က်ိန္စာဆိုျခင္းကိုလည္း ျပဳေစခဲ့ပါ၏၊ အကြၽႏု္ပ္ကို ေဘးျဖင့္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ က်ိန္ဆိုေစပါ၏။၄၃
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ''အကယ္၍ ထုိကိုယ္ဝန္ခ်ျခင္းကို ငါ ျပဳမိသည္ ျဖစ္ပါမူ ငါ့သား ၏ အသားတို႔ကို ခဲစားရပါေစသား''ဟု ၾကမ္းတမ္းေသာ က်ိန္စာကို လည္းေကာင္း, မုသားစကားကို လည္းေကာင္း ဆိုခဲ့ပါ၏။၄၄
ထုိ(ကိုယ္ဝန္ခ်ေသာပါဏာတိပါတ) ကံ၏ လည္းေကာင္း, မုသားစကား ေျပာဆို ျခင္း၏ လည္းေကာင္း ႏွစ္ပါးစံုေသာ ကံအက်ဳိးေၾကာင့္ ေသြးျပည္တို႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံ ေသာ ေမြးဖြားေသာသား၏ အသားတို႔ကို ခဲစားရပါ၏ ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
၇ - သတၱပုတၱခါဒေပတဝတၴဳ၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ ေပတ၀တၳဳ။ ခုဒၵကနိကာယ္။
