ဒီဃနခသုတ္...
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္တြင္ သူကရခတလိုဏ္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာ အရပ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ေသာစကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစ၍ သင့္ေလ်ာ္ရာ အရပ္၌ ရပ္တည္ေလ ၿပီးေသာ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ျမတ္စြာဘုရားအား-
''အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိပါ၏၊ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူ အားလံုးကို အကြၽႏု္ပ္ မႏွစ္သက္'' ဟူေသာ သင္၏ အယူကို မွ်လည္း သင္ မႏွစ္သက္ သေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ထုိအယူကိုလည္း အကြၽႏု္ပ္ ႏွစ္သက္ ျငားအံ့ ''ထုိအယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊
ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏'' ဟု (ေလွ်ာက္ထား၏)။
အဂၢိေဝႆန ေလာက၌ ''ထုိအယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ဟူေသာ စကားသည္ လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာစကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏'' ဟု ဆိုၾက၍ ထုိအယူကိုလည္း မစြန္႔ၾကဘဲ အယူတစ္ပါးကိုလည္း စြဲလမ္းေနေသာ သူတို႔သာလွ်င္ အလြန္႔ အလြန္ မ်ားကုန္၏။
အဂိၢေဝႆန ေလာက၌ ''ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္ လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာစကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏''ဟု ဆိုၾက၍ ထုိအယူကိုစြန္႔ကာ အယူတစ္ပါး ကိုလည္း မစြဲလမ္းၾကေသာ သူတို႔ကား အလြန္႔ အလြန္ နည္းပါးကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူအားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔သည္ ရွိကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူအားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰား တို႔သည္ ရွိၾကကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၍ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔သည္ ရွိကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤအယူဝါဒသည္ ျပင္းစြာ တပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လႊမ္းမိုး ဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ စြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤအယူဝါဒသည္ ျပင္းစြာ မတပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ မျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ မႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ မလႊမ္းမိုး မဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ မစြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္ မူေသာ္ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ ''အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူကို ခ်ီးေျမႇာက္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူကို ရႊင္လန္းေစ၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားကို ေလွ်ာက္ထား၏။ အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္''ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔အား ႏွစ္သက္ေသာ အယူသည္ ျပင္းစြာ တပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လႊမ္းမိုး ဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ စြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔အား မႏွစ္သက္ေသာ အယူသည္ ျပင္းစြာ မတပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ မျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ မႏွစ္သက္ ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ မလႊမ္းမိုး မဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ မစြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ဆင္ျခင္၏-
''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာလွ်င္ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ႏွစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
''အယူအားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
ဤသို႔ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္း ျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲ ျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကို လည္း စြန္႔၏၊ အယူတစ္ပါးကိုလည္း မစြဲလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူအားလံုးကို ငါမႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏-
''အယူ အားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာလွ်င္ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆို ျငားအံ့၊ ႏွစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္းပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
ဤသို႔ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္းျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲ ျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကိုလည္း စြန္႔၏၊ အယူ တစ္ပါးကိုလည္း မစြဲလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အခ်ဳိ႕ကုိ ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကုိ ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏- ''အခ်ဳိ႕ကုိ ငါႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကုိ ငါမႏွစ္သက္''ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာ လွ်င္ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာမွန္၏၊ တစ္ပါး ေသာ သူတို႔၏အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ႏွစ္ ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ ''အယူ အားလံုးကုိ ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊
''အယူ အားလံုးကုိ ငါ မႏွစ္သက္''ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကဲြျခင္း သည္ ျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ဝါဒကြဲျပားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္း သည္ ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျပားျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကုိလည္း စြန္႔၏၊ အယူ တစ္ပါးကုိလည္း မစဲြလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကုိ စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
အဂၢိေဝႆန ႐ုပ္႐ိွေသာ ေလးပါးေသာ မဟာဘုတ္တို႔ကုိ မွီ၍ ျဖစ္ေသာ အမိ အဖတို႔၏ သုတ္ေသြးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ထမင္း မုေယာမုန္႔တို႔ျဖင့္ ႀကီးပြါးေသာ အျမဲ မတည္ျခင္း ဖံုးလႊမ္းရျခင္း ဆုပ္နယ္ရျခင္း ကြဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္း သေဘာ႐ိွ ေသာ ဤကုိယ္ကုိ မျမဲေသာအားျဖင့္ ဆင္းရဲေသာအားျဖင့္ ေရာဂါအားျဖင့္ အုိင္း အမာ အားျဖင့္ ျမားေျငာင့္အားျဖင့္ ဆင္းရဲအားျဖင့္ အနာအားျဖင့္ သူစိမ္း ျပင္ပ အားျဖင့္ ပ်က္စီးတတ္ေသာအားျဖင့္ သတၱမွ ကင္းဆိတ္ေသာအားျဖင့္ အႏွစ္ အသား မ႐ိွေသာအားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ႐ႈရမည္။ ဤခႏၶာကုိယ္ကုိ မျမဲေသာအားျဖင့္ မခ်မ္းသာေသာအားျဖင့္ ေရာဂါအားျဖင့္ အုိင္း အမာအားျဖင့္ ျမားေျငာင့္အားျဖင့္ ဆင္းရဲအားျဖင့္ အနာအားျဖင့္ သူစိမ္း ျပင္ပအားျဖင့္ ပ်က္စီးတတ္ေသာအားျဖင့္ သတၱမွ ကင္းဆိတ္ေသာ အားျဖင့္ အႏွစ္အသား မ႐ိွေသာအားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ႐ႈေသာ ထုိသူအား ခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ တပ္မက္ေသာ တဏွာကုိယ္၌ တြယ္တာေသာ တဏွာအေစး ကုိယ္၌ အစဥ္လုိက္တတ္ေသာ တဏွာသည္ ေပ်ာက္ကင္း၏။
အဂၢိေဝႆန ခံစားမႈတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈ ဆင္းရဲ ခံစားမႈ ဆင္းရဲ မဟုတ္ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈ ဤသံုးပါးတို႔တည္း။
အဂၢိေဝႆန ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိ ခံစား ေသာအခါ၌ ဆင္းရဲ ခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိလည္း မခံစားေပ၊ ထုိအခါ၌ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲ ခံစားမႈကို ခံစား ေသာအခါ၌ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိလည္း မခံစားေပ၊ ထုိအခါ၌ ဆင္းရဲ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကို ခံစား ေသာ အခါ၌ ခ်မ္းသာခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲခံစားမႈကိုလည္း မခံစားေပ၊ ထုိ အခါ၌ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။
