ပဌမ နာထသုတ္ - (မွီခိုရာ-ကိုးကြယ္ရာ)

ပဌမ နာထသုတ္ - (မွီခိုရာ-ကိုးကြယ္ရာ)

ရဟန္းတို႔ ...
မွီခုိရာရွိသည္ ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္ေလာ့...
မွီခုိရာ မရွိမူ၍ မေနၾကကုန္လင့္...
ရဟန္းတို႔ မွီခုိရာ မရွိသူသည္ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏...
ရဟန္းတို႔ မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတို႔သည္ ဤဆယ္မ်ဳိးတို႔တည္း...။

အဘယ္ဆယ္မ်ဳိးတို႔နည္းဟူမူ -

၁...
ရဟန္းတို႔ ဤသာသနာေတာ္၌ ရဟန္းသည္ သီလရွိ၏၊
ပါတိေမာကၡသံဝရသီလကုိ ေစာင့္စည္းလ်က္ ေန၏၊ အက်င့္ 'အာစာရ' က်က္စား ရာ 'ေဂါစရ'ႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အျပစ္တို႔၌ေသာ္လည္း ေဘးဟု ႐ႈေလ့ရွိ၏၊ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္း သည္ ယင္းသို႔ သီလရွိ၏။ပ။ သိကၡာပုဒ္တို႔၌ ေကာင္းစြာ ေဆာက္တည္၍ က်င့္၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၂...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ အၾကားအျမင္ မ်ား၏၊
အၾကားအျမင္ကုိ ေဆာင္ႏုိင္၏၊ အၾကားအျမင္ကုိ ဆည္းပူး၏၊ အစ၏ ေကာင္းျခင္း အလယ္၏ ေကာင္းျခင္း အဆုံး၏ ေကာင္းျခင္း ရွိၾက၍ အနက္ႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ သဒၵါႏွင့္ ျပည့္စုံေသာ အလုံးစုံျပည့္စုံေသာ စင္ၾကယ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ ျပတတ္ေသာ သေဘာရွိေသာ တရားတို႔ကုိ ထုိရဟန္းသည္ မ်ားစြာ သင္ၾကားအပ္ ကုန္၏၊ ေဆာင္အပ္ကုန္၏၊ ႏႈတ္ျဖင့္ ေလ့လာအပ္ကုန္၏၊ စိတ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္ မွတ္ သားအပ္ကုန္၏၊ ပညာျဖင့္ ေကာင္းစြာ ထုိးထြင္း၍ သိအပ္ကုန္၏၊ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ အၾကားအျမင္ မ်ား၏။ပ။ ပညာျဖင့္ ေကာင္းစြာ ထုိးထြင္း၍ သိအပ္ကုန္၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာတရား တည္း။

၃...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိ၏၊
အေပါင္းအေဖာ္ေကာင္း ရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းတို႔၌ ကုိင္းၫြတ္၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္း ရွိ၏၊ အေပါင္းအေဖာ္ေကာင္းရွိ၏၊ အေဆြခင္ပြန္းေကာင္းတို႔၌ ကုိင္းၫြတ္၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၄...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ ဆုိဆုံးမလြယ္၏၊
ဆုိဆုံးမ လြယ္ေၾကာင္း တရားတို႔ႏွင့္ျပည့္စုံ၏၊ သည္းခံႏုိင္၏၊ အဆုံးအမကုိ အ႐ုိ အေသ ခံယူတတ္၏၊ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ ဆုိဆုံးမလြယ္၏။ပ။ အဆုံး အမကုိ အ႐ုိအေသ ခံယူတတ္၏ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ ေသာ တရားတည္း။

