သံသာရေမာစကေပတိဝတၳဳ- သံသရာမွ လြတ္ရာေသာ
ေရွးဘဝ၌ အလွဴဒါနျပဳရန္ တိုက္တြန္းမည့္သူမရွိ၍ ဒါနမျပဳခဲ့ရ ေသလြန္ေသာအခါ၊ ၾကဳံလွီငတ္မြတ္အဝတ္မပါေသာ ျပိတၱာမအား အသွ်င္သာရိပုၾတာက သနားလွ သျဖင့္ ဆြမ္းတလုတ္စာ လက္တဝါးမွ်ေရေသာ အဝတ္ ေသာက္ေရကို လွဴကာ အမွ်ေဝေတာ္မူမွ ခ်မ္းသာခြင့္ရေသာ ျပိတၱာမ။
အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံ႐ုိး ၿပဳိင္းၿပိဳင္းထြက္ေသာ မိန္းမ ..
သင္သည္ အဝတ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာ ၿပဳိင္းၿပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိလ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္တည္ေသာ သင္ကား အဘယ္သူနည္းဟု (အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမး၏)။
အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံု၌ အက်ဳံးဝင္ေသာ မေကာင္း ေသာ လားရာရွိေသာ ၿပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကံကို ျပဳခဲ့မိျခင္း ေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရပါ၏ဟု (ၿပိတၱာမက ေလွ်ာက္၏)။
သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, ႏႈတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, စိတ္ျဖင့္ လည္း ေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရသနည္းဟု (အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမးျပန္ ၏)။
အရွင္ဘုရား အမိကေသာ္ လည္းေကာင္း, အဖကေသာ္ လည္းေကာင္း, ထို႔ျပင္ ေဆြမ်ဳိးတို႔ကေသာ္လည္းေကာင္း အကြၽႏု္ပ္ကို သမဏျဗာဟၼဏတို႔အား ၾကည္လင္ ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴေလာ့ဟု တုိက္တြန္းၾကမည့္ (ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ) သနားေစာင့္ေရွာက္သူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား မရွိပါကုန္။
ဤဘဝမွ ဤသံုးခုေျမာက္ေသာ ဘဝ၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အဝတ္မပါ ကိုယ္ခ်ည္းသာလွ်င္ ဆာေလာင္ျခင္း မြတ္သိပ္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရ လ်က္ အႏွစ္ငါးရာတို႔ပတ္လံုး လွည့္လည္ခဲ့ရပါ၏၊ ဤအက်ဳိးသည္ မေကာင္းမႈကံ ၏ အက်ဳိးပါတည္း။
အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားကို ၾကည္လင္စိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ရွိခိုးပါ၏၊ လုံ႔လ ဝီရိယရွိ၍ အာႏုေဘာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူပါ၊ တစ္စံုတစ္ရာ လွဴဒါန္းဖြယ္ကို အကြၽႏု္ပ္အား ရည္ၫႊန္း၍ ေပးလွဴ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ အကြၽႏု္ပ္ကို ဒုဂၢတိဘံုမွ လြတ္ေစေတာ္မူပါဟု (ၿပိတၱာမက ေလွ်ာက္ျပန္၏)။
သနား ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ထုိအသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ေကာင္းၿပီဟု ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ဆြမ္းတစ္လုတ္စာမွ်ကို လည္းေကာင္း, တစ္လက္ ဝါးစာမွ်ေသာ ပုဆိုးပိုင္းကို လည္းေကာင္း, ေသာက္ေရခြက္ကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ၏၊ ထုိၿပိတၱာမအား အလွဴ၏ အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝေတာ္မူ၏။