အဂၢိေဝႆန ခ်မ္းသာ ခံစားမႈသည္လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။
အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲ ခံစားမႈသည္လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈသည္ လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္း တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီး တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။
အဂၢိေဝႆန ဤသို႔ ျမင္လတ္ေသာ္ အၾကားအျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရိယာတို႔၏ တပည့္သည္ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ဆင္းရဲ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ တပ္ျခင္း ကင္း၏၊ တပ္ျခင္း ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမွလြတ္၏၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ရာ၌ လြတ္ၿပီ ဟု အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏၊ ''ပဋိသေႏၶ တည္ေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ အရဟတၱမဂ္ ဉာဏ္ အက်ဳိးငွါ တစ္ဖန္ ျပဳဖြယ္ ကိစၥ မ႐ိွေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏။
အဂၢိေဝႆန ဤသို႔(ကိေလသာမွ)လြတ္ၿပီးေသာ စိတ္႐ိွေသာရဟန္းသည္ တစ္စံု တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် မေျပာဆုိ၊ တစ္စံု တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် မျငင္းခံု၊ ေလာက၌ ေျပာဆုိအပ္ေသာ စကားျဖင့္သာ ေခၚေဝၚ ေျပာဆုိ၏၊ မွားေသာအားျဖင့္ကား မသံုး သပ္ေတာ့ၿပီ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္မွ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ယပ္ခပ္လ်က္ တည္ေန၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာမေထရ္အား ''ငါတို႔၏ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိထုိ တရားတို႔ကုိ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ပယ္ျခင္းကုိ ေဟာေတာ္မႈ၏၊ ငါတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိထုိ တရားတို႔ကုိ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ စြန္႔လႊတ္ျခင္းကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏၊
ဤသို႔ ဤတရားသေဘာကုိ အဖန္ဖန္ ႐ႈဆင္ျခင္ေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာမေထရ္ ၏ စိတ္သည္ တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ တစ္စံု တစ္ခုေသာ တရားကုိမွ် မစဲြလမ္း မူ၍ အာသေဝါ တရားတို႔မွ လြတ္ၿပီ၊ ဒီဃနခ ပရိဗုိဇ္အားကား ''ျဖစ္ေပၚလာသမွ် တရား အလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာ႐ိွ၏'' ဟု ကိေလသာ ျမဴကင္းေသာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ထင္ရွား
ျဖစ္ေပၚလာၿပီ။
ထုိအခါ ဒီဃနခပရိဗုိဇ္သည္ ျမင္အပ္ၿပီးေသာ တရား ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ေရာက္အပ္ၿပီး ေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သိအပ္ ၿပီးေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သက္ဝင္ အပ္ၿပီးေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ကူးေျမာက္ အပ္ၿပီးေသာ ဝိစိကိစၧာ ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာ ယံုးမွားျခင္း ကင္းသည္ျဖစ္၍ ရဲရင့္ေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူမဟုတ္ဘဲ ျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားမွ တစ္ပါး ယံုၾကည္ အပ္ေသာသူ မ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊
အသွ်င္ေဂါတမ ဥပမာေသာ္ကား ...
ေမွာက္၍ ထားအပ္ေသာ ဝတၳဳကုိ လွန္၍ ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း
ဖံုးလႊမ္း၍ ထားအပ္ေသာ ဝတၴဳကုိ ဖြင့္လွစ္၍ ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊
မ်က္စိလည္၍ ခရီးမွားေသာသူကုိ ခရီးမွန္ကုိ ေျပာၾကားဘိ သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊
'မ်က္စိ အျမင္႐ိွေသာ သူတို႔သည္ ႐ူပါ႐ံုတို႔ကုိ ျမင္ၾကကုန္ လတၱံ႕' ဟု
အမိုက္တုိက္ ၌ ဆီမီး တန္ေဆာင္ကုိ ၫွိထြန္းျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း
ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ေဂါတမသည္မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ ကုိ ျပေတာ္ မူအပ္ပါေပ၏။
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ...
အသွ်င္ ေဂါတမကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကုိ လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္း အေပါင္းကုိ လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ယေန႔ကုိ အစျပဳ၍ အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး
အကြၽႏု္ပ္ကုိ (ရတနာသံုးပါးကို) ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္တတ္ေသာ
ဥပါသကာ ဒါယကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၄ - ဒီဃနခသုတ္၊ ပရိဗၺာဇက၀ဂ္၊ မဇၥ်ိပဏၰာသပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
အကြၽႏု္ပ္သည္ ဤသို႔ ၾကားနာခဲ့ရပါသည္အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၩကုဋ္ေတာင္တြင္ သူကရခတလိုဏ္၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏။ ထုိအခါ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ ျမတ္စြာဘုရား ရွိေတာ္မူရာ အရပ္သို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ႏႈတ္ဆက္ ေျပာဆို၏၊ ဝမ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ေသာစကားကို ေျပာဆို ၿပီးဆံုးေစ၍ သင့္ေလ်ာ္ရာ အရပ္၌ ရပ္တည္ေလ ၿပီးေသာ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ျမတ္စြာဘုရားအား-
''အသွ်င္ေဂါတမ အကြၽႏု္ပ္သည္ အယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိပါ၏၊ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိပါ၏'' ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူ အားလံုးကို အကြၽႏု္ပ္ မႏွစ္သက္'' ဟူေသာ သင္၏ အယူကို မွ်လည္း သင္ မႏွစ္သက္ သေလာ ဟု (ေမးေတာ္မူ၏)။
အသွ်င္ေဂါတမ ထုိအယူကိုလည္း အကြၽႏု္ပ္ ႏွစ္သက္ ျငားအံ့ ''ထုိအယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊
ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏'' ဟု (ေလွ်ာက္ထား၏)။
အဂၢိေဝႆန ေလာက၌ ''ထုိအယူအားလံုးကို မႏွစ္သက္ဟူေသာ စကားသည္ လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာစကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏'' ဟု ဆိုၾက၍ ထုိအယူကိုလည္း မစြန္႔ၾကဘဲ အယူတစ္ပါးကိုလည္း စြဲလမ္းေနေသာ သူတို႔သာလွ်င္ အလြန္႔ အလြန္ မ်ားကုန္၏။
အဂိၢေဝႆန ေလာက၌ ''ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာ စကားသည္ လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏၊ ထုိအယူ အားလံုးကို မႏွစ္သက္ ဟူေသာစကားသည္လည္း ထုိႏွစ္သက္ပါသည္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ အလားတူပင္ ျဖစ္ရာ၏''ဟု ဆိုၾက၍ ထုိအယူကိုစြန္႔ကာ အယူတစ္ပါး ကိုလည္း မစြဲလမ္းၾကေသာ သူတို႔ကား အလြန္႔ အလြန္ နည္းပါးကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူအားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔သည္ ရွိကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အယူအားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰား တို႔သည္ ရွိၾကကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၍ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔သည္ ရွိကုန္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤအယူဝါဒသည္ ျပင္းစြာ တပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လႊမ္းမိုး ဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ စြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ သူတို႔၏ ဤအယူဝါဒသည္ ျပင္းစြာ မတပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ မျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ မႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ မလႊမ္းမိုး မဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ မစြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္ မူေသာ္ ဒီဃနခပရိဗိုဇ္သည္ ''အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူကို ခ်ီးေျမႇာက္၏၊ အသွ်င္ေဂါတမသည္ အကြၽႏု္ပ္၏ အယူကို ရႊင္လန္းေစ၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားကို ေလွ်ာက္ထား၏။ အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္''ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔အား ႏွစ္သက္ေသာ အယူသည္ ျပင္းစြာ တပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ ျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ ႏွစ္သက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လႊမ္းမိုး ဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ စြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။ ထုိပုဂၢိဳလ္တို႔အား မႏွစ္သက္ေသာ အယူသည္ ျပင္းစြာ မတပ္မက္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ သံေယာဇဥ္ မျဖစ္ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ လြန္စြာ မႏွစ္သက္ ျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ မလႊမ္းမိုး မဖိစီးျခင္းငွါ နီးစပ္၏၊ ျပင္းစြာ မစြဲလမ္းျခင္းငွါ နီးစပ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးမ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ဆင္ျခင္၏-
''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာလွ်င္ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆိုျငားအံ့၊ ႏွစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
''အယူအားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
ဤသို႔ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္း ျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲ ျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကို လည္း စြန္႔၏၊ အယူတစ္ပါးကိုလည္း မစြဲလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အယူအားလံုးကို ငါမႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ဆိုေလ့ရွိကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ရွိကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏-
''အယူ အားလံုးကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာလွ်င္ အခိုင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာ မွန္၏၊ တစ္ပါးေသာ အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း'' ဟု ဤသို႔ ေျပာဆို ျငားအံ့၊ ႏွစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
''အယူ အားလံုးကို ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္းပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ''အခ်ဳိ႕ကို ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကို ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆိုေလ့ရွိေသာ ဤသို႔ ယူေလ့ ရွိေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊
ဤသို႔ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္းျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲ ျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကိုလည္း စြန္႔၏၊ အယူ တစ္ပါးကိုလည္း မစြဲလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကို စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္ရာ၏။
အဂၢိေဝႆန ထုိသံုးေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔တြင္ ''အခ်ဳိ႕ကုိ ငါ ႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကုိ ငါ မႏွစ္သက္'' ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွကုန္ေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွကုန္ေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔၌ သိၾကား လိမၼာေသာ ေယာက်္ားသည္ ဤသို႔ ဆင္ျခင္၏- ''အခ်ဳိ႕ကုိ ငါႏွစ္သက္၏၊ အခ်ဳိ႕ကုိ ငါမႏွစ္သက္''ဟူေသာ ငါ၏ ဤအယူကိုသာ လွ်င္ အခုိင္အမာ အစြဲအျမဲ ႏွလံုးသြင္း၍ ''ဤငါ၏ အယူသည္သာမွန္၏၊ တစ္ပါး ေသာ သူတို႔၏အယူသည္ အခ်ည္းႏွီးသာတည္း''ဟု ဤသို႔ေျပာဆုိျငားအံ့၊ ႏွစ္ ေယာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကြဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ ''အယူ အားလံုးကုိ ငါ ႏွစ္သက္၏'' ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း၊
