ဓနိယသုတ္- (ဥစၥာရွင္- ပိုင္ရွင္)
၁...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
ငါသည္ ထမင္းခ်က္ၿပီးသူ ႏြားနို႔ညႇစ္ယူၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ မဟီျမစ္၏ ကမ္းနား၌ အျခံအရံႏွင့္တကြ ေနသူျဖစ္၏၊ (ငါ၏) အိမ္ကိုလည္း မိုးၿပီးေလၿပီ၊ မီးကိုလည္း ထြန္းညႇိၿပီးေလၿပီ၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုပါမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၂...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ငါသည္ အမ်က္မထြက္သူ စိတ္၌ စူးဝင္တတ္ေသာ ေျငာင့္တံသင္း ကင္းၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ မဟီျမစ္၏ ကမ္းနား၌ တစ္ညဥ့္သာ ေနသူျဖစ္၏၊ ငါ၏ (ခႏၶာ) အိမ္ကို (ကိေလသာ) အမိုး ဖြင့္လွစ္ထားၿပီ၊ မီး (တစ္ဆယ့္တစ္ပါး) ၿငိမ္းေအး ေလၿပီ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၃...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
(ဤအရပ္၌)မွက္ ျခင္ မရွိကုန္၊ ျမက္တို႔ေပါက္ရာ ျမစ္ဝွမ္း၌ ႏြားတို႔ က်က္ စားကုန္၏၊ ထုိႏြားတို႔သည္ ရြာခ်လာေသာ မိုးႀကီးကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾကကုန္၏၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၄...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ငါဘုရားသည္ (အရိယမဂ္တည္းဟူေသာ) ေဖာင္ကို (ဉာဏ္ျဖင့္) ဖြဲ႕ထားၿပီး ေကာင္းစြာ စီရင္ထားၿပီး ျဖစ္ခဲ့၏၊ (ငါသည္) ၾသဃေလးပါးဟူေသာ ေရအလ်ဥ္ကို တြန္းလွန္ပယ္ ေဖ်ာက္ကူးေျမာက္ၿပီးလွ်င္ နိဗၺာန္ဟူေသာ ကမ္းတစ္ဘက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ရကား (ငါ့အား) ေဖာင္ျဖင့္ အက်ဳိး မရွိေတာ့ေပ၊ (ကိေလသာဟူ ေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္း လိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၅...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
(ငါ၏ အိမ္ရွင္မ) ေဂါပီသည္ လင့္အလိုသို႔ လိုက္တတ္၏၊ ေလာ္လည္မႈ မရွိ၊ ကာလရွည္စြာက ေပါင္းသင္းခဲ့ေသာ မယားျဖစ္ခဲ့၏၊ ငါ့ကို ျမတ္ႏိုး၏၊ ထုိမယား၏ အျပစ္ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ့် ငါမၾကားစဖူး၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၆...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ငါ၏ စိတ္သည္ (ငါ့) အလိုသို႔ လိုက္၏၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္၏၊ ကာလရွည္ၾကာစြာ ထက္ဝန္းက်င္ ပြါးေစအပ္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ ေကာင္းစြာ ယဥ္ေက်း ၿပီးျဖစ္ရကား ငါ့အား မေကာင္းမႈ မရွိေတာ့ေခ်၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၇...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
ငါသည္ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ျဖင့္သာ အသက္ေမြးျမဴ၏၊ ငါ၏ သားသမီးတို႔သည္လည္း ငါႏွင့္အတူတကြ ေနထုိင္ၾကကုန္၏၊ အနာေရာဂါ မရွိၾကကုန္၊ ထုိသားသမီးတို႔၏ အျပစ္ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ် ငါမၾကားစဖူး၊ (မိုးနတ္မင္း) အကယ္၍ ရြာသြန္း လိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၈...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ငါသည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သူ၏ အခစားမဟုတ္၊ ေလာကအားလံုး၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ ေလာကုတၱရာ သမာဓိ ခ်မ္းသာျဖင့္ လွည့္လည္ႏိုင္သူ ျဖစ္၍ အဖိုးအချဖင့္ ငါ့အား အက်ဳိးမရွိေတာ့ေပ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၉...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