ရည္ၫႊန္း၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ အျခားမဲ့၌ စားဖြယ္, အဝတ္, ေသာက္ေရကို ရျခင္းဟူေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ဤအက်ဳိးသည္ အလွဴ၏ အက်ဳိးပင္ တည္း။
ထုိၿပိတၱာမသည္ ထုိစားဖြယ္စသည္ကို ရၿပီးသည္ေနာက္မွ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာ အဝတ္, ကာသိတုိင္းျဖစ္ ပုဆိုးထက္ ျမတ္ေသာ ပုဆိုး, ဆန္းၾကယ္ေသာ အဝတ္တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္လ်က္ အသွ်င္သာရိပုၾတာထံ သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။
နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိ သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းပေစလ်က္ တည္ဘိ၏။
အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤအရပ္၌ သင့္အား (ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ) ျပည့္စံု သနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အား လံုးတို႔ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း။
အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ နတ္သမီး သင့္အား ငါ ေမးပါ၏၊ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က သင္သည္ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးကို ျပဳခဲ့ဖူးသနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႔ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔၌ ေတာက္ပသနည္းဟု အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမး၏။
ၾကံဳလွီ၍ ဖက္ရြက္ေရာ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ ဆာေလာင္လ်က္ အဝတ္မပါ ကိုယ္ခ်ည္း သာ ကိုယ္ေရအဆင္း ပ်က္စီးၿပီးလွ်င္ ဒုဂၢတိဘံုသို႔ ေရာက္ေနရေသာ ထုိအကြၽႏု္ပ္ ကို ေလာက၌ သနားက႐ုဏာရွိေသာ ရဟန္းသည္ ျမင္ပါၿပီ။
ရဟန္းတစ္ပါးအား ဆြမ္းတစ္လုတ္စာမွ်ကို လည္းေကာင္း, တစ္လက္ဝါးစာမွ် ေသာ ပုဆိုးပိုင္းကို လည္းေကာင္း, ေသာက္ေရခြက္ကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ၍ အကြၽႏု္ပ္အား အလွဴ၏အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝေတာ္မူပါ၏။
ဆြမ္းတစ္လုတ္၏ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ အႏွစ္တစ္ေသာင္းပတ္လံုး နတ္ထမင္းကို လည္းေကာင္း, မ်ားေသာ အရသာရွိေသာ ဟင္းကို လည္းေကာင္း အလိုရွိတုိင္း စားေသာက္ သံုးေဆာင္ရပါ၏။
တစ္လက္ဝါးစာမွ်ေသာ ပုဆိုးပိုင္း၏ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးသည္ ရွိပါ၏၊ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ နႏၵမင္း၏ တုိင္းျပည္၌ အဝတ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏။
