မွန္သည္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိသနည္း ...

ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ မွန္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ...

အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-

ရာဟုလာ ထိုငါဆိုမည့္ စကားကို သင္ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း။
ေၾကးမံု 'မွန္' သည္ အဘယ္အက်ဳိး ရွိသနည္း ဟု ေမးေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား ေၾကးမံု 'မွန္' သည္ ၾကည့္႐ႈ ရျခင္း အက်ဳိးရွိပါ၏ ဟုေလွ်ာက္၏။

ရာဟုလာ ဤဥပမာ အတူသာလွ်င္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍၊ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍၊ ကိုယ္အမႈကို ျပဳရမည္၊ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍၊ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍ ႏႈတ္အမႈကို ျပဳရမည္၊ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍၊ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ၍၊ စိတ္အမႈကို ျပဳရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလိုသည္ ျဖစ္အံ့၊ ထိုကိုယ္အမႈ ကို သင္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ရမည္၊ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤကိုယ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲေစ ျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံုကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ပြါးေစတတ္ သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤကိုယ္ အမႈသည္ မိမိကိုယ္ကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ သူတစ္ပါးကို ဆင္းရဲေစျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံုကို ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ကိုယ္အမႈကို သင္သည္ စင္စစ္ မျပဳသင့္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳလို၏၊ ငါ၏ ဤကိုယ္ အမႈသည္ မိမိကိုယ္ကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ သူတစ္ပါးကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံုကုိ ဆင္းရဲ ေစျခင္းငွါလည္း မျဖစ္ရာ၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာမႈကို ျဖစ္ ပြါးေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...
ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ကိုယ္အမႈကို သင္သည္ ျပဳသင့္၏။

ရာဟုလာ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ အမႈကို ျပဳေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိုကိုယ္ အမႈကို သင္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္- ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳ၏၊ ငါ၏ ဤ ကိုယ္ အမႈသည္ မိမိဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ သေလာ၊ သူတစ္ပါးကုိ ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံုကုိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာ သေလာ၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကို ပြါးေစတတ္သေလာ၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု (ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္)။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳ၏၊ ငါ၏ ဤကိုယ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါး ေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...
ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ကိုယ္အမႈကို သင္သည္ ႐ုပ္သိမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳ၏၊ ငါ၏ ဤကိုယ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏'' ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့...
ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာ ရွိေသာ ကိုယ္ အမႈကို သင္သည္ ႀကိဳးပမ္းေလေလာ့။

ရာဟုလာ သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ အမႈကို ျပဳၿပီး ေသာ္လည္း ထိုကိုယ္အမႈကို သင္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္- ''ငါသည္ အၾကင္ အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤကိုယ္ အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္း ငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္ရာသေလာ၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္ေလာ၊ ဆင္းရဲကိုျဖစ္ပြါး ေစတတ္ သေလာ...
ဆင္းရဲ ေသာ အက်ဳိး ရွိေလသေလာ'' ဟု ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ ဆင္ျခင္ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤကိုယ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲ ျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ မိမိသူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း ျဖစ္၏၊ ဤကိုယ္ အမႈသည္ အကုသိုလ္တည္း၊ ဆင္းရဲကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ဆင္းရဲေသာ အက်ဳိးရွိ ၏''ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ကိုယ္အမႈကို သင္သည္ ဆရာ့ထံ၌ျဖစ္ေစ၊ ပညာရွိတို႔ထံ၌ျဖစ္ေစ၊ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔ထံ၌ ျဖစ္ေစ ေျပာၾကားရမည္၊ ဖြင့္ျပရမည္၊ ထင္စြာ ျပဳရမည္၊ ေျပာၾကား၍ ဖြင့္ျပ၍ ထင္စြာ ျပဳ၍ ေနာင္အခါ၌ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသို႔ ေရာက္ရမည္။

ရာဟုလာ သင္သည္ ၾကည့္႐ႈ 'ဆင္ျခင္' ေသာ္ ''ငါသည္ အၾကင္အမႈကို ကိုယ္ျဖင့္ ျပဳမိၿပီ၊ ငါ၏ ဤကိုယ္အမႈသည္ မိမိ ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ သူတစ္ပါး ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ မိမိ သူတစ္ပါး ႏွစ္ပါးစံု ဆင္းရဲျခင္းငွါလည္း မျဖစ္၊ ဤကိုယ္အမႈသည္ ကုသိုလ္တည္း၊ ခ်မ္းသာကို ျဖစ္ပြါးေစတတ္၏၊ ခ်မ္းသာေသာ အက်ဳိးရွိ၏''ဟု အကယ္၍ သိျငားအံ့၊ ရာဟုလာ သင္သည္ ထိုႏွစ္သက္ ဝမ္း ေျမာက္ျခင္းျဖင့္သာလွ်င္ ကုသိုလ္တရားတို႔၌ ေန႔ေရာညဥ့္ပါ က်င့္ၾကံလ်က္ ေနရာ ၏...။109

၁ - အမၺလ႒ိကရာဟုေလာဝါဒသုတ္-မွ၊ ဘိကၡဳ၀ဂ္၊ မဇၥ်ိမပဏၰာသပါဠိေတာ္။

ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။