''အယူ အားလံုးကုိ ငါ မႏွစ္သက္''ဟု ဤသို႔ ဆုိေလ့႐ိွေသာ ဤသို႔ ယူေလ့႐ိွေသာ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ႏွင့္ လည္းေကာင္း ဤႏွစ္မ်ဳိးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ႏွင့္ ငါ၏ ဝါဒကဲြျခင္း သည္ ျဖစ္ရာ၏။ ဤသို႔ ဝါဒကြဲျပားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စကားမ်ားျခင္း သည္ ျဖစ္ရာ၏၊ စကားမ်ားျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ျဖစ္လတ္ေသာ္ စိတ္ ပင္ပန္းျခင္း ျဖစ္ရာ၏၊ ဤသို႔ ထုိသူသည္ ဝါဒကြဲျပားျခင္း စကားမ်ားျခင္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္း စိတ္ပင္ပန္းျခင္းကို မိမိ၌ ေကာင္းစြာ ျမင္သည္ ျဖစ္၍ ထုိအယူကုိလည္း စြန္႔၏၊ အယူ တစ္ပါးကုိလည္း မစဲြလမ္း။ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကုိ ပယ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဤအယူတို႔ကုိ စြန္႔ျခင္းသည္ ျဖစ္၏။
အဂၢိေဝႆန ႐ုပ္႐ိွေသာ ေလးပါးေသာ မဟာဘုတ္တို႔ကုိ မွီ၍ ျဖစ္ေသာ အမိ အဖတို႔၏ သုတ္ေသြးေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ ထမင္း မုေယာမုန္႔တို႔ျဖင့္ ႀကီးပြါးေသာ အျမဲ မတည္ျခင္း ဖံုးလႊမ္းရျခင္း ဆုပ္နယ္ရျခင္း ကြဲျခင္း ပ်က္စီးျခင္း သေဘာ႐ိွ ေသာ ဤကုိယ္ကုိ မျမဲေသာအားျဖင့္ ဆင္းရဲေသာအားျဖင့္ ေရာဂါအားျဖင့္ အုိင္း အမာ အားျဖင့္ ျမားေျငာင့္အားျဖင့္ ဆင္းရဲအားျဖင့္ အနာအားျဖင့္ သူစိမ္း ျပင္ပ အားျဖင့္ ပ်က္စီးတတ္ေသာအားျဖင့္ သတၱမွ ကင္းဆိတ္ေသာအားျဖင့္ အႏွစ္ အသား မ႐ိွေသာအားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ႐ႈရမည္။ ဤခႏၶာကုိယ္ကုိ မျမဲေသာအားျဖင့္ မခ်မ္းသာေသာအားျဖင့္ ေရာဂါအားျဖင့္ အုိင္း အမာအားျဖင့္ ျမားေျငာင့္အားျဖင့္ ဆင္းရဲအားျဖင့္ အနာအားျဖင့္ သူစိမ္း ျပင္ပအားျဖင့္ ပ်က္စီးတတ္ေသာအားျဖင့္ သတၱမွ ကင္းဆိတ္ေသာ အားျဖင့္ အႏွစ္အသား မ႐ိွေသာအားျဖင့္ ေကာင္းစြာ ႐ႈေသာ ထုိသူအား ခႏၶာကုိယ္ေပၚ၌ တပ္မက္ေသာ တဏွာကုိယ္၌ တြယ္တာေသာ တဏွာအေစး ကုိယ္၌ အစဥ္လုိက္တတ္ေသာ တဏွာသည္ ေပ်ာက္ကင္း၏။
အဂၢိေဝႆန ခံစားမႈတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈ ဆင္းရဲ ခံစားမႈ ဆင္းရဲ မဟုတ္ ခ်မ္းသာ မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈ ဤသံုးပါးတို႔တည္း။
အဂၢိေဝႆန ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိ ခံစား ေသာအခါ၌ ဆင္းရဲ ခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိလည္း မခံစားေပ၊ ထုိအခါ၌ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲ ခံစားမႈကို ခံစား ေသာအခါ၌ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိလည္း မခံစားေပ၊ ထုိအခါ၌ ဆင္းရဲ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကို ခံစား ေသာ အခါ၌ ခ်မ္းသာခံစားမႈကုိ မခံစားေပ၊ ဆင္းရဲခံစားမႈကိုလည္း မခံစားေပ၊ ထုိ အခါ၌ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈကုိသာ ခံစား၏။
အဂၢိေဝႆန ခ်မ္းသာ ခံစားမႈသည္လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။
အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲ ခံစားမႈသည္လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္းတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။ အဂၢိေဝႆန ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈသည္ လည္း မျမဲေပ၊ ျပဳျပင္အပ္၏၊ အေၾကာင္းကုိ စြဲ၍ ျဖစ္၏၊ ကုန္ခန္း တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ပ်က္စီး တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ တပ္မက္ဖြယ္ရာ ကင္းေသာ သေဘာ႐ိွ၏၊ ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ တတ္ေသာ သေဘာ႐ိွ၏။