အရွင္ဘုရား ထုိအဝတ္တို႔ထက္ တပည့္ေတာ္မ၏ အဝတ္တို႔သည္ မ်ားပါကုန္၏၊ ပိုးထည္, ကမၺလာထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း, ေခါမထည္, ဝါခ်ည္ထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အလ်ားအနံအားျဖင့္လည္း ျပန္႔က်ယ္ပါကုန္၏၊ အဖိုးမ်ားစြာလည္း ထုိက္ပါကုန္၏၊ ထုိအဝတ္တို႔သည္လည္း ေကာင္းကင္၌သာလွ်င္ တြဲရရြဲက်ကုန္၏၊ ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ စိတ္ႏွစ္သက္ရာရာ အဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ရပါ၏။
ေသာက္ေရတစ္ခြက္၏ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ ေအးျမေသာ ေရရွိကုန္ေသာ ေကာင္းေသာ ဆိပ္ကမ္း ရွိကုန္ေသာ ေအးျမ၍ ေမႊးပ်ံ႕ သင္းႀကိဳင္လႈိင္ေသာ ရနံ႔ရွိကုန္ေသာ ေကာင္းစြာ ဖန္ဆင္းအပ္ကုန္ေသာ နက္ေသာ ေလးေထာင့္ ေရကန္တို႔သည္ ပဒုမၼာၾကာ ဥပၸလၾကာတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေရ၏အထက္၌ ၾကာ ဝတ္ဆံတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းလ်က္ ျပည့္ကုန္၏။
အရွင္ဘုရား ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ မည္သည့္ေဘးမွ် မရွိဘဲ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏၊ ျမဴးထူး ေပ်ာ္ပါးရပါ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရပါ၏၊ အရွင္ဘုရား ေလာက၌ သနားျခင္း က႐ုဏာရွိ ေသာ အရွင္ဘုရားကို ရွိခိုးရန္ ေရာက္လာပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁ - သံသာရေမာစကေပတိဝတၴဳ၊ ဥဗၺရိ၀ဂ္၊ ေပတ၀တၳဳ။ ခုဒၵကနိကာယ္။
ေရွးဘဝ၌ အလွဴဒါနျပဳရန္ တိုက္တြန္းမည့္သူမရွိ၍ ဒါနမျပဳခဲ့ရ ေသလြန္ေသာအခါ၊ ၾကဳံလွီငတ္မြတ္အဝတ္မပါေသာ ျပိတၱာမအား အသွ်င္သာရိပုၾတာက သနားလွ သျဖင့္ ဆြမ္းတလုတ္စာ လက္တဝါးမွ်ေရေသာ အဝတ္ ေသာက္ေရကို လွဴကာ အမွ်ေဝေတာ္မူမွ ခ်မ္းသာခြင့္ရေသာ ျပိတၱာမ။
အလြန္ၾကံဳလွီ၍ နံ႐ုိး ၿပဳိင္းၿပိဳင္းထြက္ေသာ မိန္းမ ..
သင္သည္ အဝတ္လည္း မပါ၊ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာဖြယ္ အဆင္းသဏၭာန္လည္း ရွိ၏၊ ၾကံဳလွီ၍ အေၾကာ ၿပဳိင္းၿပိဳင္းထေသာ ကိုယ္ရွိလ်က္ ဤအရပ္၌ ရပ္တည္ေသာ သင္ကား အဘယ္သူနည္းဟု (အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမး၏)။
အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္သည္ ယမမင္းႏိုင္ငံ ၿပိတၱာဘံု၌ အက်ဳံးဝင္ေသာ မေကာင္း ေသာ လားရာရွိေသာ ၿပိတၱာမ ျဖစ္ပါ၏၊ မေကာင္းမႈ အကုသုိလ္ကံကို ျပဳခဲ့မိျခင္း ေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရပါ၏ဟု (ၿပိတၱာမက ေလွ်ာက္၏)။
သင္သည္ ကိုယ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, ႏႈတ္ျဖင့္ လည္းေကာင္း, စိတ္ျဖင့္ လည္း ေကာင္း အဘယ္ မေကာင္းမႈကို ျပဳခဲ့သနည္း၊ အဘယ္ကံ၏ အက်ဳိးေၾကာင့္ ဤလူ႕ဘံုမွ ၿပိတၱာဘံုသို႔ လားေရာက္ရသနည္းဟု (အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမးျပန္ ၏)။
