တိိကပုဂၢလပညတ္-မွ...
မွီဝဲအပ္ ဆည္းကပ္အပ္ ခ်ဥ္းကပ္အပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အက်င့္သီလျဖင့္၊ သမာဓိျဖင့္၊ ပညာျဖင့္ တူမွ်၏၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မွီဝဲ အပ္၏၊ ဆည္းကပ္အပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ အပ္၏။
ထိုသို႔ မွီဝဲအပ္ မွီဝဲထိုက္သည္၏ အျဖစ္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ သီလ သီတင္း တူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သီလစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသီလစကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသီလစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႔၊ သမာဓိ တူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သမာဓိစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသမာဓိ စကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသမာဓိ စကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ပညာတူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ပညာစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုပညာစကားသည္ကား ငါတို႔ အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုပညာစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႔၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မွီဝဲအပ္၏၊ ဆည္းကပ္အပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္အပ္၏။
122
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္-မွ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္။ အဘိဓမၼပိဋက။
မွီဝဲအပ္ ဆည္းကပ္အပ္ ခ်ဥ္းကပ္အပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ အဘယ္နည္း၊
ဤေလာက၌ အခ်ဳိ႕ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အက်င့္သီလျဖင့္၊ သမာဓိျဖင့္၊ ပညာျဖင့္ တူမွ်၏၊ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မွီဝဲ အပ္၏၊ ဆည္းကပ္အပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္ အပ္၏။
ထိုသို႔ မွီဝဲအပ္ မွီဝဲထိုက္သည္၏ အျဖစ္သည္ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ သီလ သီတင္း တူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သီလစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသီလစကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသီလစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႔၊ သမာဓိ တူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ သမာဓိစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသမာဓိ စကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုသမာဓိ စကားသည္ကား ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ပညာတူညီေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ပညာစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုပညာစကားသည္ကား ငါတို႔ အတြက္ ခ်မ္းသာသည္ ျဖစ္လတၱံ႕၊ ထိုပညာစကားသည္ ငါတို႔အတြက္ မထိပါးသည္ ျဖစ္လတၱံ႔၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္ကုိ မွီဝဲအပ္၏၊ ဆည္းကပ္အပ္၏၊ ခ်ဥ္းကပ္အပ္၏။
122
၃ - တိကပုဂၢလပညတ္-မွ၊ ပုဂၢလပညတ္ပါဠိေတာ္။ အဘိဓမၼပိဋက။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
