ဟတၳကသုတ္...
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠဝီျပည္ ႏြားတို႔သြားလာရာ လမ္းခရီး ယင္းတိုက္ေတာဝယ္ သစ္ရြက္အခင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ဟတၳက အာဠဝကမင္းသားသည္ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ လွည့္ လည္ခဲ့ရာ ႏြားတို႔ သြားလာရာလမ္း ခရီး ယင္းတိုက္ေတာဝယ္ သစ္ရြက္အခင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးၿပီး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏-
''အသွ်င္ဘုရား အသို႔နည္း၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ေတာ္ မူရ ပါ၏ေလာ''ဟု ေလွ်ာက္၏။ မင္းသား (ငါသည္) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ ရ၏၊ မင္းသား ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ၾကရေသာ သူတို႔တြင္ ငါသည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ေဆာင္းရာသီညဥ့္ျဖစ္၍ ခ်မ္းေအးလွပါ၏၊ (တပို႔တဲြႏွင့္ တေပါင္း အကူး) ၾကား ရွစ္ရက္သည္ ဆီးႏွင္းမ်ားက်ေသာ အခါျဖစ္ပါ၏၊ ေျမျပင္သည္ ႏြားခြါရာတို႔ျဖင့္ ၾကမ္းတမ္း လွပါ၏၊ သစ္ရြက္အခင္းလည္း ပါးလွပါ၏၊ သစ္ပင္၏ အရြက္တို႔လည္း က်ဲလွပါကုန္၏၊ သကၤန္းေတာ္ မ်ားလည္း ေအးလွပါကုန္၏၊ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ လာေသာ ေအးေသာေလသည္လည္း တိုက္ခတ္ ေနပါသည္၊
ထိုသို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ ''မင္းသား (ငါသည္) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ရ၏၊ ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ၾကရေသာ သူတို႔တြင္ ငါသည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္၏'' ဟု ဤစကားကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူႏိုင္ေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
မင္းသား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကို ျပန္ေမးအံ့၊ သင္ သေဘာက်အတိုင္းသာ ေျဖဆိုေလာ့။ မင္းသား ထို စကားကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ဤေလာက၌ သူႂကြယ္အား လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း ေလလံုေသာ အတြင္းအျပင္ အဂၤေတလိမ္းက်ံ အပ္ေသာ ေစ့စပ္ေသာ တံခါးေပါင္ တံခါးရြက္ ရွိေသာ လံုေသာေလသာျပဴတင္းရွိေသာ အထြတ္ထပ္ေသာ အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္း သည္ ရွိရာ၏။ ထို အိမ္၌ အေမြးရွည္ေသာ ေကာ္ေဇာႀကီးျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ သားေမြးျဖဴ အခင္းျဖင့္ ခင္းထား အပ္ေသာ၊ ရတနာစီျခယ္ေသာ အခင္းျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ ဝံပိုင့္ေရအခင္းျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ မ်က္ႏွာ ၾကက္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ၊ အံုးနီႏွစ္ဖက္ ထားအပ္ေသာ ပလႅင္သည္ ရွိရာ၏၊ ထို တိုက္ အိမ္ႀကီး၌ ဆီမီးကိုလည္း ထြန္းထားရာ၏၊ စိတ္ႏွလံုးကို ႏွစ္ၿခဳိက္ေစႏိုင္ကုန္ ေသာ ေလးေယာက္ေသာ မယားတို႔သည္လည္း ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးကုန္ရာ၏။
မင္းသား ထို အရာကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္သည္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရာသေလာ၊ ခ်မ္းသာစြာ မအိပ္စက္ရာ သေလာ၊ ဤအရာ၌ သင္ မည္သို႔သေဘာရ သနည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား ထိုသူႂကြယ္သည္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ရပါ၏၊ ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရကုန္ေသာ သူတို႔တြင္ ထိုသူႂကြယ္သည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္ရာပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ထို စကားကို သင္မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္အားလည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ရာ၏၊ ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ ထိုသူသည္ ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မဟုတ္ေလာဟု (ေမးေတာ္ မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မွန္ပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ သူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားသည္လည္းေကာင္း ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရ၏။ ထို ရာဂကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာမရွိ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏။