၅...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔၏ အသို႔ ျပဳရမည္ နည္း ဟုဆုိ၍ ျပဳအပ္ေသာ ႀကီးမားကုန္ ေသးငယ္ကုန္ေသာ အမႈကိစၥတို႔၌ လိမၼာ ၏၊ ပ်င္းရိျခင္းမရွိ၊ ထုိထုိ အမႈကိစၥတို႔၌ အေၾကာင္းကုိ စူးစမ္းေသာ ပညာႏွင့္ ျပည့္စုံ ၏၊ ျပဳလုပ္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏၊ စီရင္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ သီတင္းသုံးေဖာ္တို႔၏။ပ။ ျပဳလုပ္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏၊ စီရင္ရန္ စြမ္းႏုိင္၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၆...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ တရားေတာ္ကုိ အလုိရွိ၏၊
ခ်စ္ဖြယ္ကုိ ေျပာဆုိတတ္၏၊ လြန္ျမတ္ေသာ သုတ္ အဘိဓမၼာ ဝိနည္း၌ မ်ားစြာ ျမတ္ႏုိးျခင္း ရွိ၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ တရားေတာ္ကုိ အလုိရွိ၏၊ ခ်စ္ဖြယ္ကုိ ေျပာဆုိတတ္၏၊ လြန္ျမတ္ေသာ သုတ္ အဘိဓမၼာ ဝိနည္း တရား၌ မ်ား စြာ ျမတ္ႏုိးျခင္းရွိ၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၇...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ အကုသုိလ္တရားတို႔ကုိ ပယ္ရန္ ကု သုိလ္တရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေစရန္ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ေန၏၊ အား အစြမ္း ရွိ၏၊ ျမဲျမံေသာ ဝီရိယရွိ၏၊ ကုသုိလ္တရားတို႔၌ တာဝန္ကုိ ပစ္ခ်ထားျခင္း မရွိ။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ အကုသုိလ္ တရားတို႔ကုိ ပယ္ရန္ ကုသုိလ္ တရားတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံေစရန္ ထက္သန္ေသာ လုံ႔လရွိသည္ ျဖစ္၍ေန၏၊ အားအစြမ္း ရွိ၏၊ ျမဲျမံေသာ ဝီရိယရွိ၏၊ ကုသုိလ္တရားတို႔၌ တာဝန္ကုိ ပစ္ခ်ထားျခင္း မရွိဟူ ေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၈...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ ရတတ္သမွ်ေသာ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးဟူေသာ အေဆာက္အဦျဖင့္ ေရာင့္ရဲ၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ ရတတ္သမွ်ေသာ သကၤန္း ဆြမ္း ေက်ာင္း သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ေဆးဟူေသာ အေဆာက္အဦျဖင့္ ေရာင့္ရဲ၏ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၉...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ သတိႏွင့္ ျပည့္စုံ၏။
လြန္ကဲရင့္က်က္ေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ၾကာျမင့္စြာက ျပဳၿပီးေသာ အလုပ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ၾကာျမင့္စြာက ေျပာၿပီးေသာ စကားကုိ လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ ႏုိင္၏၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ႏုိင္၏။ ရဟန္းတို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ သတိႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ လြန္ကဲ ရင့္က်က္ေသာ သတိႏွင့္ ျပည့္စုံ၏၊ ၾကာျမင့္စြာက ျပဳၿပီးေသာ အလုပ္ကုိ လည္းေကာင္း၊ ၾကာျမင့္စြာက ေျပာၿပီးေသာ စကားကုိ လည္းေကာင္း ေအာက္ေမ့ႏုိင္၏၊ အဖန္တလဲလဲ ေအာက္ေမ့ႏုိင္၏ ဟူေသာ ဤတရားသည္ လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရားတည္း။

၁၀...
ရဟန္းတို႔ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား ရဟန္းသည္ ပညာရွိ၏၊
အျဖစ္အပ်က္ကုိ သိေသာ၊ ကိေလသာကုိ ေဖာက္ခြဲႏုိင္ေသာ၊ ဆင္းရဲကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေကာင္းစြာ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ ပညာႏွင့္ျပည့္စုံ၏။ ရဟန္း တို႔ ရဟန္းသည္ ယင္းသို႔ ပညာရွိ၏၊ အျဖစ္အပ်က္ကုိ သိေသာ၊ ကိေလသာကုိ ေဖာက္ခြဲႏုိင္ေသာ၊ ဆင္းရဲကုန္ရာ နိဗၺာန္သို႔ ေကာင္းစြာ ေရာက္ေစတတ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ ပညာႏွင့္ျပည့္စုံ၏ဟူေသာ ဤတရားသည္လည္း မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ ေသာ တရားတည္း။

ရဟန္းတို႔ မွီခုိရာ ရွိသည္ျဖစ္၍ ေနၾကကုန္ေလာ့၊
မွီခုိရာ မရွိဘဲ မေနၾကကုန္လင့္။
ရဟန္းတို႔ မွီခုိရာ မရွိသူသည္ ဆင္းရဲစြာ ေနရ၏။
ရဟန္းတို႔ ဤသည္တို႔ကား မွီခုိရာကုိ ျပဳတတ္ေသာ တရား ဆယ္မ်ဳိးတို႔တည္း ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။

၇ - ပဌမ နာထသုတ္၊ နာထ၀ဂ္၊ ဒႆကနိပါတ္၊ အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။