အရွင္ဘုရား အမိကေသာ္ လည္းေကာင္း, အဖကေသာ္ လည္းေကာင္း, ထို႔ျပင္ ေဆြမ်ဳိးတို႔ကေသာ္လည္းေကာင္း အကြၽႏု္ပ္ကို သမဏျဗာဟၼဏတို႔အား ၾကည္လင္ ေသာ စိတ္ရွိသည္ျဖစ္၍ အလွဴဒါနကို ေပးလွဴေလာ့ဟု တုိက္တြန္းၾကမည့္ (ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ) သနားေစာင့္ေရွာက္သူတို႔သည္ အကြၽႏု္ပ္အား မရွိပါကုန္။
ဤဘဝမွ ဤသံုးခုေျမာက္ေသာ ဘဝ၌ အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ အဝတ္မပါ ကိုယ္ခ်ည္းသာလွ်င္ ဆာေလာင္ျခင္း မြတ္သိပ္ျခင္းျဖင့္ အႏွိပ္စက္ခံရ လ်က္ အႏွစ္ငါးရာတို႔ပတ္လံုး လွည့္လည္ခဲ့ရပါ၏၊ ဤအက်ဳိးသည္ မေကာင္းမႈကံ ၏ အက်ဳိးပါတည္း။
အရွင္ဘုရား အရွင္ဘုရားကို ၾကည္လင္စိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ ရွိခိုးပါ၏၊ လုံ႔လ ဝီရိယရွိ၍ အာႏုေဘာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ အရွင္ဘုရား အကြၽႏု္ပ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူပါ၊ တစ္စံုတစ္ရာ လွဴဒါန္းဖြယ္ကို အကြၽႏု္ပ္အား ရည္ၫႊန္း၍ ေပးလွဴ ေတာ္မူၿပီးလွ်င္ အကြၽႏု္ပ္ကို ဒုဂၢတိဘံုမွ လြတ္ေစေတာ္မူပါဟု (ၿပိတၱာမက ေလွ်ာက္ျပန္၏)။
သနား ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ထုိအသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ေကာင္းၿပီဟု ဝန္ခံၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ဆြမ္းတစ္လုတ္စာမွ်ကို လည္းေကာင္း, တစ္လက္ ဝါးစာမွ်ေသာ ပုဆိုးပိုင္းကို လည္းေကာင္း, ေသာက္ေရခြက္ကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ၏၊ ထုိၿပိတၱာမအား အလွဴ၏ အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝေတာ္မူ၏။
ရည္ၫႊန္း၍ လွဴအပ္ေသာ အလွဴ၏ အျခားမဲ့၌ စားဖြယ္, အဝတ္, ေသာက္ေရကို ရျခင္းဟူေသာ အက်ဳိးသည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏၊ ဤအက်ဳိးသည္ အလွဴ၏ အက်ဳိးပင္ တည္း။
ထုိၿပိတၱာမသည္ ထုိစားဖြယ္စသည္ကို ရၿပီးသည္ေနာက္မွ စင္ၾကယ္ေသာ ကိုယ္ ရွိသည္ျဖစ္၍ စင္ၾကယ္ေသာ အဝတ္, ကာသိတုိင္းျဖစ္ ပုဆိုးထက္ ျမတ္ေသာ ပုဆိုး, ဆန္းၾကယ္ေသာ အဝတ္တန္ဆာကို ဝတ္ဆင္လ်က္ အသွ်င္သာရိပုၾတာထံ သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၏။
နတ္သမီး ေသာက္ရွဴးၾကယ္သည္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းလင္းေစဘိ သကဲ့သို႔ ထို႔အတူ သင္သည္ အလြန္ႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ အေရာင္အဆင္းျဖင့္ အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔ကို ထြန္းပေစလ်က္ တည္ဘိ၏။
အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား ဤသို႔ေသာ အေရာင္အဆင္း ျဖစ္သနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤအရပ္၌ သင့္အား (ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာ) ျပည့္စံု သနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင့္အား စိတ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ စည္းစိမ္အား လံုးတို႔ ျဖစ္ေပၚကုန္သနည္း။