မင္းသား ထို စကားကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္အား လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း၊ ေဒါသေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း။ပ။ ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ရာ၏၊ ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ ထိုသူသည္ ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မွန္ပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ ေသာ ထိုသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားသည္ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရ၏။ ထို ေမာဟကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီး ျဖစ္၏၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီး ျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာ မရွိၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ၊ ကိေလသာပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေသာ၊ ကိေလသာ မရွိ သျဖင့္ ၿငိမ္းေအးေသာ၊ ကိေလသာဥပဓိမရွိေသာ အၾကင္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မလိမ္းက်ံ။ ထို ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အခါခပ္သိမ္း စင္စစ္ ခ်မ္းသာ စြာ အိပ္ရ၏၊ အလံုးစံုေသာ တဏွာတို႔ကို ပယ္ျဖတ္၍ စိတ္ႏွလံုး၌ ပူေလာင္ျခင္းကို ၿငိမ္းေအးေစၿပီး၍ ၿငိမ္းေအးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ျဖင့္ ေရာက္၍ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဟတၳကသုတ္၊ ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္-
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အာဠဝီျပည္ ႏြားတို႔သြားလာရာ လမ္းခရီး ယင္းတိုက္ေတာဝယ္ သစ္ရြက္အခင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ ဟတၳက အာဠဝကမင္းသားသည္ အေညာင္းေျပ လမ္းေလွ်ာက္ လွည့္ လည္ခဲ့ရာ ႏြားတို႔ သြားလာရာလမ္း ခရီး ယင္းတိုက္ေတာဝယ္ သစ္ရြက္အခင္း၌ (သီတင္းသံုး) ေနေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိရာသို႔ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ ျမတ္စြာဘုရားအား ရွိခိုးၿပီး၍ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္လ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဤစကားကို ေလွ်ာက္၏-
''အသွ်င္ဘုရား အသို႔နည္း၊ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ေတာ္ မူရ ပါ၏ေလာ''ဟု ေလွ်ာက္၏။ မင္းသား (ငါသည္) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ ရ၏၊ မင္းသား ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ၾကရေသာ သူတို႔တြင္ ငါသည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ေဆာင္းရာသီညဥ့္ျဖစ္၍ ခ်မ္းေအးလွပါ၏၊ (တပို႔တဲြႏွင့္ တေပါင္း အကူး) ၾကား ရွစ္ရက္သည္ ဆီးႏွင္းမ်ားက်ေသာ အခါျဖစ္ပါ၏၊ ေျမျပင္သည္ ႏြားခြါရာတို႔ျဖင့္ ၾကမ္းတမ္း လွပါ၏၊ သစ္ရြက္အခင္းလည္း ပါးလွပါ၏၊ သစ္ပင္၏ အရြက္တို႔လည္း က်ဲလွပါကုန္၏၊ သကၤန္းေတာ္ မ်ားလည္း ေအးလွပါကုန္၏၊ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာမွ လာေသာ ေအးေသာေလသည္လည္း တိုက္ခတ္ ေနပါသည္၊
ထိုသို႔ ျဖစ္ပါလ်က္ ''မင္းသား (ငါသည္) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ က်ိန္းစက္ရ၏၊ ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ၾကရေသာ သူတို႔တြင္ ငါသည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္၏'' ဟု ဤစကားကို မိန္႔ဆိုေတာ္မူႏိုင္ေပ၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
မင္းသား သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤအရာ၌ သင့္ကို ျပန္ေမးအံ့၊ သင္ သေဘာက်အတိုင္းသာ ေျဖဆိုေလာ့။ မင္းသား ထို စကားကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊ ဤေလာက၌ သူႂကြယ္အား လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း ေလလံုေသာ အတြင္းအျပင္ အဂၤေတလိမ္းက်ံ အပ္ေသာ ေစ့စပ္ေသာ တံခါးေပါင္ တံခါးရြက္ ရွိေသာ လံုေသာေလသာျပဴတင္းရွိေသာ အထြတ္ထပ္ေသာ အိမ္ႀကီးအိမ္ေကာင္း သည္ ရွိရာ၏။ ထို အိမ္၌ အေမြးရွည္ေသာ ေကာ္ေဇာႀကီးျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ သားေမြးျဖဴ အခင္းျဖင့္ ခင္းထား အပ္ေသာ၊ ရတနာစီျခယ္ေသာ အခင္းျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ ျမတ္ေသာ ဝံပိုင့္ေရအခင္းျဖင့္ ခင္းထားအပ္ေသာ၊ မ်က္ႏွာ ၾကက္ႏွင့္ တကြျဖစ္ေသာ၊ အံုးနီႏွစ္ဖက္ ထားအပ္ေသာ ပလႅင္သည္ ရွိရာ၏၊ ထို တိုက္ အိမ္ႀကီး၌ ဆီမီးကိုလည္း ထြန္းထားရာ၏၊ စိတ္ႏွလံုးကို ႏွစ္ၿခဳိက္ေစႏိုင္ကုန္ ေသာ ေလးေယာက္ေသာ မယားတို႔သည္လည္း ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကြၽးကုန္ရာ၏။