ဤအရပ္၌ ငါ့အား မသင္းမကြပ္ရေသးေသာ ႏြားေပါက္တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ႏို႔စို႔ ႏြားငယ္တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ႏြားမတို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ အရြယ္ ေရာက္ ႏြားမတို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ႏြားတို႔၏ အႀကီးျဖစ္ေသာ ႏြားလား (ဥသဘ) လည္း ရွိ၏၊ မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ ပါေလာ့။
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ဤသာသနာေတာ္၌ ငါဘုရားအား မသင္းမကြပ္ရေသးေသာ ႏြားေပါက္ (ပရိယု-႒ာနကိေလသာ) တို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ ႏို႔စို႔ႏြားငယ္ (အႏုသယကိေလသာ) တို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ႏြားမ (ပုညာဘိသခၤါရ) စသည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အရြယ္ေရာက္ႏြားမ (တဏွာ) တို႔သည္လည္းေကာင္း မရွိကုန္၊ ႏြားတို႔၏ အႀကီးျဖစ္ေသာ ႏြားလားဥသဘ (အဘိသခၤါရဝိညာဥ္)သည္လည္း မရွိ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၁...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
ႏြားခ်ည္တုိင္တို႔ကို မတုန္လႈပ္ေစကုန္မူ၍ ျမဲစြာ စိုက္ထားအပ္ကုန္ၿပီ၊ ျဖဴဆန္ျမက္ ျဖင့္ ျပဳအပ္ကုန္ေသာ ႀကိဳးအသစ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ က်စ္ထားကုန္ၿပီ၊ (ထုိႀကိဳး တို႔ကို) ႏြားငယ္တို႔သည္လည္း ျဖတ္ျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ကုန္၊ မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၂...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
ႏြားလားဥသဘသည္ ႀကိဳးအေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္၍ တည္သကဲ့သို႔ ငါသည္ အထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ ဆင္တံုးမႏြယ္ႀကိဳးကို ခ်ဳိးျဖတ္၍ တည္သကဲ့သို႔ ငါသည္ ေအာက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း အမိဝမ္းတုိက္၌ ကိန္းေနျခင္းသို႔ တစ္ဖန္ ကပ္ေရာက္ေတာ့မည္ မဟုတ္၊ (ကိေလ သာ ဟူေသာ) မိုးနတ္ မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၃...
ထုိခဏ၌ပင္ မိုးႀကီးသည္ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းရာအရပ္ကို လည္းေကာင္း၊ ကုန္းအရပ္ကို လည္းေကာင္း ျပည့္ေစလ်က္ ရြာသြန္း၏၊ ဓနိယသည္ ရြာသြန္းေသာ မိုးသံကို ၾကား၍ ဤအနက္သေဘာကို ဆိုေလ၏။
၁၄...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကရေသာ ငါတို႔အား မ်ားစြာေသာ ေက်းဇူးတို႔ကို ရၾက ေပကုန္စြ၊ စကၡဳငါးပါးရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားကို ကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊ မုနိတို႔၏ အႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါေလာ့။
၁၅...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...
တပည့္ေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အလိုသို႔ လိုက္တတ္ေသာ အိမ္ရွင္မ ေဂါပီ သည္ လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရားထံ၌ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္လိုပါကုန္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္း၏ တစ္ဖက္ကမ္း (နိဗၺာန္သို႔) ေရာက္ၾကသူ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳၾကသူတို႔ ျဖစ္လိုပါကုန္၏၊ (ဤအနက္သေဘာကို ေလွ်ာက္ဆို၏)။
၁၆...
ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ ဤသို႔ ဆို၏ -
သားသမီးရွိသူသည္ သားသမီးတို႔ျဖင့္ ႏွစ္သက္ရ၏၊ ႏြားရွိသူသည္ ႏြားတို႔ျဖင့္ ႏွစ္သက္ရ၏၊ မွန္၏- ဥပဓိတို႔သည္ လူကို ႏွစ္သက္ေစကုန္၏၊ ဥပဓိမရွိသူသည္ မႏွစ္သက္ရေပ။
၁၇...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...