အာႏုေဘာ္ႀကီးေသာ နတ္သမီး သင့္အား ငါ ေမးပါ၏၊ လူျဖစ္ခဲ့စဥ္က သင္သည္ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးကို ျပဳခဲ့ဖူးသနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ ဤသို႔ ေတာက္ပေသာ အာႏုေဘာ္ရွိသနည္း၊ အဘယ္ ကုသုိလ္ထူးေၾကာင့္ သင္၏ အေရာင္အဆင္းသည္လည္း အရပ္မ်က္ႏွာ အားလံုးတို႔၌ ေတာက္ပသနည္းဟု အသွ်င္သာရိပုၾတာက ေမး၏။
ၾကံဳလွီ၍ ဖက္ရြက္ေရာ္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ ဆာေလာင္လ်က္ အဝတ္မပါ ကိုယ္ခ်ည္း သာ ကိုယ္ေရအဆင္း ပ်က္စီးၿပီးလွ်င္ ဒုဂၢတိဘံုသို႔ ေရာက္ေနရေသာ ထုိအကြၽႏု္ပ္ ကို ေလာက၌ သနားက႐ုဏာရွိေသာ ရဟန္းသည္ ျမင္ပါၿပီ။
ရဟန္းတစ္ပါးအား ဆြမ္းတစ္လုတ္စာမွ်ကို လည္းေကာင္း, တစ္လက္ဝါးစာမွ် ေသာ ပုဆိုးပိုင္းကို လည္းေကာင္း, ေသာက္ေရခြက္ကို လည္းေကာင္း ေပးလွဴ၍ အကြၽႏု္ပ္အား အလွဴ၏အဖို႔ကို ရည္ၫႊန္း ေပးေဝေတာ္မူပါ၏။
ဆြမ္းတစ္လုတ္၏ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ အႏွစ္တစ္ေသာင္းပတ္လံုး နတ္ထမင္းကို လည္းေကာင္း, မ်ားေသာ အရသာရွိေသာ ဟင္းကို လည္းေကာင္း အလိုရွိတုိင္း စားေသာက္ သံုးေဆာင္ရပါ၏။
တစ္လက္ဝါးစာမွ်ေသာ ပုဆိုးပိုင္း၏ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးသည္ ရွိပါ၏၊ ထုိသို႔သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ အၾကင္မွ်ေလာက္ နႏၵမင္း၏ တုိင္းျပည္၌ အဝတ္တို႔သည္ ရွိပါကုန္၏။
အရွင္ဘုရား ထုိအဝတ္တို႔ထက္ တပည့္ေတာ္မ၏ အဝတ္တို႔သည္ မ်ားပါကုန္၏၊ ပိုးထည္, ကမၺလာထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း, ေခါမထည္, ဝါခ်ည္ထည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အလ်ားအနံအားျဖင့္လည္း ျပန္႔က်ယ္ပါကုန္၏၊ အဖိုးမ်ားစြာလည္း ထုိက္ပါကုန္၏၊ ထုိအဝတ္တို႔သည္လည္း ေကာင္းကင္၌သာလွ်င္ တြဲရရြဲက်ကုန္၏၊ ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ စိတ္ႏွစ္သက္ရာရာ အဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ရပါ၏။
ေသာက္ေရတစ္ခြက္၏ အၾကင္သို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးသည္ ရွိ၏၊ ထုိသို႔ သေဘာရွိေသာ အက်ဳိးကို ႐ႈပါေလာ့၊ ေအးျမေသာ ေရရွိကုန္ေသာ ေကာင္းေသာ ဆိပ္ကမ္း ရွိကုန္ေသာ ေအးျမ၍ ေမႊးပ်ံ႕ သင္းႀကိဳင္လႈိင္ေသာ ရနံ႔ရွိကုန္ေသာ ေကာင္းစြာ ဖန္ဆင္းအပ္ကုန္ေသာ နက္ေသာ ေလးေထာင့္ ေရကန္တို႔သည္ ပဒုမၼာၾကာ ဥပၸလၾကာတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ ကုန္သည္ျဖစ္၍ ေရ၏အထက္၌ ၾကာ ဝတ္ဆံတို႔ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းလ်က္ ျပည့္ကုန္၏။
အရွင္ဘုရား ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ မည္သည့္ေဘးမွ် မရွိဘဲ ေမြ႕ေလ်ာ္ရပါ၏၊ ျမဴးထူး ေပ်ာ္ပါးရပါ၏၊ ဝမ္းေျမာက္ရပါ၏၊ အရွင္ဘုရား ေလာက၌ သနားျခင္း က႐ုဏာရွိ ေသာ အရွင္ဘုရားကို ရွိခိုးရန္ ေရာက္လာပါ၏ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၁ - သံသာရေမာစကေပတိဝတၴဳ၊ ဥဗၺရိ၀ဂ္၊ ေပတ၀တၳဳ။ ခုဒၵကနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