မင္းသား ထို အရာကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္သည္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရာသေလာ၊ ခ်မ္းသာစြာ မအိပ္စက္ရာ သေလာ၊ ဤအရာ၌ သင္ မည္သို႔သေဘာရ သနည္း ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။ အသွ်င္ဘုရား ထိုသူႂကြယ္သည္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္စက္ရပါ၏၊ ေလာက၌ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရကုန္ေသာ သူတို႔တြင္ ထိုသူႂကြယ္သည္လည္း တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္ရာပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ထို စကားကို သင္မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္အားလည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ရာ၏၊ ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ ထိုသူသည္ ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မဟုတ္ေလာဟု (ေမးေတာ္ မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မွန္ပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ရာဂေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ သူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားသည္လည္းေကာင္း ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရ၏။ ထို ရာဂကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီးျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ အသစ္ မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီးျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာမရွိ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏။
မင္းသား ထို စကားကို သင္ မည္သို႔ မွတ္ထင္သနည္း၊
ထိုသူႂကြယ္အား လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားအား လည္းေကာင္း၊ ေဒါသေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း။ပ။ ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ကိုယ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း၊ စိတ္၌ျဖစ္ေသာ ပူေလာင္ျခင္း တို႔သည္ ျဖစ္ကုန္ရာ၏၊ ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ေသာ ထိုသူသည္ ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မဟုတ္ ေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ဘုရား ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရသည္ မွန္ပါ၏ ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
မင္းသား ေမာဟေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္ေသာ အၾကင္ ပူေလာင္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ပူေလာင္ ေသာ ထိုသူႂကြယ္သည္ လည္းေကာင္း၊ သူႂကြယ္သားသည္ လည္းေကာင္း ဆင္းရဲစြာ အိပ္ရ၏။ ထို ေမာဟကို ျမတ္စြာဘုရားသည္ ပယ္ၿပီးျဖစ္၏၊ အျမစ္ရင္းကို အႂကြင္းမဲ့ ျဖတ္ၿပီး ျဖစ္၏၊ ႏုတ္ၿပီးေသာ ထန္းပင္ရာကဲ့သို႔ ျပဳၿပီး ျဖစ္၏၊ အသစ္မျဖစ္ျခင္းကို ျပဳၿပီး ျဖစ္၏၊ ေနာင္အခါ ျဖစ္ေပၚျခင္း သေဘာ မရွိၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
မေကာင္းမႈကို အပျပဳၿပီးေသာ၊ ကိေလသာပရိနိဗၺာန္ျပဳၿပီးေသာ၊ ကိေလသာ မရွိ သျဖင့္ ၿငိမ္းေအးေသာ၊ ကိေလသာဥပဓိမရွိေသာ အၾကင္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ ကာမဂုဏ္တို႔၌ မလိမ္းက်ံ။ ထို ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္သည္ အခါခပ္သိမ္း စင္စစ္ ခ်မ္းသာ စြာ အိပ္ရ၏၊ အလံုးစံုေသာ တဏွာတို႔ကို ပယ္ျဖတ္၍ စိတ္ႏွလံုး၌ ပူေလာင္ျခင္းကို ၿငိမ္းေအးေစၿပီး၍ ၿငိမ္းေအးေသာ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္သည္ နိဗၺာန္သို႔ စိတ္ျဖင့္ ေရာက္၍ ခ်မ္းသာစြာ က်ိန္းစက္ရ၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဟတၳကသုတ္၊ ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္၊ တိကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