သားသမီးရွိသူသည္ သားသမီးတို႔ျဖင့္ စိုးရိမ္ရ၏၊ ႏြားရွိသူသည္ ႏြားတို႔ျဖင့္ စုိးရိမ္ရ၏၊ မွန္၏- ဥပဓိတို႔သည္ လူတို႔ကို စုိးရိမ္ေစကုန္၏၊ ဥပဓိမရွိသူသည္ မစိုးရိမ္ရ။
၂ - ဓနိယသုတ္၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
၁...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...ငါသည္ ထမင္းခ်က္ၿပီးသူ ႏြားနို႔ညႇစ္ယူၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ မဟီျမစ္၏ ကမ္းနား၌ အျခံအရံႏွင့္တကြ ေနသူျဖစ္၏၊ (ငါ၏) အိမ္ကိုလည္း မိုးၿပီးေလၿပီ၊ မီးကိုလည္း ထြန္းညႇိၿပီးေလၿပီ၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုပါမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၂...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ငါသည္ အမ်က္မထြက္သူ စိတ္၌ စူးဝင္တတ္ေသာ ေျငာင့္တံသင္း ကင္းၿပီးသူ ျဖစ္၏၊ မဟီျမစ္၏ ကမ္းနား၌ တစ္ညဥ့္သာ ေနသူျဖစ္၏၊ ငါ၏ (ခႏၶာ) အိမ္ကို (ကိေလသာ) အမိုး ဖြင့္လွစ္ထားၿပီ၊ မီး (တစ္ဆယ့္တစ္ပါး) ၿငိမ္းေအး ေလၿပီ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၃...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...(ဤအရပ္၌)မွက္ ျခင္ မရွိကုန္၊ ျမက္တို႔ေပါက္ရာ ျမစ္ဝွမ္း၌ ႏြားတို႔ က်က္ စားကုန္၏၊ ထုိႏြားတို႔သည္ ရြာခ်လာေသာ မိုးႀကီးကိုလည္း ခံႏိုင္ရည္ ရွိၾကကုန္၏၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၄...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ငါဘုရားသည္ (အရိယမဂ္တည္းဟူေသာ) ေဖာင္ကို (ဉာဏ္ျဖင့္) ဖြဲ႕ထားၿပီး ေကာင္းစြာ စီရင္ထားၿပီး ျဖစ္ခဲ့၏၊ (ငါသည္) ၾသဃေလးပါးဟူေသာ ေရအလ်ဥ္ကို တြန္းလွန္ပယ္ ေဖ်ာက္ကူးေျမာက္ၿပီးလွ်င္ နိဗၺာန္ဟူေသာ ကမ္းတစ္ဘက္သို႔ ေရာက္ၿပီး ျဖစ္ရကား (ငါ့အား) ေဖာင္ျဖင့္ အက်ဳိး မရွိေတာ့ေပ၊ (ကိေလသာဟူ ေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္း လိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၅...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...(ငါ၏ အိမ္ရွင္မ) ေဂါပီသည္ လင့္အလိုသို႔ လိုက္တတ္၏၊ ေလာ္လည္မႈ မရွိ၊ ကာလရွည္စြာက ေပါင္းသင္းခဲ့ေသာ မယားျဖစ္ခဲ့၏၊ ငါ့ကို ျမတ္ႏိုး၏၊ ထုိမယား၏ အျပစ္ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ့် ငါမၾကားစဖူး၊ မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၆...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ငါ၏ စိတ္သည္ (ငါ့) အလိုသို႔ လိုက္၏၊ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္၏၊ ကာလရွည္ၾကာစြာ ထက္ဝန္းက်င္ ပြါးေစအပ္ၿပီးသည္ျဖစ္၍ ေကာင္းစြာ ယဥ္ေက်း ၿပီးျဖစ္ရကား ငါ့အား မေကာင္းမႈ မရွိေတာ့ေခ်၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း သင္သည္ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၇...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...ငါသည္ ကိုယ္ပိုင္အလုပ္ျဖင့္သာ အသက္ေမြးျမဴ၏၊ ငါ၏ သားသမီးတို႔သည္လည္း ငါႏွင့္အတူတကြ ေနထုိင္ၾကကုန္၏၊ အနာေရာဂါ မရွိၾကကုန္၊ ထုိသားသမီးတို႔၏ အျပစ္ တစ္စံုတစ္ရာကိုမွ် ငါမၾကားစဖူး၊ (မိုးနတ္မင္း) အကယ္၍ ရြာသြန္း လိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၈...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ငါသည္ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ သူ၏ အခစားမဟုတ္၊ ေလာကအားလံုး၌ သဗၺညဳတဉာဏ္ ေလာကုတၱရာ သမာဓိ ခ်မ္းသာျဖင့္ လွည့္လည္ႏိုင္သူ ျဖစ္၍ အဖိုးအချဖင့္ ငါ့အား အက်ဳိးမရွိေတာ့ေပ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၉...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...ဤအရပ္၌ ငါ့အား မသင္းမကြပ္ရေသးေသာ ႏြားေပါက္တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ႏို႔စို႔ ႏြားငယ္တို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ႏြားမတို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ အရြယ္ ေရာက္ ႏြားမတို႔လည္း ရွိကုန္၏၊ ႏြားတို႔၏ အႀကီးျဖစ္ေသာ ႏြားလား (ဥသဘ) လည္း ရွိ၏၊ မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ ပါေလာ့။
၁၀...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ဤသာသနာေတာ္၌ ငါဘုရားအား မသင္းမကြပ္ရေသးေသာ ႏြားေပါက္ (ပရိယု-႒ာနကိေလသာ) တို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ ႏို႔စို႔ႏြားငယ္ (အႏုသယကိေလသာ) တို႔သည္လည္း မရွိကုန္၊ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ႏြားမ (ပုညာဘိသခၤါရ) စသည္တို႔သည္ လည္းေကာင္း အရြယ္ေရာက္ႏြားမ (တဏွာ) တို႔သည္လည္းေကာင္း မရွိကုန္၊ ႏြားတို႔၏ အႀကီးျဖစ္ေသာ ႏြားလားဥသဘ (အဘိသခၤါရဝိညာဥ္)သည္လည္း မရွိ၊ (ကိေလသာဟူေသာ) မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၁...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...ႏြားခ်ည္တုိင္တို႔ကို မတုန္လႈပ္ေစကုန္မူ၍ ျမဲစြာ စိုက္ထားအပ္ကုန္ၿပီ၊ ျဖဴဆန္ျမက္ ျဖင့္ ျပဳအပ္ကုန္ေသာ ႀကိဳးအသစ္တို႔ကို ေကာင္းစြာ က်စ္ထားကုန္ၿပီ၊ (ထုိႀကိဳး တို႔ကို) ႏြားငယ္တို႔သည္လည္း ျဖတ္ျခင္းငွါ မတတ္ႏိုင္ကုန္၊ မိုးနတ္မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၂...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...ႏြားလားဥသဘသည္ ႀကိဳးအေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္၍ တည္သကဲ့သို႔ ငါသည္ အထက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ ဆင္တံုးမႏြယ္ႀကိဳးကို ခ်ဳိးျဖတ္၍ တည္သကဲ့သို႔ ငါသည္ ေအာက္ပိုင္း သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕တို႔ကို ျဖတ္ေသာေၾကာင့္ လည္းေကာင္း အမိဝမ္းတုိက္၌ ကိန္းေနျခင္းသို႔ တစ္ဖန္ ကပ္ေရာက္ေတာ့မည္ မဟုတ္၊ (ကိေလ သာ ဟူေသာ) မိုးနတ္ မင္း အကယ္၍ ရြာသြန္းလိုမူ ရြာသြန္းလိုက္ပါေလာ့။
၁၃...
ထုိခဏ၌ပင္ မိုးႀကီးသည္ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းရာအရပ္ကို လည္းေကာင္း၊ ကုန္းအရပ္ကို လည္းေကာင္း ျပည့္ေစလ်က္ ရြာသြန္း၏၊ ဓနိယသည္ ရြာသြန္းေသာ မိုးသံကို ၾကား၍ ဤအနက္သေဘာကို ဆိုေလ၏။
၁၄...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ၾကရေသာ ငါတို႔အား မ်ားစြာေသာ ေက်းဇူးတို႔ကို ရၾက ေပကုန္စြ၊ စကၡဳငါးပါးရွိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားကို ကိုးကြယ္ ရာဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါကုန္၏၊ မုနိတို႔၏ အႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား အသွ်င္ဘုရားသည္ အကြၽႏု္ပ္တို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါေလာ့။
၁၅...
ႏြားေက်ာင္းသား ဓနိယသည္ ဤသို႔ ဆို၏...တပည့္ေတာ္သည္ လည္းေကာင္း၊ အလိုသို႔ လိုက္တတ္ေသာ အိမ္ရွင္မ ေဂါပီ သည္ လည္းေကာင္း ျမတ္စြာဘုရားထံ၌ အက်င့္ျမတ္ကို က်င့္လိုပါကုန္၏၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း ေသျခင္း၏ တစ္ဖက္ကမ္း (နိဗၺာန္သို႔) ေရာက္ၾကသူ ဝဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးကို ျပဳၾကသူတို႔ ျဖစ္လိုပါကုန္၏၊ (ဤအနက္သေဘာကို ေလွ်ာက္ဆို၏)။
၁၆...
ထုိအခါ ယုတ္မာေသာ မာရ္နတ္သည္ ဤသို႔ ဆို၏ -သားသမီးရွိသူသည္ သားသမီးတို႔ျဖင့္ ႏွစ္သက္ရ၏၊ ႏြားရွိသူသည္ ႏြားတို႔ျဖင့္ ႏွစ္သက္ရ၏၊ မွန္၏- ဥပဓိတို႔သည္ လူကို ႏွစ္သက္ေစကုန္၏၊ ဥပဓိမရွိသူသည္ မႏွစ္သက္ရေပ။
၁၇...
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔ မိန္႔ဆို၏...သားသမီးရွိသူသည္ သားသမီးတို႔ျဖင့္ စိုးရိမ္ရ၏၊ ႏြားရွိသူသည္ ႏြားတို႔ျဖင့္ စုိးရိမ္ရ၏၊ မွန္၏- ဥပဓိတို႔သည္ လူတို႔ကို စုိးရိမ္ေစကုန္၏၊ ဥပဓိမရွိသူသည္ မစိုးရိမ္ရ။
၂ - ဓနိယသုတ္၊ ဥရဂ၀ဂ္၊ သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္၊ ခုဒၵကနိကာယ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
