သီသပါဝနသုတ္...
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ယင္းတုိက္ေတာ၌ (သီတင္း သံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနည္းငယ္ေသာ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔ကုိ လက္ျဖင့္ကုိင္၍ ''ရဟန္းတို႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ၾက ကုန္သနည္း၊ ငါ လက္ျဖင့္ ကုိင္ထားအပ္ကုန္ေသာ အနည္းငယ္ေသာ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔ႏွင့္ ယင္းတုိက္ေတာ အတြင္းရွိ ယင္းတုိက္ရြက္တို႔သည္ အဘယ္က မ်ားျပားသနည္း'' ဟု ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားလက္ျဖင့္ ကုိင္ထားအပ္ ကုန္ေသာ ယင္းတုိက္ရြက္တို႔ သည္ နည္းလွပါကုန္၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ယင္းတုိက္ေတာအတြင္းရွိ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔သာ မ်ားလွပါ ကုန္၏ဟု (ေလွ်ာက္ကုန္၏)။
ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ ငါသည္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မေဟာအပ္ေသာ တရားသည္သာ မ်ားျပား၏၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ငါ မေဟာသနည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ထုိတရားသည္ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္မစပ္၊ မဂ္တည္းဟူေသာ အက်င့္ျမတ္၏ အစမဟုတ္၊ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္မက္မႈ ကင္းရန္ ခ်ဳပ္ရန္ ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ ကုိယ္တုိင္သိရန္ တဏွာမွ ထြက္ေျမာက္ရန္ မျဖစ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ငါ မေဟာအပ္။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္တရားမ်ဳိးကုိ ငါ ေဟာအပ္သနည္းဟူမူ...
''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု ငါေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲျဖစ္ေပၚေၾကာင္းတည္း'' ဟု ငါ ေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ(နိဗၺာန္)တည္း'' ဟု ငါ ေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု
ငါ ေဟာအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ေဟာသနည္းဟူမူ...
ရဟန္းတို႔ ထုိတရားသည္ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္၏၊ မဂ္တည္းဟူေသာ အက်င့္ျမတ္ ၏ အစျဖစ္၏၊ ထုိတရားသည္ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္မက္မႈ ကင္းရန္ ခ်ဳပ္ရန္ ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ ကုိယ္တုိင္သိရန္ တဏွာမွ ထြက္ေျမာက္ရန္ ျဖစ္၏၊
ထို႔ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ေဟာအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌...
''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္ ။ ပ ။
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁ - သီသပါဝနသုတ္၊ သီသပါ၀န၀ဂ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ေကာင္းလွေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ေကာသမၺီျပည္ ယင္းတုိက္ေတာ၌ (သီတင္း သံုး) ေနေတာ္မူ၏၊ ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အနည္းငယ္ေသာ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔ကုိ လက္ျဖင့္ကုိင္၍ ''ရဟန္းတို႔ ထုိအရာကုိ အဘယ္သို႔ မွတ္ထင္ၾက ကုန္သနည္း၊ ငါ လက္ျဖင့္ ကုိင္ထားအပ္ကုန္ေသာ အနည္းငယ္ေသာ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔ႏွင့္ ယင္းတုိက္ေတာ အတြင္းရွိ ယင္းတုိက္ရြက္တို႔သည္ အဘယ္က မ်ားျပားသနည္း'' ဟု ရဟန္းတို႔ကုိ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားလက္ျဖင့္ ကုိင္ထားအပ္ ကုန္ေသာ ယင္းတုိက္ရြက္တို႔ သည္ နည္းလွပါကုန္၏၊ စင္စစ္ေသာ္ကား ယင္းတုိက္ေတာအတြင္းရွိ ယင္းတုိက္ ရြက္တို႔သာ မ်ားလွပါ ကုန္၏ဟု (ေလွ်ာက္ကုန္၏)။
ရဟန္းတို႔ ဤအတူပင္ ငါသည္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ မေဟာအပ္ေသာ တရားသည္သာ မ်ားျပား၏၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ငါ မေဟာသနည္းဟူမူ- ရဟန္းတို႔ ထုိတရားသည္ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္မစပ္၊ မဂ္တည္းဟူေသာ အက်င့္ျမတ္၏ အစမဟုတ္၊ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္မက္မႈ ကင္းရန္ ခ်ဳပ္ရန္ ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ ကုိယ္တုိင္သိရန္ တဏွာမွ ထြက္ေျမာက္ရန္ မျဖစ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ငါ မေဟာအပ္။
ရဟန္းတို႔ အဘယ္တရားမ်ဳိးကုိ ငါ ေဟာအပ္သနည္းဟူမူ...
''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု ငါေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲျဖစ္ေပၚေၾကာင္းတည္း'' ဟု ငါ ေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ(နိဗၺာန္)တည္း'' ဟု ငါ ေဟာအပ္၏၊
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု
ငါ ေဟာအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ အဘယ့္ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ေဟာသနည္းဟူမူ...
ရဟန္းတို႔ ထုိတရားသည္ အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္၏၊ မဂ္တည္းဟူေသာ အက်င့္ျမတ္ ၏ အစျဖစ္၏၊ ထုိတရားသည္ ၿငီးေငြ႕ရန္ တပ္မက္မႈ ကင္းရန္ ခ်ဳပ္ရန္ ၿငိမ္းရန္ ထူးေသာဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ ကုိယ္တုိင္သိရန္ တဏွာမွ ထြက္ေျမာက္ရန္ ျဖစ္၏၊
ထို႔ေၾကာင့္ ထုိတရားကုိ ေဟာအပ္၏။
ရဟန္းတို႔ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသာသနာေတာ္၌...
''ဤကား ဆင္းရဲတည္း'' ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္ ။ ပ ။
''ဤကား ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္တည္း'' ဟု သိရန္ အားထုတ္ရမည္ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
၁ - သီသပါဝနသုတ္၊ သီသပါ၀န၀ဂ္၊ မဟာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