အဂၢိေဝႆန ဤသို႔ ျမင္လတ္ေသာ္ အၾကားအျမင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အရိယာတို႔၏ တပည့္သည္ ခ်မ္းသာ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ဆင္းရဲ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ဆင္းရဲလည္း မဟုတ္ ခ်မ္းသာလည္း မဟုတ္ေသာ ခံစားမႈ၌လည္း ၿငီးေငြ႕၏၊ ၿငီးေငြ႕ေသာ္ တပ္ျခင္း ကင္း၏၊ တပ္ျခင္း ကင္းျခင္းေၾကာင့္ ကိေလသာမွလြတ္၏၊ (ကိေလသာမွ) လြတ္ရာ၌ လြတ္ၿပီ ဟု အသိဉာဏ္ ျဖစ္၏၊ ''ပဋိသေႏၶ တည္ေနမႈ ကုန္ၿပီ၊ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကုိ က်င့္သံုးၿပီးၿပီ၊ ျပဳဖြယ္ ကိစၥကုိ ျပဳၿပီးၿပီ၊ အရဟတၱမဂ္ ဉာဏ္ အက်ဳိးငွါ တစ္ဖန္ ျပဳဖြယ္ ကိစၥ မ႐ိွေတာ့ၿပီ'' ဟု သိ၏။
အဂၢိေဝႆန ဤသို႔(ကိေလသာမွ)လြတ္ၿပီးေသာ စိတ္႐ိွေသာရဟန္းသည္ တစ္စံု တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် မေျပာဆုိ၊ တစ္စံု တစ္ေယာက္ႏွင့္မွ် မျငင္းခံု၊ ေလာက၌ ေျပာဆုိအပ္ေသာ စကားျဖင့္သာ ေခၚေဝၚ ေျပာဆုိ၏၊ မွားေသာအားျဖင့္ကား မသံုး သပ္ေတာ့ၿပီ ဟု (မိန္႔ေတာ္မူ၏)။
ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာသည္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္မွ ျမတ္စြာဘုရားကုိ ယပ္ခပ္လ်က္ တည္ေန၏၊ ထုိအခါ အသွ်င္သာရိပုၾတာမေထရ္အား ''ငါတို႔၏ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိထုိ တရားတို႔ကုိ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ ပယ္ျခင္းကုိ ေဟာေတာ္မႈ၏၊ ငါတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထုိထုိ တရားတို႔ကုိ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိ၍ စြန္႔လႊတ္ျခင္းကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ဤသို႔ေသာ အၾကံသည္ ျဖစ္၏၊
ဤသို႔ ဤတရားသေဘာကုိ အဖန္ဖန္ ႐ႈဆင္ျခင္ေသာ အသွ်င္သာရိပုၾတာမေထရ္ ၏ စိတ္သည္ တဏွာဒိ႒ိတို႔ျဖင့္ တစ္စံု တစ္ခုေသာ တရားကုိမွ် မစဲြလမ္း မူ၍ အာသေဝါ တရားတို႔မွ လြတ္ၿပီ၊ ဒီဃနခ ပရိဗုိဇ္အားကား ''ျဖစ္ေပၚလာသမွ် တရား အလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာ႐ိွ၏'' ဟု ကိေလသာ ျမဴကင္းေသာ ကိေလသာ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ထင္ရွား
ျဖစ္ေပၚလာၿပီ။
ထုိအခါ ဒီဃနခပရိဗုိဇ္သည္ ျမင္အပ္ၿပီးေသာ တရား ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ေရာက္အပ္ၿပီး ေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သိအပ္ ၿပီးေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သက္ဝင္ အပ္ၿပီးေသာ တရား႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ကူးေျမာက္ အပ္ၿပီးေသာ ဝိစိကိစၧာ ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ေတြးေတာ ယံုးမွားျခင္း ကင္းသည္ျဖစ္၍ ရဲရင့္ေသာ အျဖစ္သို႔ ေရာက္သည္ျဖစ္၍ သူတစ္ပါးေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူမဟုတ္ဘဲ ျမတ္စြာ ဘုရား သာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားမွ တစ္ပါး ယံုၾကည္ အပ္ေသာသူ မ႐ိွသည္ ျဖစ္၍ ျမတ္စြာဘုရားအား ''အသွ်င္ေဂါတမ (တရားေတာ္သည္) အလြန္ ႏွစ္သက္ ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊ အသွ်င္ေဂါတမ တရားေတာ္သည္ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ိွပါေပစြ၊
အသွ်င္ေဂါတမ ဥပမာေသာ္ကား ...
ေမွာက္၍ ထားအပ္ေသာ ဝတၳဳကုိ လွန္၍ ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း
ဖံုးလႊမ္း၍ ထားအပ္ေသာ ဝတၴဳကုိ ဖြင့္လွစ္၍ ျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း၊
မ်က္စိလည္၍ ခရီးမွားေသာသူကုိ ခရီးမွန္ကုိ ေျပာၾကားဘိ သကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊
'မ်က္စိ အျမင္႐ိွေသာ သူတို႔သည္ ႐ူပါ႐ံုတို႔ကုိ ျမင္ၾကကုန္ လတၱံ႕' ဟု
အမိုက္တုိက္ ၌ ဆီမီး တန္ေဆာင္ကုိ ၫွိထြန္းျပဘိ သကဲ့သို႔ လည္းေကာင္း
ဤအတူသာလွ်င္ အသွ်င္ေဂါတမသည္မ်ားစြာေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ တရားေတာ္ ကုိ ျပေတာ္ မူအပ္ပါေပ၏။
ထုိအကြၽႏု္ပ္သည္ ...
အသွ်င္ ေဂါတမကုိ ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
တရားေတာ္ကုိ လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
ရဟန္း အေပါင္းကုိ လည္းေကာင္း ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္ပါ၏၊
အသွ်င္ေဂါတမသည္ ယေန႔ကုိ အစျပဳ၍ အသက္ရွည္သမွ် ကာလပတ္လံုး
အကြၽႏု္ပ္ကုိ (ရတနာသံုးပါးကို) ကုိးကြယ္ရာ ဟူ၍ ဆည္းကပ္တတ္ေသာ
ဥပါသကာ ဒါယကာ ဟူ၍ မွတ္ေတာ္ မူပါေလာ့'' ဟု (ေလွ်ာက္၏)။
၄ - ဒီဃနခသုတ္၊ ပရိဗၺာဇက၀ဂ္၊ မဇၥ်ိပဏၰာသပါဠိေတာ္။ ခုဒၵကနိကာယ္။
