ခဂၢဝိသာဏသုတ္- (ၾကံ့ခ်ဳိ) ၇-၁၂
၇...
အေပါင္းအေဖာ္တို႔၏ အလယ္၌ တည္သူအား ကစားျမဴးထူးျခင္းႏွင့္ (ကာမဂုဏ္) ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ သားသမီးတို႔၌လည္း က်ယ္ျပန္႔ မ်ားျပားေသာ ခ်စ္ျခင္း သည္ ျဖစ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်စ္သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းျခင္းကို စက္ဆုပ္သည္ျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၈...
ဆိုးေကာင္း ယုတ္ျမတ္ရတတ္သမွ်ေသာ ပစၥည္းျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေရာင့္ရဲကာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတို႔၌ ေမတၱာဘာဝနာျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစလ်က္ ခ်မ္းသာစြာေနရသူ သတၱဝါ တို႔၌ ထိပါးမႈ မရွိသူျဖစ္သည့္အျပင္ အတြင္းအပ ေဘးရန္တို႔ကို သည္းခံႏိုင္သူ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိသူျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၉...
အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ေသာ အိမ္ေနသူလူတို႔ကို လည္း ေကာင္း ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ ခဲယဥ္းလွကုန္၏၊ ဤသို႔ သိေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါး သား သမီးတို႔၌ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ ၏။
၁၀...
လုံ႔လ ဝီရိယရွိသူသည္ လူ၏အသြင္အျပင္တို႔ကို ပယ္ခ်၍ အရြက္ေႂကြက်ၿပီးေသာ ပင္လယ္ ကသစ္ပင္ကဲ့သို႔ လူ၌ ျဖစ္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေတာက္လ်က္ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၁၁...
ရင့္က်က္သည့္ ပညာရွိေသာ ေကာင္းစြာ ေနေလ့ရွိေသာ ဝီရိယမေလ်ာ့ေသာ အတူတကြ က်င့္ဘက္ မိတ္ေဆြေကာင္းကို ရႏိုင္ခဲ့မူ ထုိမိတ္ေဆြေကာင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ အတြင္းအပေဘးရန္ အားလံုးတို႔ကို လႊမ္း မိုးလ်က္ က်င့္ရာ၏။
၁၂...
ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိေသာ ေကာင္းစြာေနေလ့ရွိေသာ ဝီရိယမေလ်ာ့ေသာ အတူ တကြ က်င့္ဘက္ မိတ္ေဆြေကာင္းကို မရခဲ့မူ မင္းသည္ မိမိေအာင္ႏိုင္ၿပီးေသာ တုိင္းႏိုင္ငံကို ပယ္စြန္႔ကာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေတာ ၌ မာတဂၤမည္ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ တစ္ေကာင္တည္း လွည့္လည္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၃ - ခဂၢဝိသာဏသုတ္-မွ၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။
၇...
အေပါင္းအေဖာ္တို႔၏ အလယ္၌ တည္သူအား ကစားျမဴးထူးျခင္းႏွင့္ (ကာမဂုဏ္) ေမြ႕ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ သားသမီးတို႔၌လည္း က်ယ္ျပန္႔ မ်ားျပားေသာ ခ်စ္ျခင္း သည္ ျဖစ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်စ္သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းျခင္းကို စက္ဆုပ္သည္ျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၈...
ဆိုးေကာင္း ယုတ္ျမတ္ရတတ္သမွ်ေသာ ပစၥည္းျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ေရာင့္ရဲကာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတို႔၌ ေမတၱာဘာဝနာျဖင့္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစလ်က္ ခ်မ္းသာစြာေနရသူ သတၱဝါ တို႔၌ ထိပါးမႈ မရွိသူျဖစ္သည့္အျပင္ အတြင္းအပ ေဘးရန္တို႔ကို သည္းခံႏိုင္သူ ထိတ္လန္႔ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း မရွိသူျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၉...
အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္းတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ေသာ အိမ္ေနသူလူတို႔ကို လည္း ေကာင္း ခ်ီးေျမႇာက္ရန္ ခဲယဥ္းလွကုန္၏၊ ဤသို႔ သိေသာေၾကာင့္ သူတစ္ပါး သား သမီးတို႔၌ ေၾကာင့္ၾကမဲ့ျဖစ္၍ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ ၏။
၁၀...
လုံ႔လ ဝီရိယရွိသူသည္ လူ၏အသြင္အျပင္တို႔ကို ပယ္ခ်၍ အရြက္ေႂကြက်ၿပီးေသာ ပင္လယ္ ကသစ္ပင္ကဲ့သို႔ လူ၌ ျဖစ္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေတာက္လ်က္ ၾကံ႕ခ်ဳိပမာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၁၁...
ရင့္က်က္သည့္ ပညာရွိေသာ ေကာင္းစြာ ေနေလ့ရွိေသာ ဝီရိယမေလ်ာ့ေသာ အတူတကြ က်င့္ဘက္ မိတ္ေဆြေကာင္းကို ရႏိုင္ခဲ့မူ ထုိမိတ္ေဆြေကာင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သတိရွိသည္ျဖစ္၍ အတြင္းအပေဘးရန္ အားလံုးတို႔ကို လႊမ္း မိုးလ်က္ က်င့္ရာ၏။
၁၂...
ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိေသာ ေကာင္းစြာေနေလ့ရွိေသာ ဝီရိယမေလ်ာ့ေသာ အတူ တကြ က်င့္ဘက္ မိတ္ေဆြေကာင္းကို မရခဲ့မူ မင္းသည္ မိမိေအာင္ႏိုင္ၿပီးေသာ တုိင္းႏိုင္ငံကို ပယ္စြန္႔ကာ တစ္ေယာက္တည္း က်င့္သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ ေတာ ၌ မာတဂၤမည္ေသာ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ တစ္ေကာင္တည္း လွည့္လည္သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း တစ္ေယာက္တည္း က်င့္ရာ၏။
၃ - ခဂၢဝိသာဏသုတ္-မွ၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
